Stevan Divnin
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| stevan divnin baba | |
|---|---|
 Stevan Divnin | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. februar 1895. |
| Mesto rođenja | Žabalj, kod Novog Sada, Austrougarska |
| Datum smrti | 22. oktobar 1942. (47 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, Kraljevina Mađarska |
| Profesija | zemljoradnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1921. |
| Učešće u ratovima | Prvi svetski rat Oktobarska revolucija Narodnooslobodilačka borba |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Stevan Divnin "Bába" (Žabalj, kod Novog Sada, 5. februar 1895 — Novi Sad, 22. oktobar 1942), učesnik Oktobarske revolucije i Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 5. februara 1895. godine u Žablju kod Novog Sada. Posle završene osnovne škole bavio se zemljoradnjom u svom selu.
Tokom Prvog svetskog rata, bio je mobilisan u austrougarsku vojsku. Po dolasku na Istočni front dobrovoljno se predao Rusima i od 1917. godine, učestvovao je u ratu na strani Rusa. Učesnik je i Oktobarske revolucije u kojoj je stekao čin podoficira Crvene armije. Jugoslovenska sekcija pri Ruskoj komunističkoj partiji (boljševika) uputila ga je na kurs Komunističkog univerziteta „Sverdlov“, koji je završio aprila 1921. godine.
Nakon završenog kursa vratio se u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca, gde se odmah povezao sa članovima, tada ilegalne, Komunističke partije Jugoslavije. Zbog svog političkog delovanja više puta je hapšen i ispitivan, a 1924. godine je osuđen na četiri godine zatvora. Posle izlaska sa robije nastavio je sa svojim političkim radom, organizujući i obnavljajući partijske ćelije u svom srezu. Na Šestoj pokrajinskoj konferenciji Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu, održanoj septembra 1940. godine izabran je za člana Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu.
Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, bio je organizator svih ustaničkih akcija u Šajkaškoj (jugoistočni deo Bačke). Bio je izabran za rukovodioca Vojnog komiteta pri Sreskom komitetu, a u julu i za komandanta Sreskog partizanskog štaba. Stvarao je i organizovao vojne desetine, udarne i diverzantske grupe u Žablju, Kovilju, Gospođincima, Čurugu, Titelu i dr. Početkom novembra 1941. godine, u Šajkaškoj je osnovao nekoliko partizanskih grupa koje je krajem toga meseca sedinio i formirao Šajkaški partizanski odred, a on je postao njihov komandant. Još dok je pripremao formiranje odreda, bio je sa grupom boraca opkoljen, ali zahvaljujući svojoj snalažljivosti probio se sa borcima iz obruča. U januaru 1942. godine, Stevan je nakratko napustio Odred jer je otišao na sastanak sa Tozom Markovićem, u okolini Novog Sada. Neprijatelj je baš u to vreme snažnom akcijom uspeo posle niza borbi, da razbije Odred.
Kada se vratio na teren, Stevan je video da više nema Odreda. Pošto je bio stalno proganjan od žandarma i vojnika, morao je da se skriva. Tokom zime 1942. godine je promrzao tako da mu je i meso otpadalo sa smrznutih stopala. Iako teško bolestan, kada se malo oporavio, pokušao je ponovo da prikupi ljude i nastavi organizovani otpor. Međutim, 22. oktobra 1942. godine bio je otkriven u svojoj bazi u Žablju. Pružio je oružani otpor, ali je u borbi bio teško ranjen i savladan. Neprijatelj mu je, da bi posle mogli da ga isputuju, previo rane i poveo ga u bolnicu prema Novom Sadu. Stevan je shvativši da će biti podvrgnut mučenju, sam pokidao zavoje sa rana tako da je iskrvavio na putu do bolnice.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
Narodni heroji iz Vojvodine | ||
|---|---|---|
Narodni heroji Jugoslavije rođeni na teritoriji Vojvodine, kao i oni koji su politički ili vojno delovali na ovom području: | ||
| Banat |  | |
| Bačka | ||
| Srem |
| |