Podoficir
Podoficir (engl. non-commissioned officer - NCO) je zvanje za pripadnika nižeg starešinskog kadra u oružanim snagama. Podoficir komanduje odeljenjem ili vodom, obavlja administrativne i druge poslove u osnovnim jedinicama, komandama i ustanovama, upravlja magacinima i skladištima, a prema potrebama i osposobljenosti obavlja i druge zadatke. Po ulozi i mestu u vojnoj organizaciji, podoficiri su najneposrednije starešine u jedinicama.[1]
Nastanak i razvoj[uredi | uredi izvor]
Do 15. veka podoficirski činovi nisu postojali: postojala su jedino zvanja koja suštinski odgovaraju savremenom pojmu podoficira. U rimskim legijama niže starešine zvale su se principales, a starešine desetine - decurion. U vizantijskoj vojsci, desetar u pešadiji je lohag, a u konjici dekarh. U ruskoj srednjovekovnoj vojsci, kao i u srpskoj vojsci Nemanjića, postojalo je zvanje desetnika.[1]
Tek pojavom stajaćih vojski u 17. i 18. veku pojavljuju se prvi podoficirski činovi: kaplar, podnarednik i narednik, koji u većini armija postoje i danas. Podoficirski kadar je sve do Prvog svetskog rata regrutovan među vojnicima, pa je društveno i klasno bio potpuno odvojen od oficira, koji su regrutovani iz srednje i više klase i školovani na vojnim akademijama.[1]
Posle Prvog svetskog rata, uporedo sa sve složenijom tehničkom opremljenošću vojski, u većini armija otvaraju se podoficirske škole, kako bi se obezbedio stručan podoficirski kadar za obuku vojnika u rukovanju modernim vrstama oružja.[1]
U vojsci Srbije[uredi | uredi izvor]
U Vojsci Srbije (kao i u bivšoj JNA, Vojsci Jugoslavije i Vojsci Srbije i Crne Gore) podoficirski činovi su (od najnižeg do najvišeg): vodnik, vodnik prve klase, stariji vodnik, stariji vodnik prve klase, zastavnik i zastavnik prve klase.[1]
Činovi podoficira u Vojsci Srbije:
| Kopnena Vojska (KoV) | Ratno vazduhoplovstvo i Protivvazduhoplovna Odbrana (RV i PVO) | Rečna Flotila | |
|---|---|---|---|
 |
 |
 | |
 |
 |
 | |
 |
 |
 | |
 |
 |
 | |
 |
 |
 | |
 |
 |
 |
