Radomir Mitrović

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
radomir mitrović
Radomir Mitrović
Lični podaci
Datum rođenja(1912-01-05)5. januar 1912.
Mesto rođenjaBioče, kod Podgorice, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti2. januar 1942.(1942-01-02) (27/28 god.)
Mesto smrtiŠtitari, kod Berana, ND Crna Gora
Profesijastudent prava
Delovanje
Član KPJ od1935.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
Heroj
Narodni heroj od10. jula 1952.

Radomir Mitrović (Bioče, kod Podgorice, 5. januar 1912 — Štitari, kod Berana, 2. januar 1942) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 5. januara 1912. godine u selu Bioču, kod Podgorice. Poticao je iz siromašne seljačke porodice. Nakon završetka Prvog svetskog rata, 1918. godine, njegova porodica se u potrazi za boljim uslovima za život, preselila iz Bioča u Berane, gde su se bavili sitnim trgovačkim poslovima. Osnovnu školu i gimnaziju je pohađao u Beranama, gde je i maturirao 1932. godine.[1]

Upisao je Pravni fakultet u Beogradu, ali zbog lošeg materijalnog stanja nije uspio da završi studije. Dok je bio u Beogradu, aktivno je učestvovao u revolucionarnom studentskom pokretu. Nakon povratka u Berane, povezao sa sa srednjoškolskom, radničkom i seoskom omladinom i na taj način započeo svoju revolucionarnu aktivnost. Tokom 1933. i 1934. godine, učestvovao je u stvaranju i radu marksističkih grupa koje su delovale u Beranama. Godine 1935. došlo je do prelomnog reorganizacije organizacije Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) u beranskom srezu. Nakon toga, organizacija KPJ je počela organizaciono i idejno-politički da snaži i da veću pažnju povećuje uzdizanju kadrova, čime je počeo da raste njen ugled u narodu, a posebno među srednjoškolskom i ostalom omladinom.[1]

Među prvim novim članovima, koji su tokom 1935. godine, primljeni u Komunističku partiju u Beranama, bio je Radomir Mitrović. Kada je, u proleće 1936. godine, došlo do policijske provale u partijsku organizaciju KPJ u Crnoj Gori, iz beranskog sreza je uhapšeno petnaest komunista. Mesni komitet je tada praktično prestao da postoji, jer je više komunista moralo da pobegne u Albaniju, kako bi izbegli hapšenje. U tim najtežim uslovima za Partiju u ovom kraju, Radomir je bio imenovan za sekretara privremenog Mesnog komiteta i činio je sve da spreči širenje partijske provale.[1]

Od 1937. godine bio je stalno biran za člana Mesnog komiteta KPJ za Berane i učestvovao je u gotovo svim revolucionarnim akcijama KPJ u beranskom srezu. Njegova kuća u Beranama bila je sigurna baza za okupljanje revolucionarne omladine. U aprilu 1941. godine, kada je u toku kratkotrajnog Aprilskog rata, došlo do kapitulacije Jugoslovenske vojske, beranski komunisti su samoinicijativno otpočeli da prikupljaju oružje i vrše propagiranje otpora protiv okupatora. Iako je živio u gradu u kome se nalazio jedan od najjačih italijanskih garnizona u Crnoj Gori, Radomir je ilegalno učestvovao u pripremi oružanog ustanka i organizovanju boraca u gerilske odrede.[1]

Kao član Mesnog komiteta KPJ za Berane, učestvovao je 14. jula 1941. godine u Mojkovcu na sastanku Oblasnog komiteta KPJ za Sandžak, na kome je odlučeno da se sprovedu direktive Politbiroa CK KPJ i Pokrajinskog komiteta KPJ za Crnu Goru, Boku i Sandžak o dizanju narodnog ustanka. Neposredno pre izbijanja Trinaestojulskog ustanka u beranskom srezu, italijanske okupatorkse vlasti su izvršile pretres kuće porodice Mitrović i uhapsile su Radomirovog starijeg brata Mileta Mitrovića (1902—1941), koga su 17. jula, zajedno s osmoricom rodoljuba, streljaju na Jasikovcu, iznad Berana.[2] U trenutku ove racije, Radomir se nalazio van grada, pa je na taj način izbegao hapšenje.[1]

U trodnevnim borbama za oslobođenje Berana, Radomir se istakao hrabrošću i organizacionim sposobnostima. Ustanička jedinica kojom je neposredno rukovodio, zabeležila je u prvim sukobima s neprijateljem velike uspehe. U oslobođenim Beranama, 21. jula 1941. godine, bio je jedan od aktivnih učesnika u radu Sreske narodne skupštine, koja je izabrala Sreski narodni odbor oslobođenja Berana — koji je bio prvi revolucionarni organ vlasti u okupiranoj Jugoslaviji. U ovom Odboru, kao jedan od istaknutijih njegovih članova, vodio je finansije i privredne poslove, aktivno radeći na organizovanju celokupnog privrednog života na oslobođenoj teritoriji sreza.[1]

Njegov politički rad je bio veoma zapažen u cilju da se održi jedinstvo masa u ustanku, ističući kao najvažniji cilj borbu za oslobođenje. Istakao se i u rukovođenju i hrabrošću u borbama za odbranu slobodne teritorije gornjeg Polimlja, krajem jula i početkom avgusta 1941. godine. Septembra 1941. godine, na Sreskoj konferencija KPJ za Berane ponovo je bio izabran za člana Mesnog komiteta. U toku jeseni 1941. vrlo aktivno je radio na političkom radu u pripremanju masa za nastavak oslobodilačke borbe, reorganizovanju partizanskih jedinica i izvođenju vojnih akcija protiv okupatora i domaćih izdajnika.[3]

Krajem decembra 1941. godine, izvršena je reorganizacija partizanskih jedinica sa teritorije beranskog sreza i tada je formiran Beranski partizanski bataljon „Miloš Mališić”. Za njegovog političkog komesara bio je postavljen Radomir Mitrović. Poginuo je 2. januara 1942. godine, kada je u zaseoku Lukovica, kod sela Štitara u blizini Berana, kada je upao u zasedu četnika, pod komadom Pavla Đurišića.[3]

Posle Radomirove pogibije, zbog njegovih revolucionarnih zasluga i doprinosa narodnom ustanku, januara 1942. godine Komski partizanski odred je poneo njegovo ime.[3]

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 10. jula 1952. godine, proglašen je za narodnog heroja.[3]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v g d đ Narodni heroji 1 1982, str. 568.
  2. ^ Spomenica 2000, str. 63.
  3. ^ a b v g Narodni heroji 1 1982, str. 569.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Радомир_Митровић&oldid=27674362”