Petar Babić
| petar babić | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Petar Babić Pepa | ||||||||||
| Lični podaci | ||||||||||
| Datum rođenja | 1. novembar 1919. | |||||||||
| Mesto rođenja | Tiškovac Lički, kod Donjeg Lapca, Kraljevstvo SHS | |||||||||
| Datum smrti | 31. oktobar 2006. (86 god.) | |||||||||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija | |||||||||
| Profesija | vojno lice | |||||||||
| Porodica | ||||||||||
| Supružnik | Milica Lola Babić | |||||||||
| Delovanje | ||||||||||
| Član KPJ od | januara 1942. | |||||||||
| Učešće u ratovima | Aprilski rat Narodnooslobodilačka borba | |||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1979. | |||||||||
| Čin | general-pukovnik | |||||||||
| Ambasador SFRJ u Kanadi | ||||||||||
| Period | 1972 — 1976. | |||||||||
| Prethodnik | Tode Ćuruvija | |||||||||
| Naslednik | Mitko Čalovski | |||||||||
| Heroj | ||||||||||
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | |||||||||
| Odlikovanja |
| |||||||||
Petar Babić Pepa (Tiškovac Lički, kod Donjeg Lapca, 1. novembar 1919 — Beograd, 31. oktobar 2006), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-pukovnik JNA, ambasador SFR Jugoslavije i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1. novembra 1919. godine, od oca Stevana i majke Rade u selu Tiškovac Lički, kod Donjeg Lapca. Pored osnovne škole, završio je tri razreda Stručne zanatske škole u Drvaru, gde je učio mašinbravarski zanat.
Kao mladi metalski radnik, 1936. godine je pristupio organizaciji Ujedinjenih radničkih sindikata (URS) u Drvaru, a iduće 1937. godine je postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Zbog učestvovanja u akcijama radničke omladine, otpušten je s posla, a zatim pozvan na odsluženje vojnog roka, koji je služio u Karlovcu i Zagrebu.
Narodnooslobodilačka borba[uredi | uredi izvor]
Aprilski rat 1941. godine, ga je zatekao u Jugoslovenskoj vojsci. Posle kapitulcije, izbegao je zarobljavanje i vratio se u rodni kraj. Učestvovao je u pripremama oružanog ustanka u Lici. Krajem novembra 1941. godine, postavljen je za političkog delegata voda u bataljonu „Marko Orešković“, a ubrzo potom je postao politički komesar čete u istom bataljonu. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je januara 1942. godine.
Aprila 1942. godine, kada je formiran Treći lički partizanski odred, postavljen je za zamenika političkog komesara Odreda i rukovodioca partijske organizacije u Odredu. Od avgusta 1942. do februara 1943. godine bio je politički komesar Druge ličke proleterske udarne brigade. Od februara do maja 1943. godine nalazio se u Trećoj ličkoj udarnoj brigadi. Maja 1943. godine, Glavni štab NOV i PO Hrvatske ga je postavio na dužnost političkog komesara novoformiranog Štaba Kninskog operativnog sektora. U jesen 1943. postavljen je za političkog komesara Devetnaeste severnodalmatinske divizije i na toj funkciji ostao je do kraja rata.
Posleratni period[uredi | uredi izvor]
Posle završetka Drugog svetskog rata, nastavio je profesionalnu vojnu karijeru u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA), u kojoj je obavljao visoke vojne i političke dužnosti — bio je politički komesar Prve tenkovske divizije, u Kranju i Tenkovskog korpusa, u Skoplju; nastavnik taktike i načelnik klase u Višoj vojnoj akademiji JNA; zamenik pomoćnika Državnog sekretara za poslove narodne odbrane za kadrovsko-personalne poslove JNA; načelnik Kabineta Vrhovnog komandanta maršala Josipa Broza Tita; sekretar Saveta narodne odbrane i pomoćnik Saveznog sekretara za narodnu odbranu SFRJ za vojno-privredni sektor.
Godine 1972. imenovan je za ambasadora SFR Jugoslavije u Kanadi. Po povratku iz Kanade, 1976. godine, preuzeo je dužnost predsednika Zajednice industrije naoružanja i vojne opreme Jugoslavije (ZINVOJ). Aktivna služba prestala mu je 1979. godine, kada je penzionisan u činu general-pukovnika JNA.
Završio je Višu partijsku školu „Đuro Đaković“, Višu vojnu akademiju JNA i Komandno-generalštabni koledž u Sjedinjenim Američkim Državama (engl. US Army Command and General Staff College), tokom 1956. i 1957. godine.
Umro je 31. oktobra 2006. godine u Beogradu, dan uoči 87. rođendana. Sahranjen je 4. novembra u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.
Dve sestre i brat bili su učesnici Narodnooslobodilačke borbe. Mlađi brat Pero mu je 5. avgusta 1995. surovo ubijen u akciji Hrvatske vojske, „Oluja“, na aerodromu Željava.
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su:
- Orden narodnog heroja (odlikovan 27. novembra 1953. godine),
- Orden ratne zastave,
- Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem,
- Orden za vojne zasluge sa velikom zvezdom,
- Orden partizanske zvezde sa srebrnim vencem,
- Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima,
- dva Ordena za hrabrost.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Vojna enciklopedija tom I. Beograd. 1970.
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
Narodni heroji iz Like | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Like, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Gospić |  | |
| Gračac | ||
| Donji Lapac | ||
| Korenica | ||
| Otočac | ||
| Udbina | ||
| Ostali | ||
- Rođeni 1919.
- Umrli 2006.
- Donjolapčani
- Srbi u Hrvatskoj
- Komunisti Hrvatske
- Ličnosti radničkog pokreta Jugoslavije
- Omladina u Narodnooslobodilačkoj borbi
- Jugoslovenski partizani
- Borci Druge ličke brigade
- Politički komesari NOVJ
- Lika u Narodnooslobodilačkoj borbi
- Nosioci Partizanske spomenice 1941.
- Narodni heroji - B
- General-pukovnici JNA
- Diplomci Više vojne akademije JNA
- Diplomci Više partijske škole „Đuro Đaković”
- Ambasadori SFR Jugoslavije
- Članovi Saveta narodne odbrane SFRJ
- Sahranjeni u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu