Tajmište
 Crkva Svete Petke u Tajmištu | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Severna Makedonija |
| Opština | Kičevo |
| Stanovništvo | |
| — (2002) | 107 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 41° 38′ 24″ S; 20° 51′ 31″ I / 41.64° S; 20.8586° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 1.040 m |
  Tajmište Tajmište na karti Severne Makedonije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 6253 |
| Pozivni broj | (+389) 45 |
| Registarska oznaka | KI |
Tajmište (mkd. Тајмиште) je naselje u Severnoj Makedoniji, u zapadnom delu države. Tajmište pripada opštini Kičevo.
Pored sela se nalazi i nekadašnji rudnik gvozdene ruke koji nosi isto ime.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Naselje Tajmište je smešteno u zapadnom delu Severne Makedonije. Od najbližeg većeg grada, Kičeva, naselje je udaljeno 22 km severozapadno.
Tajmište se nalazi u istorijskoj oblasti Kičevija, oko grada Kičeva. Selo se smestilo visoko, na istočnim visovima planine Bistre. Oblast oko sela je izvorini deo Zajaske reke, koja je pritoka Kičevske reke. Nadmorska visina naselja je približno 1.040 metara.
Klima u naselju je planinska zbog znatne nadmorske visine.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Krajem 19. veka u mestu je bilo 85 srpskih kuća.[1]
U mestu je radila srpska narodna škola između 1870-1883. godine. Prvi učitelj tada je meštanin Dimitrije Simnjanović koji je držao školu u svojoj kući prvih pet godina. On je učio u Kičevskom manastiru Uspenije Sv. Bogorodice. Deca su pohađala nastavu samo zimi, jer su leti čuvala stoku, i bilo ih oko 15. Ponovo je tu otvorena 7. decembra 1895. godine.[2] Na otvaranju škole najviše su radili gazda Isailo Stojanović, Vasilije Filipović i trgovac Blagoje Trpković. Prvi "odgovornik" škole bio je trgovac Spira Stojanović. Školu je zatim preuzeo Smile pop Dimitrijević, sin pop Dimitrija. Smile je radio 1875-1893. godine, a prestao je onda kada je oslepeo. Posle godinu dana pauze škola je otvorena 1894. godine sa učiteljem Tomom Janićijevićem rodom iz Kruševa. Učitelj Toma se zadržao samo dve godine, pa je škola zatvorena. Marta 1898. godine dolazi tu učitelj Milivoje Kastratović rodom iz Berana. Taj učitelj koji se školovao u Beogradu ubrzo prelazi sa službom u Kunovo. Svaki put kada ode učitelj nastaje po pravilu višemesečna pauza u radu mesne škole. Godine 1900. postavljen je novi, beogradski kadar, učitelj Stavra Spirić rodom iz Nićiforova. Škola nije imala svoju zgradu zbog čega se više puta premeštala. Te 1900. godine svoju kuću je ustupio za prosvetu dece gazda Ignjat Stepanović. Zgrada je pored crkve ali nepodesna, jer ima samo jednu malu prostoriju (kao učionicu) koja je ne patosana i predstavlja i stan učiteljev. Ima prostrano dvorište sa voćem i česmom. To je tada trorazredna škola sa zabavištem, u koju dolazi 43 učenika. Brigu o školi vode pored pope i odgovornika Đerasima Bojovića i gazde Stojan Trpković, Maluk Jaćimović i Ignjat Stepanović.[3] Srpska narodna škola zvanično je otvorena 1908. godine.[4]
U mestu je 1900. godine pravoslavni hram Sv. apostola Petra i Pavla, sa parohom pop Naumom Nikolićem.
U oktobru 1921. selo je napala banda Kaljoša Zajasa, izvešteno je da je izgorelo 70 od 72 kuće, kao i crkva, hrana i stoka.[5]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Tajmište je prema poslednjem popisu iz 2002. godine imalo 107 stanovnika.
Većinsko stanovništvo u naselju čine etnički Makedonci (100%).
Pretežna veroispovest mesnog stanovništva je pravoslavlje.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
