Slobodan Soro (23. decembar1978) bivši je srpskivaterpolista i osvajač brojnih medalja sa evropskih, svetskih i olimpijskih takmičenja. Nastupao je i za Brazil.
Od 31. avgusta 2013. godine u braku je sa Majom.[1]
Karijeru je započeo u VK Vojvodina, a u toku bogate karijere branio je i boje Beograda,Bečeja, Mladosti iz Bečeja, ruskih klubova Šturm Čehov i Dinamo Moskva, Jadrana iz Herceg Novog i španskog Sabadelja iz koga se 2008. godine vratio u Partizan. Na zalasku karijere Soro se otisnuo u Brazil gde je prvo nastupao za Fluminenze (iz kojeg se u još dva navrata vraćao u Partizan[2]), Botafoga. Najviše nastupa i uspeha zabeležio je za vaterpolo klub Partizan za koji je nastupao u deset sezona.
Prvi put je ugovor sa klubom sa Banjice potpisao 1997. i zadržao se dvije godine. Nakon devet godina igranja po regionu i Evropi, vratio se u Beograd, u svoj klub i u narednih pet sezona.
Sa Partizanom je u sezoni 1997/98. osvojio LEN kup, a sa Bečejom 1999/00. Evroligu. Sa reprezentacijom Srbije osvojio je zlatnu medalju na Svetskom prvenstvu 2009. u Rimu. Vrativši se u Partizan, između ostalih trofeja osvojio je Evroligu 2010/11, Superkup Evrope 2011/12. i Eurointer liga 2009/10. i 2010/11.
Slobodan Soro (u crvenoj kapici) na fajnal-foru Evrolige 2011.
Poslednji put kapicu crno-belih nosio je 2014. godine, tada već kao brazilski internacionalac. Nakon toga vratio se u Brazil gde je sa Bogafagom osvojio Prvenstvo i proglašen najboljim golmanom takmičenja.[3]
Iz Brazila se vratio u evropski vaterpolo 2017. godine. U Italiji je postigao dogovor sa Savonom[4] za koju je igrao dve godine nakon čega je prešao u Rim, u redove VK Lacio[5] za koji i danas nastupa.
Iako je njegov trud i talenat bio primetan i krajem devedesetih, po prvi put je 2006. dobio poziv selektora Udovičića i pojavio se kao zamena tada prvom golmanu Srbije Denisu Šefiku. Kao ime na koje se može ozbiljno računati pokazao je 2007.godine na završnom turniru Svetske lige u Berlinu.
Usledio je Peking, čudna situacija koja je Sora ostavila kao jedinog golmana Srbije u utakmici za bronzu. Dokazao je da zna kako braniti i nositi se sa pritiskom velikih takmičenja. Povlačenjem Šefika, od 2009. godine pa sve do kraja 2012. spisak vaterpolo reprezentacije Srbije počinjao je imenom Slobodana Sora.
Za najboljeg golmana proglašavan je na završnom turniru Svetskog kupa u Oradei 2010. i Svetske lige u Firenci 2011.
Posle Olimpijskih igara u Londonu 2012. prihvatio je želje selektora da podmladi tim. Otišao je u Brazil, u proleće 2016. godine dobio je njihovo državljanstvo i dozvolu za nastup u brazilskoj reprezentaciji[6]. Na Igrama u Riju branio za njihov tim. Žreb je odlučio da se u grupnoj fazi takmičenja ukrste Brazil i Srbija. Domaći tim je, zahvaljujući odbranama Sora koji je i te kako poznavao protivničke igrače izborio pobedu[7] nad timom koji je kasnije postao olimpijski šampion. Sa reprezentacijom Srbije osvojio zlatnu medalju na Evropskom prvenstvu 2006. u Beogradu, srebrnu na Evropskom prvenstvu 2008. u Malagi, bronzanu medalju na Olimpijskim igrama 2008. u Pekingu, kao i tri zlatne medalje u Svetskoj ligi.
Šampion sa Bečejom
Šampion sa Bečejom
