Radovan Pavlovski
| Radovan Pavlovski | |
|---|---|
 Radovan Pavlovski | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Radovan Pavlovski |
| Datum rođenja | 23. novembar 1937. |
| Mesto rođenja | Niš, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 22. februar 2022. (84 god.) |
| Mesto smrti | Skoplje, Severna Makedonija |
Radovan Pavlovski (Niš, 23. novembar 1937 [1]— Skoplje, 22. februar 2022) bio je makedonski pesnik, eseist i putopisac, koji je neke od svojih knjiga poezije napisao i objavio prvo na srpskohrvatskom jeziku.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Studirao je pravo i književnost na Univerzitetu u Skoplju. Živeo je i radio u Zagrebu (1964 – 1982) i u Beogradu (1982 – 1985), a od 1985. živi u Skoplju. Član je Makedonske akademije nauka i umetnosti, Društva pisaca Makedonije, Makedonskog PEN centra, kao i Udruženja književnika Srbije i Društva književnika Hrvatske.
Pored makedonskih izdanja, pesničke knjige su mu objavljene na srpskom jeziku (deset), turskom (tri), engleskom (dve), francuskom, švedskom, ruskom, češkom, rumunskom, slovenačkom i albanskom jeziku.
Preminuo je 22. februara 2022. godine u Skoplju.[2]
Književno delo[uredi | uredi izvor]
- Suša, svadbe i selidbe (poezija, 1961)
- Korablja (poezija, 1964),
- Visoko podne (poezija, 1966),
- Klima i lira (poezija, 1966),
- Boemija Prirode (1969),
- Niz prozirnost mača (poezija, 1971),
- Sunce za koje zmija ne zna (poezija, 1972),
- Pir (poezija, 1973),
- Zrna (poezija, 1975),
- Munje (poezija, 1978),
- Straže (poezija, 1980),
- Magija momče (poezija, 1981),
- Čuma (poezija, 1984),
- Otklučavanje puteva (putopis, 1986),
- Klučevi (poezija, 1986),
- Marena (poezija, 1986),
- Izbrana dela u tri toma (1986),
- Temeljnik (poezija, 1988),
- Zrna, Munje i Ključevi (trilogija, 1989),
- Bog jutra (poezija, 1991),
- Šta može poezija (eseji, 1993),
- Vaseljenska deca (poezija za decu, 1993),
- Demokratska džungla (politički eseji, 1994),
- Oglašivač zvuka (poezija, 1995),
- Poruka pesnika za sve pesnike sveta - Struške večeri poezije (1995),
- Sin Sunca (poezija, 1999),
- Na jedno oko (poezija, 2002),
- Gospodar pera (poezija, 2006),
- Ja sam vreme (poezija, 2009),
Pesnički manifesti[uredi | uredi izvor]
- Epsko na glasanje (koautor, 1960)
- Manifest Poetske Republike Železna Reka (1990).
Eseji[uredi | uredi izvor]
- Šta može poezija
- Demokratska džungla
Putopisi[uredi | uredi izvor]
- Otključavanje puteva
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada lista „Mladost“, Beograd,
- Zlatna struna Smederevske pesničke jeseni,
- Disova nagrada, Čačak, 1987,
- Risto Ratković, Bijelo Polje,
- Braća Miladinovci,
- 11 Oktomvri,
- Kočo Racin,
- Pečalbarska povelja,
- Gocetova povelja,
- Aco Šopov,
- Zbirka „Zrna“ je proglašena za najbolju knjigu od starne Jugoslovenske radio-televizija (JRT), 1975,
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 610.
- ^ „Počina akademik Radovan Pavlovski, eden od najpreveduvanite makedonski poeti vo svetot Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. februar 2022)“. Mkd.mk. 23 februar 2022.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Stojanović, R. (1976) Onirički san Radovana Pavlovskog, Gradina, 3, str. 131 – 133;
- Stojanović, R. (1986) Poetikata na Radovan Pavlovski u: Otklučuvanje na patišta, Izabrana dela Radovana Pavlovskog, knj. 3, Naša kniga, Skopje, str 348 - 371;
