Popovica

Koordinate: 44° 13′ 12″ S; 22° 16′ 26″ I / 44.22° S; 22.274° I / 44.22; 22.274
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Popovica
Centar Popovice sa pumpom
Administrativni podaci
DržavaSrbija
Upravni okrugBorski
OpštinaNegotin
Stanovništvo
 — 2011.487
Geografske karakteristike
Koordinate44° 13′ 12″ S; 22° 16′ 26″ I / 44.22° S; 22.274° I / 44.22; 22.274
Vremenska zonaUTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina399 m
Popovica na karti Srbije
Popovica
Popovica
Popovica na karti Srbije
Ostali podaci
Pozivni broj019
Registarska oznakaNG

Popovica je naselje u Srbiji u opštini Negotin u Borskom okrugu. Prema popisu iz 2022. u naselju je bilo 214 stanovnika (prema popisu iz 2011. bilo je 345 stanovnika, prema popisu iz 2002. bilo je 487 stanovnika a prema popisu iz 1991. bilo je 606 stanovnika).

Položaj sela[uredi | uredi izvor]

Popovica je stočarsko-ratarsko seosko naselje zbijenog tipa udaljeno 23 kilometra zapadno od Negotina. Smešteno je na prosečno 410 metara nadmorske visine, na dolinskim stranama Popovačke reke, desne pritoke Jaseničke reke, s obe strane regionalnog puta Plavna-Salaš. Severna geografska širina naselja je 44° 13’ 20”, istočna geografska dužina 22° 16’ 44”, a površina atara 4.700 hektara.

Selo je severno od Sikola, na visokoj površi, u podnožju i strani Deli Jovana. Kuće su u prisoju na goloj krečnjačkoj zaravni koja je između Banićke reke i potoka Sibina. Na istoku je udolina Livađe, a na ostalim stranama su kosice: Smiljčica, Ljiljar, Blatanac i Stojevo brdo. Između kuća teku potoci: Duboki potok i Borikanac, koji utiču u Sibin.[1]

Istorija[uredi | uredi izvor]

Izveštaj Miloša Radovića, paroha popovičkog jereju samarinovačkom Velimiru Stanojloviću o sklapanju braka Miladina Stanojlovića i Milice Živković iz Popovice dana 4. januara 1883.

Spada u starija seoska naselja. Od svog osnivanja do danas više puta je menjala svoj mikropoložaj (Selište, Staro selo, današnja lokacija od 18. veka). Prvi put se pominje u turskim popisima u 16. veku (1530. godine) kao naselje sa 35 kuća. Godine 1586. je imalo 30 kuća, 1846. 125, a 1866. godine 192 kuće.

Na austrijskoj karti Temišvarski Banat zabeleženo je mesto Popvitz. Selo Popovica se pominje 1736. godine a 1784. godine Popovitza. Godine 1807. pominje se „Miša popovički knez“ a 1811. godine selo Popovica. Zabeleženo je da je Popovica 1924. godine imala 350 kuća.[2]

Postoji tradicija da su se porodice doselile sa Kosova, preko sela Luke, koje je danas čisto vlaško selo. Stanovništvo je iz Luke doveo neki pop, pa je po njemu selo i dobilo naziv. Skoro sve porodice imaju kuće i na pojatama.[3]

Današnje naselje je podeljeno na Gornji i Donji kraj, a krajevi na „male“ (najpoznatije su: Bogićeva, Borikićeva, Čučojkova, Vlaška, Đurkovićeva, Ciganska, Kumrićeva, Ikonićeva, Ružićeva, Vetrenjčeva, Šnajićeva, Milićevićeva, Bocićeva, Simićeva, Rajkovićeva, Aleksićeva, Paunska, Vemićeva, Cokićeva, Golubova, Nunićeva i Rajićeva mala).[1] U njima su između dva svetska rata živele sledeće familije: Nunići (slava Sveti Jovan), Đurkovići (slava Sveti Đorđe), Kumrići (slava Sveta Paraskeva), Čejkići i Janjići (slava sv. Jovan), Šnajići (slava Sveti Đorđe), Golubinci ili Golubičići (slava Sveta Paraskeva), Bogići (slava Sveti Jovan), Jaglikići (slava Sveti Đorđe), Milinci, Golubovići, Rajići ili Cokići (slava Sveti Jovan), Simići (slava Sveti Simeon), Trifunci, Jeremići, Rušići, Pajići ili Glavaševi (slava Sveti Jovan), Đuričići i Markuličići (slava Sveti Đorđe), Rajkovići (slava Sveti Nikola), Kučajnci i Paunci (slava Sveti Jovan), Ostojići, Aleksići i Jovančevići (slava Sveta Paraskeva), Vlaščići (slava Sveta Paraskeva), Milojci, Klinčići i Sarići (slava Sveti Đorđe), Borikići (slava Sveti Nikola), Bocići (slava Sveti Ilija), Stoilovići ili Nikolići (slava Sveti Trifun), Miličići (slava Sveti Jovan), Čučukani ili Čučukanovići (slava Sveti Nikola), Pavlići ili Delići (slava Sveti Luka), Stefanovići (slava Sveti Nikola), Stajanovi (slava Sveti Đorđe), Mišići (slava Sveta Paraskeva), Nikolići (slava Sveta Paraskeva i Vavedenje), Ilići, Nikolići i Jonovići (slava Sveta Paraskeva), Dimitrijevići (slava Sveta Paraskeva), Mihajlovići (slava Sveti Arhanđeo), Đurđevići (slava Sveti Arhanđeo) i Petrovići (slava Sveti Arhanđeo).Zavetina naselja je Spasovdan.[4]

Crkva brvnara u Popovici

Crkva brvnara u naselju, sagrađena na temeljima starih nadgrobnih spomenika, ima bogatu i raznovrsnu dekoraciju u drvetu. Na oltarskim vratima upisana je godina 1807. godina, mada po nekim izvorima piše da crkva potiče iz 1857. godine. Posvećena je Svetoj Trojici.

Stanovništvo Popovice je srpsko, starosedelačko i doseljeno.

Godine 1921. Popovica je imala 350 kuća i 1.249 stanovnika, 1948. 262 kuća i 1.111 stanovnika, a 2002. godine 282 kuća i 489 stanovnika. Godine 2007. na privremenom radu u inostranstvu iz ovog naselja je oko 120 stanovnika (uglavnom u Austriji i Sloveniji).

Osnovna škola u naselju je započela svoj rad 1870. godine. Školske 2006/2007. godine imala je 4 učenika.

Zemljoradnička zadruga u Popovici je osnovana 1928. godine (obnovljena 1947. godine kao Zemljoradnička nabavno-prodajna zadruga). Električnu rasvetu naselje dobija 1959. godine, asfaltni put 1978, novi Dom kulture 1981, telefonske veze 1984, a vodovod 1985-1990. godine.

Demografija[uredi | uredi izvor]

Prema poslednjem popisu iz 2022. godine u Popovici je živelo 214 stanovnika što je za 131 manje u odnosu na 2011. kada je na popisu bilo 345 stanovnika. U naselju živi 205 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 59,93 godina (57,62 kod muškaraca i 62,04 kod žena).[5]

Prema podacima popisa iz 2022. u naselju ima 110 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 1,95 a prema istom popisu u naselju ima 206 stambenih jedinica od kojih je 120 naseljenih.[6]

Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija[7]
Godina Stanovnika
1948. 1.111
1953. 1.063
1961. 984
1971. 911
1981. 842
1991. 606 597
2002. 487 538
2011. 345
2022. 214
Etnički sastav prema popisu iz 2002.‍[8]
Srbi
  
 482 98,97%
Crnogorci
  
 1 0,20%
nepoznato
  
 4 0,82%


Stanovništvo prema polu i starosti[9]
m
ž
? 1
  
  
 2
80+ 9
  
  
 13
75—79 14
  
  
 22
70—74 28
  
  
 32
65—69 18
  
  
 26
60—64 20
  
  
 28
55—59 20
  
  
 20
50—54 12
  
  
 18
45—49 15
  
  
 11
40—44 9
  
  
 14
35—39 12
  
  
 7
30—34 10
  
  
 17
25—29 14
  
  
 11
20—24 7
  
  
 12
15—19 7
  
  
 6
10—14 7
  
  
 13
5—9 6
  
  
 10
0—4 6
  
  
 10
Prosek : 50,6 50,2
Domaćinstva
Broj domaćinstava prema popisima iz perioda 1948—2002.
Godina popisa 1948. 1953. 1961. 1971. 1981. 1991. 2002.
Broj domaćinstava 262 252 251 216 197 170 153
Broj domaćinstava po broju članova prema popisu iz 2002.
Broj članova 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 i više Prosek
Broj domaćinstava 32 47 20 15 13 15 5 3 3 0 3,18
Stanovništvo staro 15 i više godina po bračnom stanju i polu
Pol Ukupno Neoženjen/Neudata Oženjen/Udata Udovac/Udovica Razveden/Razvedena Nepoznato
Muški 196 23 149 18 6 0
Ženski 239 19 149 56 15 0
UKUPNO 435 42 298 74 21 0
Stanovništvo po delatnostima koje obavlja
Pol Ukupno Poljoprivreda, lov i šumarstvo Ribarstvo Vađenje rude i kamena Prerađivačka industrija
Muški 98 58 0 0 12
Ženski 90 66 0 0 3
UKUPNO 188 124 0 0 15
Pol Proizvodnja i snabdevanje Građevinarstvo Trgovina Hoteli i restorani Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški 3 2 9 1 5
Ženski 0 1 8 2 0
UKUPNO 3 3 17 3 5
Pol Finansijsko posredovanje Nekretnine Državna uprava i odbrana Obrazovanje Zdravstveni i socijalni rad
Muški 1 0 4 0 1
Ženski 0 0 0 5 5
UKUPNO 1 0 4 5 6
Pol Ostale uslužne aktivnosti Privatna domaćinstva Eksteritorijalne organizacije i tela Nepoznato
Muški 1 0 0 1
Ženski 0 0 0 0
UKUPNO 1 0 0 1

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 221. 
  2. ^ Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 222. 
  3. ^ Grupa autora (1968—1969). Negotinska Krajina - glasnik Etnografskog muzeja; Dr Miroslav Draškić "Poreklo stanovništa i etnički procesi u selima negotinske opštine". Beograd: Etnografski muzej. str. 38. 
  4. ^ Jovanović, Kosta (1940). Negotinska Krajina i Ključ - Srpski etnografski zbornik, knjiga 55. Beograd: Srpska kraljevska akademija. str. 223. 
  5. ^ Starost i pol, podaci po naseljima - Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2022. godine (PDF), Pristupljeno 27.7.2023. Beograd: Republički zavod za statistiku. 2023. str. 464. ISBN 978-86-6161-230-5. 
  6. ^ Domaćinstva prema broju članova - Popis stanovništva, podaci po naseljima, avgust 2023. Beograd: Republički zavod za statistiku. 2023. str. 122. ISBN 978-86-6161-232-9. 
  7. ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9. 
  8. ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9. 
  9. ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Popovica na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Поповица&oldid=26978211”