Remen (mašinstvo)

Remen (kaiš) je mašinski element namijenjen za stvaranje pokretnih spojeva i prenos snage rotacionog kretanja. Koristi se kao element remenog prenosa.^[1]^[2]^[3]

Materijali za izradu remena su guma, guma ojačana čelikom, poliesterom ili aramidom. Ponekad se za manje snage koriste plastični remenovi. Ranije su dosta korišteni i remenovi (naročito pljosnati) napravljeni od kože ili od debelog tvrdog platna.

Remeni prenos[uredi | uredi izvor]

Remeni prenos (remeni prenos, kaišni prenos ili prenos) je prenos mehaničke energije između mašina i uređaja uz pomoć fleksibilnog remena. Za prenos su potrebni remen i najmanje dva točka za montiranje remena (remenica, remenik, kaišnik).

Nazivi i dijelovi[uredi | uredi izvor]

Točak koji pogoni remen se zove pogonska remenica, a onaj koji prima snagu gonjena remenica. Radni krak je dio remena koji je zategnut (pogonska remenica ga vuče k sebi od gonjene remenice). Slobodni krak je pomalo opušten, jer ga pogonska remenica gura prema gonjenoj remenici.

Prednosti (naspram lančanog prenosa)[uredi | uredi izvor]

bešuman rad
apsorbovanje vibracija
podmazivanje je nepotrebno
laka montaža
mala cijena
mogućnost rada pri velikim brzinama
pri havariji, manje opasan od lanca

Nedostaci[uredi | uredi izvor]

ograničeno opterećenje
proklizavanje, ukoliko je trenje između kaiša i remenice nedovoljno
kraći vijek trajanja

Zupčasti remeni kombinuju osobine remenog i lančanog prenosa, jer nemaju problem sa proklizavanjem.

Vrste[uredi | uredi izvor]

Prema obliku poprečnog preseka remena razlikuju se:

pljosnati
klinasti
poluklinasti
zupčasti
okrugli

Postavljanje[uredi | uredi izvor]

Točak koji pogoni remen se zove pogonska remenica, a onaj koji prima snagu gonjena remenica. Radni krak je dio remena koji je zategnut (pogonska remenica ga vuče k sebi od gonjene remenice). Slobodni krak je pomalo opušten, jer ga pogonska remenica gura prema gonjenoj remenici.

Ilustracije[uredi | uredi izvor]

Pljosnati remen.
Zupčasti remen.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Boblenz, James N. „How to lace a flat belt”. Farm Collector. Pristupljeno 4. 4. 2010.
^ „Belt lacing patterns” (PDF). North Dakota Statue Univ. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 06. 2009. g. Pristupljeno 08. 10. 2017.
^ „Flat Belt Pulleys, Belting, Splicing”. Hit N Miss Enterprises. Arhivirano iz originala 17. 03. 2010. g. Pristupljeno 4. 4. 2010.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Skripte o mašinskim elementima, univerziteti u Novom Sadu i Mostaru.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[1] Boblenz, James N. „How to lace a flat belt”. Farm Collector. Pristupljeno 4. 4. 2010.

[NDSU,_Belt_lacing-2] „Belt lacing patterns” (PDF). North Dakota Statue Univ. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 06. 2009. g. Pristupljeno 08. 10. 2017.

[3] „Flat Belt Pulleys, Belting, Splicing”. Hit N Miss Enterprises. Arhivirano iz originala 17. 03. 2010. g. Pristupljeno 4. 4. 2010.

[1]

[2]

[3]