Sicilijanski jezik

Sicilijanski
Sicilianu
Govori se u	Italija
Broj govornika	oko 4,7 miliona (2002)
Jezička porodica	indoevropski italski romanski Sicilijanski
Pismo	latinica
Zvanični status
Službeni jezik u	Sicilija
Jezički kodovi
ISO 639-1	sc
ISO 639-2	scn
ISO 639-3	scn – uključujući kod Pojedinačni kodovi: sro src
Rasprostranjenost sicilijanskog jezika

Sicilijanski jezik je jezik kojim se govori na Siciliji, u većem delu Kalabrije, u Bazilikati i Kampaniji (čilentanski). Smatra se jednim od najstarijih naslednika vulgarnog latinskog jezika.

Etnologija

Sicilijanski se razvio pod uticajem mnogih jezika: starogrčkog, grčkog, arapskog, ligurskog, katalonskog, španskog i brojnih romanskih jezika, što je uticalo na razvoj hibridnog sikuloarapskog jezika, iz kojeg se kasnije razvio malteški jezik. Pošto je ovo zaseban jezik, ima svoje dijalekte, i to su:

• Centralni metafonetski (govori se u delovima okruga Ena, Kaltaniseta, Mesina, Palermo i Agriđento)
• Jugoistočni metafonetski (govori se u okrugu Sirakuza i Raguza)
• Enski (u okrugu Ena)
• Istočni nemetafonetski (u okrugu Katanija i delovima okruga Sirakuze)
• Mesinski (u okrugu Mesina i okolini Ređo Kalabrije)
• Eolski (na Eolskim ostrvima)
• Zapadni sicilijanski (u okrugu Trapani i Agriđento)
• Pantelerijski (na ostrvu Pantelerija, Lampeduza i Linoza)
• Kalabrijski (u južnoj i centralnoj Kalabriji, u gradovima Vibo Valencija, Katancaro i Krotone)
• Južni Apulijski (u pokrajini Pulja/Apulija, poznat kao "salentinski")
• Čilindanski (u Kampaniji)