Савршена плава
| Savršena plava | |
|---|---|
| Žanr | animirani film |
| Tvorac | Jošikazu Takeuči |
| Režija | Satoši Kon |
| Scenario | Sadajuki Muraj |
| Glavne uloge | Džunko Ivao, Rika Macumoto, Šiho Nijama |
| Montaža | Masahiro Ikumi |
| Godina | 1997. |
| Trajanje | 90 minuta |
| Zemlja | Japan |
| Jezik | japanski |
| Budžet | 830 hiljada dolara |
| Zarada | 768 hiljada dolara (SAD i UK) |
| IMDb veza | |
Savršena plava (jap. パーフェクトブルー) je japanski animirani psihološki triler film[1][2] iz 1997. godine koji je režirao Satoši Kon,[3] a scenario napisao Sadajuki Muraj. Zasnovan je na romanu Savršena plava: potpuna metamorfoza (ハ ー フ ェ ク ト ・ フ ー 完全 変 態) Jošikazua Takeučija.
Radnja[uredi | uredi izvor]
Mlada japanska pevačica Mima Kirigo, odlučuje da istupi iz muzičke grupe "ČAM!" i postane glumica. U tome joj se pridružuju njen dugogodišnji menadžer Rumi Hidaka i agent Tadokoro.
Njena prva uloga je manja i to u televizijskoj detektivskoj emisiji. Neki od njenih obožavalaca su uznemireni njenom promenom ličnosti. Dok je bila u muzičkoj grupi, ljudi su je videli kao mladu, nevinu i neiskusnu pevačicu, a sada je kao glumicu vide u drugačijem svetlu, mnogo mračnijem nego pre. Ona na internetu otkriva sajt pod imenom "Mimina soba" i uviđa da je neko konstantno prati i na sajtu deli njene dnevne aktivnosti i osećanja, sa kojima se ona kasnije poistovećuje.
Njen agent Tadokoro uspeva da joj obezbedi više teksta u ulozi. Međutim, postoji scena silovanja, koju Mimi prihvata da izvede, verujući da će je to učiniti još boljom glumicom. Rumi negoduje, upozorava Mimi da će to promeniti njenu sliku u javnosti, ali Mima prihvata ulogu, uprkos sopstvenim sumnjama. Iako se u sceni Mima trudi najbolje što može, scena silovanja je traumatično. Na putu do kuće, ona vidi svoj odraz obučen u svoju odeću koju je nosila dok je bila u bendu. Ona žali što je napustila grupu i nije sigurna da je posao glumice najbolji za nju. Ona postaje opsednuta sajtom progonitelja i počinje da pati od psihoze, boreći se da razlikuje pravi život i nestvarna viđenja.
Nekoliko ljudi koji su bili umešani u takozvano "kaljanje" Mimine reputacije je ubijeno. Mima pronalazi dokaze zbog kojih joj se čini da je ona glavni osumnjičeni za ubistva, a zbog mentalne nestabilnosti sumnja u svoja sećanja i nevinost. Uspeva da završi snimanje filma, čija poslednja scena otkriva da je njen lik ubio i preuzeo identitet svoje voljene sestre zbog disocijativnog poremećaja ličnosti (prethodno poznat kao poremećaj višestruke ličnosti) izazvanog traumom. Nakon što je ostatak osoblja za snimanje napustio studio, njen progonitelj pokušava da je siluje i ubije po uputstvima koje je dobio od "prave Mime", a ona ga u samoodbrani onesvešćuje čekićem i beži.
Rumi je pronašla Mimu i odvela je kod sebe kući. Mima ubrzo otkriva da je Rumi zapravo osoba koja stoji iza sajta progonitelja i ubistava i da je manipulisala sa muškim progoniteljem. Rumi je u prošlosti razvila drugu ličnost koja je za sebe verovala da je prava Mima (Mima u muzičkoj grupi) i pokušala je da ubije Mimu da bi zauvek sačuvala njen netaknuti imidž. Nakon jurnjave kroz grad, Mima onesposobljava Rumi u samoodbrani i spasava joj život.
Nešto kasnije, Mima postaje poznata glumica nakon uspeha u filmu, a Rumi je poslata u psihijatrijsku bolnicu, gde joj je i dalje dominantna ličnost Mima. Film se završava tako što je Mima posetila Rumi u bolnici, ušla u svoja kola, pogledala u retrovizor i rekla: "Ne, ja sam prava stvar", i odvezla.
Teme i analize[uredi | uredi izvor]
Suzan Nepijer koristi svoje iskustvo za analizu filma, navodeći da film najavljuje svoju zaokupljenost percepcijom, identitetom, voajerizmom i performansom, posebno u odnosu na ženu, odmah od svog početka. Percepciji se ne može verovati, vizuelno postavljeno ne mora da bude stvarnost, posebno jer psihodrama napreduje ka vrhuncu".[4]
Film se često poredi sa radom Alfreda Hičkoka, a Nepijer tvrdi da se ta povezanost ruši onda kada se ubiju Mimini muški kontrolori. Otaku je film opisao kao "kritiku potrošačkog društva savremenog Japana".[5][4]
Uloge[uredi | uredi izvor]
| Uloga | Japanski glas | Engleski glas |
|---|---|---|
| Mima Kirigo | Džunko Ivao | Rubi Marlou |
| Rumi | Rika Macumoto | Vendi Li |
| Tadakoro | Šinpači Cudži | – |
| Mamoru Učida | Masaki Okura | Bob Marks |
| Tedžima | Josuke Akimoto | – |
| Takao Šibuja | Joku Šioja | – |
| Sakuragi | Hidejuki Hori | Sparki Torton |
| Eri Očaji | Emi Šinihara | – |
| Murano | Masaši Ebara | – |
| Direktor | Kijojuki Janada | – |
| Jada | Toru Furusava | – |
| Jukiko | Emiko Furukava | – |
| Rej | Šiho Nijama | – |
| Tadaši Doj | Akio Sujama | – |
| Menadžer Čama | – | – |
Nasleđe[uredi | uredi izvor]
Madona je koristila klipove iz filma za remiks njene pesme "What It Feels Like for a Girl" za njenu svetsku turneju 2001. godine.[6][7]
Američki režiser Daren Aronofski je priznao da postoje sličnosti između njegovog filma Crni Labud (2010) i Savršene plave, ali da nije bio inspirisan ovim filmom. Njegov raniji film, Rekvijem za snove (2000) je imao rimejk scene iz Savršene plave.[8][9]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Harvey, Dennis (1999). „Film Review: “Perfect Blue””. Variety (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-08-02.
- ^ Chapman, Paul. „Satoshi Kon's Psychological Thriller "Perfect Blue" Heads to U.S. Theaters”. Crunchyroll (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-08-02.
- ^ „Perfect Blue (1997) - Satoshi Kon, Hisao Shirai | Synopsis, Characteristics, Moods, Themes and Related | AllMovie”. web.archive.org. 2019-03-28. Arhivirano iz originala 28. 03. 2019. g. Pristupljeno 2021-08-02.
- ^ a b Napier, Susan J. (2006). "'Excuse Me, Who Are You?': Performance, the Gaze, and the Female in the Works of Kon Satoshi". In Brown, Steven T. (ed.). Cinema Anime: Critical Engagements with Japanese Animation. London, England: Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-8308-4.
- ^ Brown, Steven T. (2006). CINEMA ANIME: CRITICAL ENGAGEMENTS WITH JAPANESE ANIMATION; ED. BY STEVEN T. BROWN. Internet Archive. PALGRAVE MACMILLAN. ISBN 978-1-4039-7060-2.
- ^ Clements & McCarthy 2012 – entry: Urotsukidoji
- ^ Cinquemani, Sal (10. 9. 2001). „Madonna: Drowned World Tour Review”. Slant Magazine. Arhivirano iz originala 20. 3. 2007. g. Pristupljeno 29. 8. 2015. „Though her Cowgirl image is easily her least significant incarnation to date, Drowned World proves that Madonna is still unmatched in her ability to lift cultural iconography into the mainstream. The Geisha cycle is epilogued with hard techno beats and violent imagery taken from the groundbreaking Japanese anime film, Perfect Blue. The story's main character, Mima, a former pop star haunted by ghosts from her past, dreams of becoming an actress but resorts to porn gigs in her search for success.”
- ^ Denney, Alex (27. 8. 2015). „The cult Japanese filmmaker that inspired Darren Aronofsky”. Dazed. Arhivirano iz originala 12. 11. 2018. g. Pristupljeno 12. 11. 2018.
- ^ „KON'S TONE" VSダーレン”. Konstone.s-kon.net. 23. 1. 2001. Arhivirano iz originala 11. 7. 2012. g. Pristupljeno 28. 1. 2015.
