Radoje Vujošević Risto
| radoje vujošević risto | |
|---|---|
 Radoje Vujošević Risto | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. maj 1910. |
| Mesto rođenja | Bjelice, kod Cetinja, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 9. jun 1942. (32 god.) |
| Mesto smrti | Tijovac, kod Svrljiga, Srbija |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1933. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. |
Radoje Vujošević Risto (Bjelice, kod Cetinja, 27. maj 1910 — Tijovac, kod Svrljiga, 9. jul 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodio se u mestu Bjelice u okolini Cetinja. U rodnom mestu je završio osnovnu školu, a gimnaziju na Cetinju. Preselio se u Žednik, a zatim je Pravni fakultet u Subotici upisao 1932. godine. Na prvoj godini fakulteta primljen je u KPJ. Osnivač je studentskog udruženja „Svetlost” gde je radio sa omladinom u Žedniku i Čantaviru. Vlasti su ga uhapsile u novembru 1934. ali je oslobođen u proleće sledeće godine zbog nedostatka dokaza. Upisao je školu rezervnih oficira 1937. godine, a za vreme odsluženja vojnog roka završio je Pravni fakultet u Subotici u martu 1938. godine. Radio je u Kosovskoj Mitrovici, a zatim i kao pripravnik u Sreskom sudu u Aleksincu.[1][2]
Nakon kapitulacije jugoslavije radio je na organizaciji ustanka. Kada je formiran partizanski odred postavljen je za komandnata. Odred je u akcijama razoružao žandarmerisjke stanice u Bovnu, Čitluku i Svrljigu. Zajedno sa još tridesetak boraca formirao je Svrljiški odred i postao njen komandant. Odred je imao nekoliko uspešnih akcija kao što su: onesposobljavanje rudnika uglja Podvis, zauzimanje Sokobanje, likvidiranje četničkog odreda u Sićevu, pobeda nad Bugarima u Sićevačkoj klisuri i dr. I u toku 1942. godine vodio je žestoke borbe sa istim protivnicima. Poginuo je prilikom napada na selo Tijovac, kod Svrljiga, 9. jul 1942. godine.[3][2]
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953.. godine, proglašen je za narodnog heroja.[3][2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 341-342.
- ^ a b v Srpski biografski rečnik 2014, str. 388.
- ^ a b Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 342.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
- Srpski biografski rečnik tom II. Novi Sad: Matica srpska. 2014.
Narodni heroji iz Cetinja i okoline | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni u Cetinju i okolini, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Cetinje |  | |
| Bajice | ||
| Velestovo | ||
| Gornji Ceklin | ||
| Ljubotinj | ||
| Rijeka Crnojevića | ||
| ostala mesta | ||
