Stajnbak (Manitoba)

Koordinate: 49° 31′ 33″ S; 96° 41′ 02″ Z / 49.5258° S; 96.6838° Z / 49.5258; -96.6838
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Stajnbak
Steinbach
Milenijumska sat kula (desno) i veliki silosi za žito (u pozadini levo) su simboli Stajnbaka
Administrativni podaci
Država Kanada
Pokrajina Manitoba
Osnovan1874.
Status grada1997.
Stanovništvo
Stanovništvo‍
 — 2011.13.524
 — gustina528,9 st./km2
Geografske karakteristike
Koordinate49° 31′ 33″ S; 96° 41′ 02″ Z / 49.5258° S; 96.6838° Z / 49.5258; -96.6838
Aps. visina254 m
Površina25,57 km2
Stajnbak na karti Kanade
Stajnbak
Stajnbak
Stajnbak na karti Kanade
Poštanski brojR5G
Pozivni broj204
Veb-sajt
Grad Stajnbak

Stajnbak (engl. Steinbach) je grad u jugoistočnom delu kanadske prerijske provincije Manitoba u granicama geografsko-statističke regije Istman. Grad je 2011. godine imao preko 13.500 stanovnika. Ubraja se u najbrže rastuće gradske centre u Manitobi.

Prvo naselje na mestu današnjeg Stajnbaka osnovali su nemački i ruski menonitski misionari 1874. godine, a ime grada potiče od nemačke reči koja je označavala „kameniti potok“. U gradu je i danas vidljiv izrazito jak kulturni uticaj menonitske i nemačke zajednice, a preko 50% populacije su nemačkog porekla.

Stajnbak je sedište poljoprivredne oblasti i glavni je privredni centar jugozapada Manitobe.

Geografija[uredi | uredi izvor]

Stajnbak je smešten u najistočnijem delu kanadske prerije, istočno od toka Crvene reke, u ravnici bogatoj plodnim zemljištem. Zbog nešto veće količine padavine u odnosu na ostatak područja, ovaj deo prerije je prirodno obrastao visokim travama.

Grad je smešten između dve pritoke Crvene reke. Na severu je reka Sejni a na jugu reka Rat. Severno od grada leži jezero Vinipeg, jugoistočno je Šumsko jezero, a u blizini je i park prirode Vajtšel.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Vetrenjača u menonitskom etno selu

Područje jugoistočne Manitobe pre doseljavanja Evropljana naseljavala su nomadska plemena Odžibve (najbrojniji je bio narod Anišinabe) koja su se bavili lovom i ribolovom. Nomadska plemena su prema ugovoru sa engleskom kraljicom od 3. avgusta 1871. bila prisiljena da se presele u rezervate, a njihovu zemlju naselili su evropski kolonizatori.[1]

Današnji Stajnbak su 1874. osnovali nemački menoniti koji su se tu doselili iz Rusije, a ime grada prevedeno sa donjonemačkog dijalekta (Plautdietsch (ISO 639-3: pdt) nemačkog jezika znači „kameni potok“.[2] Već sledeće godine otvorena je i prva škola u gradu,[3] a 1877. sagrađena je i prva vetrenjača.[4] Već 1882. godine u naselju je živelo 28 nemačkih porodica sa 182 stanovnika.[3] Do 1915. broj stanovnika se popeo na 463.[3] Dana 31. decembra 1946. naselje je dobilo status opštine.[5] U gradu je još 1912. otvorena prva trgovina automobila (u pitanju je bila kompanija Ford), a od tada naglo se razvijaju usluge špedicije i maloprodaje automobila tako da je Stajnbak ubrzo postao poznat kao „grad automobila“.[3] Zbog konstantnog rasta broja stanovnika Stajnbak je 10. oktobra 1997. stekao status grada.[5]

Demografija[uredi | uredi izvor]

Etnički sastav[6]
Broj st. %
Nemci 5.810 53.5
Kanađani 2.320 21.4
Rusi 1.990 18.3
Holanđani 1.820 16.8
Englezi 1.265 11.7
Ukrajinci 1.040 9.6
Francuzi 910 8.3
Škoti 705 6.5

Prema rezultatima popisa stanovništva iz 2011. u gradu su živela 13.524 stanovnika u ukupno 5.243 domaćinstva, što je za čak 22,2% više u odnosu na 11.066 žitelja koliko je registrovano prilikom popisa 2006. godine.[7]

Demografija
1996.2001.2006.2011.
8.4789.22711.06613.524

Godine 2006. u gradu je živelo 11.066 stanovnika, što je za 20% više u odnosu na popis iz 2001. godine. Po broju stanovnika Stajnbak je na petom mestu u Manitobi.[8]

Osnovu populacije čine Nemci, a čak 30% navodi nemački jezik kao svoj maternji jezik.[9]

Privreda[uredi | uredi izvor]

Grad je centar poljoprivredno razvijenog područja, a u okolini se nalaze brojne svinjogojske i živinarske farme. Od poljoprivrednih kultura najviše se uzgajaju kukuruz, uljana repica, lucerka, soja, ječam, zob i pšenica. Većina poljoprivrednih proizvoda se prerađuje u brojnim manjim fabrikama u samom gradu.

Grad se ekonomski veoma brzo razvija, a tome su doprinele i veoma niske porezne stope u poljoprivrednoj proizvodnji.

Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]

U blizini grada se nalazi menonitsko etno-selo sa vetrenjačom i kućama iz perioda prvih menonitskih doseljenika.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ "History and Heritage of Roseau River First Nation." Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. jul 2011), Pristupljeno 21. 11. 2011.
  2. ^ City of Steinbach. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. maj 2008), Pristupljeno 21. 11. 2011.
  3. ^ a b v g "Steinbach History 1874 - 1990". Архивирано на сајту Wayback Machine (9. мај 2008) May 1, 1990. pristupljeno 21. novembra 2011.
  4. ^ "History of Steinbach." Архивирано на сајту Wayback Machine (29. септембар 2011), Pristupljeno 21. 11. 2011.
  5. ^ a b "City of Steinbach". The Manitoba Historical Society., Pristupljeno 21. 11. 2011.
  6. ^ „Steinbach Demographics”. Ethnocultural Portrait of Canada Highlight Tables, 2006 Census. Statistics Canada. Arhivirano iz originala 20. 02. 2012. g. Pristupljeno 28. 12. 2009. 
  7. ^ „Population and dwelling counts, for Canada, provinces and territories, and census subdivisions (municipalities), 2011 and 2006 censuses (Manitoba)”. Statistics Canada. 8. 2. 2012. Pristupljeno 8. 2. 2012. 
  8. ^ "Steinbach, Manitoba - Detailed City Profile." Архивирано на сајту Wayback Machine (3. јул 2011), Pristupljeno 21. 11. 2011.
  9. ^ „"2006 Census Profile - Steinbach, CY."” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 08. 01. 2016. g. Pristupljeno 21. 11. 2011. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Stajnbak na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Стајнбак_(Манитоба)&oldid=27016699”