Rade Zorić
| rade zorić | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Rade Zorić | |||||||||
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 17. oktobar 1914. | ||||||||
| Mesto rođenja | Donje Vrtoče, kod Drvara, Austrougarska | ||||||||
| Datum smrti | 8. februar 1996. (81 god.) | ||||||||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija, SR Jugoslavija | ||||||||
| Profesija | vojno lice | ||||||||
| Delovanje | |||||||||
| Član KPJ od | 1935. | ||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1954 | ||||||||
| Čin | general-major | ||||||||
| Heroj | |||||||||
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Rade Zorić (Donje Vrtoče, kod Drvara, 17. oktobar 1914 – Beograd, 8. februar 1996), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodio se u selu Donje Vrtoče, kod Drvara 17. oktobra 1914. godine. Bavio se krojačkim zanatom. U periodu od 1933. do 1938. godine radio je u Beogradu i tu se upoznao sa omladinskim pokretom i aktivno je radio u URS-ovim sindikatima. Zbog svojih aktivnosti primljen je u KPJ već 1935. godine. Radio je na upućivanju dobrovoljaca u internacionane brigade u Španski građanski rat. Vratio se u Drvar 1938. godine gde je radio kao krojač, nastavivši revolucionarni rad. Postao je sekretar partijske ćelije u rodnom mestu 1941. godine.[1]
Tokom rata učestvovao je u ustaničkim borbama za oslobođenje Oštrelja 27. jula 1941. godine i kasnije Srnetice. Sredinom avgusta 1941. godine formiran je Drvarsko-petrovački bataljon „Sloboda”, a on postavljen za političkog komesara čete. Istakao se za vreme ustaško-domobrake ofanzive od 22. do 25. avgusta kada je njegova četa razbila neprijateljsku mitraljesku četu i zaplenila 6 teških mitraljeza. Početkom 1942. godine postavljen je za komandanta grahovskog bataljona „Gavrilo Princip”. U jednoj borbi sa italijanima kod Resanovaca je ranjen.[2]
Postavljen je za komandanta bataljona novoformirane Četvrte krajiške brigade. Učestvovao je u svim borbama, a najviše se istakao tokom Četvrte neprijateljske ofanzive na pravcu Sanski Most − Bosanski Petrovac. U maju 1943. godine postavljen je za komandanta 4. krajiške brigade i na toj dužnosti prošao je kroz Bosnu, Sandžak, Crnu Goru, Zapadnu i Južnu Srbiju. Učestvovao je u svim borbma koje su u ovom periodu vođene u regionima u kojima je boravio.[2]
Za odlično vođenje brigade u napadu na Bugojno u avgustu 1943. godine pohvalio ga je Vrhovni komandant NOV i POJ. Posebno uspešne borbe brigade je vodila za vreme nemačke ofanzive u decembu 1943 i januaru 1944. godine. Istakao se u borbama koje su vođene u Sandžaku u martu i maju 1944. godine i razbijanju nemačkih snaga na prevoju Čakor. U avgustu 1944. godine postavljen je za komandanta 45. srpske divizije u rejonu Soko Banje. Sa njima je učestvovao u borbama u Istočnoj Srbiji protiv Nemaca i Bugara. Komandovao je divizijom i na Sremskom frontu i učestvovao u njegovom proboju.[2]
Nakon oslobođenja završio je Višu vojnu akademiju JNA, a zatim bio na dužnosti komandanta divizije. Penzionisan je 1954. godine u činu pukovnika, a u penziji je postao general-major. Preminuo je u Beogradu 8. februara 1996. godine.[2]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden za vojne zasluge prvog reda, Orden partizanske zvezde drugog reda i dr.[3] Ordenom narodnog heroja je odlikovan 27. novembra 1953. godine.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 374.
- ^ a b v g d Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 375.
- ^ Ko je ko 1957, str. 800.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd: Sedma sila. 1957.
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
Narodni heroji iz Drvara i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Drvaru, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
 | ||
