Teorija zavere o genocidu nad belcima

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Demonstranti protiv imigranata u Kaleu drže natpis na francuskom „Različitost je šifrovana reč za genocid nad belcima", iznad transparenta koji poziva na remigraciju 8. novembar 2015

Genocid nad belcima, izumiranje belaca,[1] ili teorija zavere o zameni belaca,[2][3][4] je teorija zavere belih rasista[5][6][7][8] koja kaže da postoji planirana zavera, za koju se često okrivljuje Jevreje,[5][8] koja promoviše mešane brakove,[9] međurasne brakove, masovnu imigraciju ne-belih, rasnu integraciju, niske stope nataliteta, abortuse, vladinu konfiskaciju zemlje od belaca, organizovano nasilje,[10] i eliminacionizam u zemljama koje su osnovali belci[5] kako bi se izazvao nestanak belaca kroz prisilnu asimilaciju,[10] masovnu migraciju i nasilni genocid.[11][12][13][14] Ređe, crnci,[15] Hispanoamerikanci,[16]  i muslimani[17] se krive za tajnu zaveru, ali samo kao plodniji migranti,[18] osvajači,[19] ili nasilni agresori,[20] a ne kao idejni tvorci.[21]

Genocid nad belcima je politički mit[22][23][15] zasnovan na pseudonauci, pseudoistoriji i etničkoj mržnji,[24] i vođen je psihološkom panikom koja se često naziva „ anksioznost od izumiranja belaca“.[25] Beli ljudi ne izumiru niti se suočavaju sa istrebljenjem.[26][27][28][21] u kontekstu poziva na nasilje.[22][20][19]

Teoriju je popularizovao beli separatistički neonacista Dejvid Lejn oko 1995. godine, a koristila se kao propaganda u Evropi, Severnoj Americi, Južnoj Africi i Australiji. Slične teorije zavere bile su preovlađujuće u nacističkoj Nemačkoj[29] i korišćene su u današnje vreme naizmenično sa,[30] i kao šira i ekstremnija verzija Renoa Kamija Velika zamena iz 2011, fokusirajući se na belo stanovništvo Francuske.[31][32] Od masovnog ubistva u Krajstčerču i El Pasu 2019. godine, čiji su izvršioci u manifestima osudili „belu zamenu“ i pominjali koncept „velike zamene“,[33] zajedno sa konceptom Evrabije iz 2002. godine[34] i mitom o Kalergi planu iz 1970-ih,[30] svi su korišćeni kao sinonim za „genocid nad belcima“ i sve više se nazivaju varijacijama teorija zavere.

U avgustu 2018. godine, predsednik Sjedinjenih Država Donald Tramp je optužen da je podržao teoriju zavere u spoljnopolitičkom tvitu u kome je naloženo državnom sekretaru Majku Pompeu da istraži južnoafričke „zaplene i eksproprijacije zemlje i farmi i ubijanje poljoprivrednika velikih razmera“,[35][36] tvrdeći da „ vlada Južne Afrike sada oduzima zemlju belim farmerima“.[37] Nepotkrepljene tvrdnje da su napadi južnoafričkih farmi na farmere nesrazmerno ciljani na belce su ključni element teorije zavere,[38][39][40][41][42][43] prikazanih u medijima kao oblik kapije ili proki pitanje „belog genocida“ u širem kontekstu zapadnog sveta.[44][37] Tema zaplene farmi u Južnoj Africi i Zimbabveu bila je povod za okupljanje belih nacionalista i alternativno desnih grupa[45][46] koji je koriste da opravdaju svoju viziju bele nadmoći.[47][37]

Istorija[uredi | uredi izvor]

Ideja o posebnoj beloj ljudskoj rasi započela je sa nemačkim lekarom i antropologom Johanom Blumenbahom, koji je 1775. godine tvrdio da postoji pet takvih rasa, belci, mongolci, malajci, etiopljani (ili negroidi) i američki Indijanci.[48] Ranije je Fransoa Bernije 1684. objavio postskriptum eseja od četiri stranice koji je naveo pet rasa, kombinujući Evropljane („osim dela Moskovije“) sa stanovnicima severnih priobalnih regiona Afrike, kao i Arabije, Persije, Mongolije, Indije., i delovima Kine, Mjanmara, Tajlanda, Sumatre, Jave i Bornea, i opisao je boju kože kao „samo slučajnu“.[49] Prethodne klasifikacije etničke pripadnosti i kulture bile su uže i promenljivije kroz antiku, privlačeći razlike bliže onima plemenskih i porodičnih grupa, a zasnivale su se na faktorima životne sredine kao što su geografija i klima, kao i izgled, fiziologija i naučeno ponašanje kao što su jezik i dijeta.[50] Današnje rasne i etničke razlike su samo u slaboj korelaciji sa genetskim poreklom, sa kojim se terminološki zamenjuju u medicinskoj nauci.[51][52]

Pozadina[uredi | uredi izvor]

Francuska[uredi | uredi izvor]

Ideja o „zameni“ autohtonih belih ljudi pod vođstvom neprijateljske elite može se dalje pratiti do antisemitskih teorija zavere pre Drugog svetskog rata koje su postavljale postojanje jevrejske zavere da se uništi Evropa mešanjem, posebno u knjizi Eduara Drumona antisemitski bestseler La France juive (1886).[53] Komentarišući ovu sličnost, istoričar Nikola Lebur i politikolog Žan-Iv Kami sugerišu da je doprinos Renoa Kamija u Velikoj zameni (2011) bio da zameni antisemitske elemente sukobom civilizacija između muslimana i Evropljana.[54] Takođe u kasnom 19. veku, imperijalistički političari su se pozivali na <i>Жуту опасност</i> u svojim negativnim poređenjima niskog nataliteta u Francuskoj i visokog nataliteta u azijskim zemljama. Iz te tvrdnje je proizašao veštački, kulturni strah da će Azijati imigranti-radnici uskoro „preplaviti” Francusku. Ovoj opasnosti bi se navodno mogla uspešno suprotstaviti samo povećana plodnost Francuskinja. Tada bi Francuska imala dovoljno vojnika da osujeti eventualnu poplavu imigranata iz Azije.[55] Nacionalistički spisi Morisa Baresa iz tog perioda takođe su zabeleženi u ideološkoj genealogiji „Velike zamene“, Bares je tvrdio i 1889. i 1900. da se zamena domaćeg stanovništva pod kombinovanim efektom migracije i opadanja natalitet dešava u Francuskoj.[56][57]

Eugenika[uredi | uredi izvor]

Teorija zavere je imala preteče u eugeničkim teorijama ranog 20. veka[58] koje su bile popularne u zemljama sa većinom belaca kao što su Australija i Novi Zeland, gde se strahovalo da će nebeli imigranti na kraju potisnuti belo stanovništvo.[59]

Medison Grant u Sjedinjenim Državama[uredi | uredi izvor]

Madison Grant

Godine 1916, američki eugeničar i pravnica Medison Grant napisala je knjigu pod naslovom Prolazak velike rase koja je, iako uglavnom ignorisana kada se prvi put pojavila, prošla kroz četiri izdanja, postajući deo popularne kulture u Americi 1920-ih i, u tom procesu, izrodila ideologija da su osnivači Sjedinjenih Država, takozvana nordijska rasa, bili pod pretnjom nestanka zbog asimilacije sa nebelcima. Grant je o tome napisao:

Ni beli, ni braon, ni žuti, ni crveni neće osvojiti bele u borbi. Ali ako se vredni elementi nordijske rase pomešaju sa inferiornim rasama ili izumu kroz rasni suicid, onda će citadela civilizacije pasti zbog čistog manjka branilaca.[60]

Grant je tvrdio da je rasa koja je "izgradila" Ameriku u opasnosti od izumiranja osim ako SAD ne obuzda imigraciju Jevreja i drugih.[61][62][63]

Nacistička Nemačka[uredi | uredi izvor]

Adolf Hitler je pisao Grantu da mu se zahvali što je napisao The Passing of the Great Race, nazivajući je „mojom Biblijom“.[64] Inkorporirajući Grantovo teoriju, nacisti su teoriju zavere naširoko koristili kao propagandu, što je ilustrovano u pamfletu iz 1934. napisanom za „Odeljenje za istraživanje jevrejskog pitanja“ „Instituta Rajha“ Valtera Franka pod naslovom „Da li beli ljudi umiru: budućnost belih i obojenih naroda u svetlu biološke statistike“.[29] Nacisti su teoriju zavere koristili kao poziv na oružje u pokušaju da dobiju moć kroz kulturnu hegemoniju postavljanjem Jevreja kao žrtvenih jaraca, eksploatišući dugotrajne istorijske predrasude kod stanovništva.[65][61]

Pre dolaska nacista na vlast, nemački eugeničari, uključujući jevrejske medicinske i psihijatrijske profesionalce, smatrali su da se Jevreji razlikuju od belih Evropljana, ali ne toliko „degenerisani“ ili nesposobni da zahtevaju bilo šta više od smernica za izbegavanje naslednih bolesti putem bračnog savetovanja i, već 1918. rađeni su pregledi za Jevreje koji žele da emigriraju u Palestinu.[66]

Optužbe neonacista na račun Jevreja[uredi | uredi izvor]

Moderna teorija zavere može se pratiti u posleratnim evropskim neonacističkim krugovima, posebno u knjizi Renea Binea iz 1950. Théorie du Racisme.[67][68][69] Poslednje je uticalo na francuske krajnje desničarske pokrete iz 1960-ih, kao što je Evropa-akcija, koja je tvrdila da „sistematsko mešanje rasa [bilo] ništa više od sporog genocida“.[70][71] U decembru 1948. Bineove novine L'Unité su pisale: „Optužujemo cioniste i antirasiste za zločin genocida jer tvrde da nam nameću ukrštanje koje bi predstavljalo smrt i uništenje naše rase i civilizacije“.[67]

Termin „beli genocid“ sporadično se pojavljivao u novinama američke nacističke partije Bela moć još od 1972.[72] i koristio ga je Beli arijevski otpor[73] 1970-ih i 1980-ih, gde se prvenstveno odnosio na kontracepciju i abortus. Teoriju zavere razvio je neonacista Dejvid Lejn u svom Manifestu o belom genocidu (oko 1995, poreklo upotrebe termina),[74][75][76][72] gde je izneo tvrdnju da su vladine politike mnogih zapadnih zemalja imale nameru da unište evropsku kulturu belaca i da bele ljude učini „izumrelom vrstom“.[77] Lejn — jedan od osnivača organizacije The Order — kritikovao je mešanje, abortus, homoseksualnost, jevrejsku kontrolu nad medijima, „multirasne sportove“, pravne posledice protiv onih koji se „opiru genocidu“ i „ cionističku okupacionu vladu “ koja prema njemu kontroliše Sjedinjene Američke Države i druge većinsko-bele zemlje i koja podstiče "genocid belaca".[77][78]

Ubrzo nakon Laneovog Manifesta, arijevske nacije su objavile svoju Deklaraciju o nezavisnosti iz 1996. u kojoj se navodi da je cionistička okupaciona vlada tražila „iskorenjivanje bele rase i njene kulture“ kao „jedan od svojih najvažnijih ciljeva“. Optužila je takve Jevreje za: podrivanje ustavne vladavine prava; odgovornost za obnovu nakon građanskog rata; podmetanje monetarnog sistema sa sistemom federalnih rezervi, konfiskacija zemlje i imovine; ograničavanje slobode govora, veroispovesti i posedovanja oružja; ubistvo, kidnapovanje i zatvaranje patriota; abdiciranje nacionalnog suvereniteta Ujedinjenim nacijama; politička represija; rasipna birokratija; popuštanje ograničenja na imigraciju i trgovinu drogom; podizanje poreza; zagađivanje životne sredine; komandovanje vojskom, plaćenicima i policijom; negiranje arijevskog kulturnog nasleđa; i podsticanje imigrantskih pobuna.[79][80][81][82]

Još jednu liniju razvio je u Evropi 1970-ih austrijski neonacista Gerd Honsik, koji je izobličio spise Riharda fon Kudenhove-Kalergija iz ranog 20. veka svojim pronalaskom teorije zavere Kalergijev plan, koja je popularizovana u knjizi iz 2005. godine.[83][84]

Rodezijska taktika zastrašivanja[uredi | uredi izvor]

Ijan Smit oko 1954. godine

Godine 1966., premijer Rodezije Ijan Smit opisan je kao neko ko je ubedio bele Rodezance da je njihova jedina alternativa rodezijskom građanskom ratu koji je vodila njegova vlade „diktatura i genocid nad belacima“ od strane crnih nacionalističkih gerilaca koje podržavaju komunisti.[85][86]

Beli suprematisti su opisani kao opsednuti tretmanom crnačke većine prema ranije dominantnim belim manjinama u Zimbabveu i Južnoj Africi, gde se „smanjeni status belaca predstavlja kao tekući genocid protiv kojeg se mora boriti“.[86] Katastrofalan ekonomski kolaps Zimbabvea pod vođstvom njegovog drugog crnog predsednika Roberta Mugabea, zajedno sa politikom Mugabeove vlade prema beloj manjini, citirali su beli suprematisti kao dokaz inferiornosti crnaca i slučaj genocida nad belcima.[86] U ekstremno desničarskim i rasističkim grupama, postoji mnogo nostalgije za Rodezijom, koja se smatra državom koja se hrabro borila za prevlast belaca u Africi 1960-1970-ih sve dok nije bila izdana.[87]

Alternativna desnica[uredi | uredi izvor]

Dejvid Djuk

Godine 2008. teorija zavere se proširila izvan svog eksplicitnog neonacističkog i belog nacionalističkog porekla, da bi je prihvatio novoosnovani pokret alt-desnice. Teme za diskusije na belom nacionalističkom internet forumu Stormfront često se usredsređuju na temu da su beli ljudi izloženi genocidnoj politici njihovih vlada.[77] Koncept su takođe popularizovali alt-desni i alt-lajt pokreti u Sjedinjenim Državama. [88][89] Pojam rasne čistoće, homogenosti ili „rasne higijene“ je osnovna tema diskursa o genocidu nad belacima i koriste ga ljudi sa neonacističkim i belim supremacističkim stavovima.[90][91]

Dok pojedinačne iteracije teorije zavere variraju u zavisnosti od toga kome se pripisuje krivica, jevrejski uticaj, grupe koje mrze belce[90] i liberalne političke snage beli suprematisti obično navode kao glavne faktore koji dovode do genocida belaca.[14][92] [93] [77] Ovo gledište imaju istaknute ličnosti poput Dejvida Djuka, koji navodi Jevreje i „liberalne političke ideale“ kao glavne uzroke.[94][77] Beli nacionalista Robert Vitaker, koji je skovao frazu „anti-rasista je šifrovana reč za antibelce“ u široko rasprostranjenom tekstu iz 2006. godine u cilju popularizacije koncepta genocida belaca na internetu, koristio je „anti-beli“ da opiše one za koje je verovao da su odgovorni za genocid nad belim ljudima, i nastavio da ga posmatra kao jevrejsku zaveru, ističući da su i drugi podržavali „anti-belu“ stvar.[95][96][97][74] Međutim, gledište da su Jevreji odgovorni za genocid belaca osporavaju druge ličnosti bele rase, kao što je Džared Tejlor.[98][99][100][101][102]

Velika zamena[uredi | uredi izvor]

Reno Kami, rodonačelnik teorije velike zamene, mart 2019

Počevši od francuskog pisca Renoa Kamia i njegove knjige Le Grand Remplacement iz 2011. godine, teorija zavere velike zamene fokusirala se na raseljavanje francuskih belaca od strane pretežno muslimanskog stanovništva sa Bliskog istoka i Afrike, a zatim se pretvorila u panevropski koncept koji se proširio širom politike većine velikih zemalja na kontinentu.[103] Uprkos uobičajenom pozivanju na „genocid“ autohtonih belih naroda i globalnom planu koji vodi zaverenička sila, Kamijeva teorija ne uključuje antisemitsku jevrejsku zaveru. Njegovo uklanjanje antisemitizma iz originalne neonacističke teorije (koja je u evropskom kontekstu zamenjena islamofobijom), zajedno sa upotrebom jednostavnih sveobuhvatnih slogana, navedeni su kao razlozi za njenu širu privlačnost.[104][105]

Velika zamena je takođe upoređena sa evropskom islamofobičnom teorijom zavere Evrabija iz 2002. godine[33] i sa idejama koje je izrazio ekstremno desni terorista Anders Bering Brejvik, počinilac napada u Norveškoj 2011 u njegovom 2083: manifest Evropske deklaracije o nezavisnosti.[34] Od napada u džamiji u Krajstčerču 2019. godine, gde je ubica nazvao svoj manifest „Velika zamena“, fraza francuskog porekla je široko utvrđena kao sinonim za „genocid nad belcima“, koju mejnstrim zapadni mediji koriste naizmenično i smatra se u velikoj meri odgovornom za pojavu termina „zamena belaca“.[17]

Do 2017. godine, na mitingu Unite the Right u Šarlotsvilu u Virdžiniji, beli nacionalisti su se pozivali na teoriju zavere kao na demonstrante sa tiki bakljama, koji su vikali „Nećete nas zameniti!“ i "Jevreji nas neće zameniti!".[106][107][108] U odgovoru, Kami je izjavio da ne podržava naciste ili nasilje, ali da može da razume zašto su beli Amerikanci bili ljuti što su bili smenjeni i da je odobravao to osećanje.[109]

Anksioznost od genocida nad belcim[uredi | uredi izvor]

„Anksioznost od genocida nad belcima“,[110] „anksioznost belog raseljavanja“,[111] i, najčešće pominjena, „anksioznost belog izumiranja“ ili panika,[25] se kaže da su jedna od ključnih pokretačkih snaga iza zavere teorije i privrženosti njenih pristalica. Ova teza, koja se često navodi kao objašnjenje za otpor nekih delova belog društva prema rasnoj raznolikosti,[112] se navodi kao praktično neodvojiva od same teorije zavere.[16][113][114]

Bivši diplomata i naučnik Alfredo Toro Hardi, koji novinaru Čarlsu M. Blou pripisuje izraz „anksioznost od izumiranja belaca“, istakao je kako su „nemiri u vezi sa promenljivim rasnim pejzažom Sjedinjenih Država“ bili u srcu koncepta, i pokrenule politike kao što su „ ekstremne mere Trampove administracije protiv migranata sa juga“.[115] S tim u vezi, Tramp je optužen da je iskoristio „anksioznost za genocida nad belcima ” tvrdnjama da je migracija „promenila strukturu Evrope” i da je osnažio svoje pristalice u medijima, kao što je Laura Ingraham, da podstaknu strah od „masovnih demografskih promena”. unutar SAD.[110] Naučni novinar Ronald Bejli predlaže da je Tramp samo „najnoviji demagog koji je došao na vlast tako što je raspirivao etničke strahove belih ljudi“, i da se „panika od belog izumiranja“ istorijski dešavala u SAD svaki put kada je stanovništvo rođeno u inostranstvu dostiglo preko 13 odsto.[25]

Pat Bjukenen 2008

Blov je definisao „anksioznost zbog izumiranja belaca” kao strah da će belci postati manjina, lišeni svojih rasnih privilegija.[116] Analizirajući koncept, ispitao je retoriku Peta Bjukenena (koju je Bejli opisao kao oblik mantre krvi i tla);[25] o tome da li su nacije Evrope i Severne Amerike imale „volju i kapacitet da zaustave invaziju na zemlje“ pre nego što je migracija u potpunosti promenila „politički, društveni, rasni, etnički – karakter zemlje“.[25] Osvrćući se na Bjukenenove moguće etničke nacionalističke zaključke da „ne možete zaustaviti ova osećanja ljudi koji žele da žive zajedno sa svojima i žele da svoje granice budu zaštićene“, Blou je rekao: „Nemojmo se varati, Bjukenen govori o zaštiti dominacije belaca, bele kulture, bela većina i bele moći“.[114]

Antirasistička aktivistkinja Džejn Eliot je sugerisala da je ova anksioznost, ili „strah od belog genetskog uništenja”, toliko velika da će politički lideri pribegavati svim merama kako bi sprečili izumiranje belaca za koje veruju da se odvija, uključujući mere kao što su zabrana abortusa u Alabami.[117] Osnovna ideologija Andersa Beringa Brejvika i motivi koji stoje iza njegovih napada opisani su kao anksioznost zbog izumiranja belaca.[118] Napisao je: „Ova kriza masovne imigracije i zamene fertiliteta je napad na evropski narod koji će, ako se ne bori, na kraju rezultirati potpunom rasnom i kulturnom zamenom evropskog naroda“.

Prema profesorki Aleksandri Mini Stern, koja je detaljno opisala vezu između teorije zavere i koncepta uokvirenog anksioznošću, frakcije alternativne desnice iskrivljuju statistiku plodnosti u „konspirativnoj kampanji belog izumiranja“ koju podstiče nadolazeći „ anksioznost belog izumiranja“. Ovaj fenomen pokreće alt-desne strategije kao što je ohrabrivanje parova zapadnoevropske i severnoevropske nacionalnosti da imaju do osmoro dece.[113]

Zagovaranje i širenje[uredi | uredi izvor]

Teorija zavere o genocidu belaca stalno se ponavlja među krajnjom desnicom u različitim oblicima, a sve je usredsređeno na ključnu temu bele populacije koja se zamenjuje, uklanja ili jednostavno ubija.[47]

Uticaj na krajnje desničarski terorizam[uredi | uredi izvor]

Primeri masovnih ubistava i terorističkih napada bele rase
Godina Lokacija Ubijeno Povređeno
1995 Oklahoma 168 680
1999 Kolorado 13 24
2000 Pitsburg 5 1
2011 Norveška 77 241
2014 Kanzas 3 0
2015 Čarlston 9 1
2017 Šarlotsvil 1 28
2018 Pitsburg 11 7
2019 Krajstčerč 51 40
2019 Povej 1 3
2019 El Paso 23 23
2022 Bafalo 10 3

Timoti Makvej, glavni počinilac bombaškog napada u Oklahoma Sitiju 1995. u kojem je poginulo 168 i povređeno više od 680, preneo je stranice iz Tarnerovih dnevnika, izmišljenog izveštaja o belim suprematistima koji su zapalili revoluciju dizanjem u vazduh sedište FBI-ja kamionskom bombom.[119] Knjiga je imala veliki uticaj na oblikovanje belog nacionalizma i na kasniji razvoj teorije zavere o genocidu belaca.[120][121] Iako bombaš nije pripisivao svoje motive belom nacionalističkom pokretu, često je citirao Tarnerove dnevnike i bio je ukoren u vojsci jer je nosio majicu „bele moći“ kupljenu na skupu Kju Kluks Klana.[122]

Erik Haris, jedan od dvojice počinilaca masakra u srednjoj školi Kolumbajn 1999. u Litltonu u Koloradu, u kojem je ubijeno trinaest ljudi i povređeno 24, često je pisao u svome dnevnik o posvećenosti Adolfu Hitleru i beloj suprematističkoj i nacističkoj ideologiji. Takođe je uzeo inspiraciju od Timotija Mekveja, navodeći ga kao svoju inspiraciju za napad i planirajući da izvrši bombaški napad koji će nadmašiti Mekveja po broju žrtava.[123]

Ričard Baumhamers, počinilac pucnjave 2000. godine u Pitsburgu, u Pensilvaniji, u kojoj je ubijeno pet ljudi, a ranjena šesta, požalio se da su manjine i migranti veći od evropskih Amerikanaca, pozivajući na veb-sajtu da se „okonča migracija ne-belih“ jer je „skoro sva” današnja imigracija „neevropska”.[124][125]

Frejžerr Glen Miller Mlađi, počinilac pucnjave u kojoj su ubijene tri osobe u jevrejskom društvenom centru i domu penzionera u Overland Parku u Kanzasu, podržao je slogan: „Različitost je šifra za genocid belaca“.[126] Izjavio je da je njegov motiv „sistematski genocid nad belim ljudima od strane Jevreja”[127] i da je „imao patriotsku nameru da zaustavi genocid nad mojim narodom”.[128] Na Uskršnju nedelju, dan nakon pucnjave, pripadnici bele rase isporučili su uskršnja jaja na temu „belog genocida“ u nekoliko kuća u okrugu Henriko u Virdžiniji, ponavljajući mantru „Različitost = genocid belaca“.[129][130]

Dilan Ruf, počinilac pucnjave u crkvi u Čarlstonu u kojoj je poginulo devet ljudi, a ranjeno na desetine, stavio je na svoju Fejsbuk stranicu fotografiju na kojoj nosi jaknu ukrašenu dva amblema koji su popularni među američkim belcima: zastavom bivše Rodezije (sada poznat kao Zimbabve) i zastava Južne Afrike iz doba aparthejda.[131][132] [133] Vodio je blog pod nazivom „Poslednji rodezijanac“ registrovanoj 9. februara 2015.[134][135][136] koja je uključivala nepotpisani manifest koji je sadržao njegovo mišljenje o „Crncima“, „Jevrejima “, „Hispanci” i „Istočnoazijatima”.[137][138] Tvrdio jeda je postao "rasno svestan" kao rezultat ubistva Trejvona Martina 2012. godine, napisao je da je zato što je stalno slušao ljude kako pričaju o incidentu, "odlučio da ga potraži" i pročitao članak na Vikipediji o tome. Zaključio je da je Džordž Cimerman bio u pravu i da nije mogao da shvati zašto je slučaj privukao nacionalnu pažnju. Rekao je da je zatim tražio zločin crno na belom na Guglu i pronašao veb stranicu <i>Савета конзервативних грађана</i>, gde je pročitao „stranice po stranice“ slučajeva u kojima su crnci ubijali bele ljude, navodeći da „nikada nije bio isti od tog dana."[136] Iz ovih razloga, federalni tužioci rekli su da je on "samoradikalizovan" na mreži, umesto da usvoji svoju ideologiju kroz lična udruženja ili iskustva sa belim supremacistima.[139]

Vozač odgovoran za napad automobilom u Šarlotsvilu na demonstrante na mitingu <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Unite_the_Right_rally" rel="mw:ExtLink" title="Unite the Right rally" class="cx-link" data-linkid="876"><i>Unite the Right</i></a> ranije je zastupao neonacistička i belosupremacistička uverenja.[140][141] On se dovezao iz Ohaja da bi se pridružio mitingu na kojem su učesnici skandirali: „Jevreji nas neće zameniti“.[142] Ubio je jednu osobu, a ranio 28.

Memorijali žrtvama masovne pucnjave ispred sinagoge Drvo života u Pitsburgu, Pensilvanija, 4. novembra 2018.

Počinilac pucnjave u sinagogi u Pitsburgu u kojoj je ubijeno jedanaest, a ranjeno još sedam, napisao je „Jevreji su deca satane“ na svom profilu na društvenim mrežama, koristeći neonacističku i belu supremacističku simboliku povezanu sa Dejvidom Lejnom, zajedno sa nacističkim sloganom „Hajl Hitler.“[143] Podržao je teorije zavere o genocidu belaca, napisavši u jednom slučaju: „Dnevni podsetnik: Raznolikost znači juriti i poslednju belu osobu“.[144] Takođe je napisao dijatribu protiv belih žena koje imaju veze sa crncima.[145] U nedeljama pre pucnjave, Bauers je objavio antisemitske postove usmerene na Hebrejsko društvo za pomoć imigrantima[146][147] koje sponzoriše National Refugee Shabbat.[148] Neposredno pre napada, u očiglednoj referenci na imigrante u Sjedinjenim Državama, on je na Gab objavio da „HIAS voli da dovodi osvajače koji ubijaju naše ljude. Ne mogu da sedim i gledam kako se kolju moj narod. Zajebi svoju optiku, ulazim.“[149][150]

Počinilac ubistva u sinagogi u Poveju u kojoj je jedan ubijen, a troje ranjeno, okrivio je Jevreje za genocid belaca, koji je u svom manifestu opisao kao "pedantno planirani genocid nad evropskom rasom".[151][152]

Počinilac masovnog ubistva u El Pasu 2019. godine u kojem je ubijeno 23 i povređeno još 23 osobe,[153] objavio je manifest u kojem izražava podršku ubici iz Krajstčerča i njegovom manifestu, rekavši da je napad u El Pasu bio odgovor na „hispansku invaziju na Teksas... branim svoju zemlju od kulturne i etničke zamene... Hispanoamerička zajednica nije bila moja meta pre nego što sam pročitao Veliku zamenu."[154] Nekoliko komentatora je primetilo da je manifest odražavao teme u predizbornim govorima Donalda Trampa, uključujući ponovljene tvrdnje o invaziji Španaca zajedno sa opštim ekstremizmom i jezikom mržnje, čije zagovornike je ohrabrila i mobilisala Trampova retorika[20][155] i sve češće teme za razgovore u desničarskim medijima.[19]

Osumnjičeni za pucnjavu u Bafalu 2022. godine u kojoj je ubijeno deset ljudi i ranjeno još troje, u manifestu je okrivio Jevreje i Afroamerikance za genocid nad belim stanovništvom, prema zvaničnicima za sprovođenje zakona. Inspiraciju je uzeo od drugih ekstremno desničarskih masovnih strelaca, koje je smatrao "herojima".[156]

Evropa[uredi | uredi izvor]

U bombaškom napadu u Oslu 2011. poginulo je osam ljudi, a ranjeno najmanje 209. Nekoliko sati kasnije, napadač je pucao i ubio 69 drugih, od kojih su svi osim 14 žrtava bili tinejdžeri.[157]

Anders Bering Brejvik, počinilac napada u Norveškoj 2011. godine, godinama je učestvovao u debatama na internet forumima i govorio protiv islama i imigracije.[157] Napisao je kompendijum od 1.518 stranica koji uključuje česta pominjanja navodnog tekućeg genocida nad belim Evropljanima.[77][158] Analitičari su ga opisali kao nekog ko ima islamofobične stavove i mržnju prema islamu, [159][160] i kao nekoga ko je sebe smatrao vitezom posvećenim zaustavljanju plime muslimanske imigracije u Evropu.[161][162] Tekst kopira delove manifesta Unabombera, bez propisnog citiranja, dok su ključni termini zamenjeni.[163] Njujork tajms je opisao američke uticaje u spisima, napominjući da se u kompendijumu 64 puta spominje antiislamistički Amerikanac Robert Spenser i opširno citira Spenserova dela.[164] Delo Bat Jeor[165] citira se na desetine puta.[166] Ona islam i „kulturni marksizam“ smatra neprijateljima i zalaže se za uništenje „ Evrabije “ i multikulturalizma, kako bi se očuvala hrišćanska Evropa.[167][168][169]

Novi Zeland[uredi | uredi izvor]

Počinilac pucnjave u džamiji u Krajstčerču u kojoj je ubijeno 51, a ranjeno 40, objasnio je u manifestu da je napad izveo da bi se borio protiv „genocida nad belcima“ koji je u toku od strane „stranih osvajača“.[170] Prosledio je priče o niskim stopama fertiliteta belih žena na svojim nalozima na društvenim mrežama. Na fotografijama sa njegovog prvog pojavljivanja pred sudom vidi se kako prstima pravi simbol "OK" koji su prisvojili beli suprematisti.[171]

Kritika i otpor[uredi | uredi izvor]

Genocid nad belcima je mit zasnovan na pseudonauci, pseudoistoriji mržnji.[22][23] Beli ljudi ne izumiru, neće izumreti i nisu suočeni sa istrebljenjem.[24][26] [28][traži se bolji izvor] Beli supremacisti tvrde da je diverzitet ekvivalentan genocidu nad belcima.[172] Naučnici opisuju da beli suprematisti fabrikuju paranoidne tvrdnje da je njihov opstanak kao rase ugrožen, na primer, „individualizmom, celibatom, feminizmom i drugim oblicima konfuzije polnih uloga, pogrešnim zaštitom životne sredine i demonizacijom belaca i krivicom“, a svi oni su tvrdilo se da promoviše reproduktivnu neuspeh. [173]

Teorija zavere o belom genocidu daje dokaze o padu nataliteta u prilog ekstremističkim stavovima i pozivima na nasilje.[174] Beli suprematisti uspešno konstruišu lažne narative o genocidu kako bi podstakli veće nasiljem.[22] Literatura koja zastupa teoriju zavere o genocidu belaca podstakla je nasilje; Tarnerov dnevnici, na primer, odgovorni su za podsticanje mnogih nasilnih zločina, uključujući zločine Timotija Mekveja i Erika Harisa.[121][26] Američka republikanska partija, koju vodi Donald Tramp, više puta se otvoreno udvarala belim supremacistima i podržavala neistine koje oni promovišu, uključujući i one o genocidu nad belcima.[175]

Oko božićnog perioda 2016, Džordž Čikarijelo-Maher, američki politikolog, satirično je tvitovao „Sve što želim za Božić je genocid nad belcima“. Kao rezultat kontroverze koja je usledila, ikarijelo-Maher je dao ostavku na poziciji vanrednog profesora politike i globalnih studija na Univerzitetu Drekel.[176] Čikarijelo-Maher je nastavio da se snažno suprotstavlja teoriji zavere, tvrdeći da su je „izmislili beli suprematisti i da je korišćena za osudu svega, od međurasnih odnosa do multikulturalnih politika“.[177] On je koncept označio kao „plod rasističke mašte” i tvrdio da „mu se treba rugati”.[178]

Derek Blek, američki bivši beli suprematisti i kumče Dejvida Djuka, nakon što je u početku podržavao i pomogao popularizaciji koncepta,[179][180] se odrekao teorije zavere o genocidu nad belcima i suprotstavio joj se.[181] Blek je tvrdio da je koncept stvarao neosnovanu otvorenu paranoju o demografiji Sjedinjenih Država.[26] Eli Saslou, američki novinar koji je sa Blejkom radio na njegovoj knjizi Rising out of Hatred iz 2018. godine, govorio je protiv teorije zavere, označavajući je kao „zaista efikasan“ oblik propagande ili indoktrinacije. On je naveo da su „nažalost, delom zato što je izgrađena na veoma stvarnoj i mračnoj istini u američkoj istoriji — a to je da je nadmoć belaca oduvek bila veliki deo onoga što ova zemlja jeste — beli nacionalisti su mogli da počnu da profitiraju na tome“.[182] Saslov je tvrdio da je teorija zavere način da se „sanitizira” istorija rasizma i nasilja bele Amerike, fokusirajući se na „načine na koje su belci napadnuti u ovoj zemlji”, uključujući „genocid nad belcima” i „izgradnju zida”.[180]

U januaru 2019, članica demokratskog gradskog veća Filadelfije Kenijata Džonson označila je distribuciju promotivnog materijala o „genocidu nad belcima” od strane Kju Kluks klana u crnim četvrtima Filadelfije kao „uznemirujući i odvratan” čin.[183] U junu 2019, kanadska autorka Naomi Klajn osvrnula se na narativ o „genocidu nad belcima”, kritikujući koncept kao napad na reproduktivnu slobodu žena, u tome što je želela da uskrati pravo na abortus belim ženama koje imaju belu decu, dok nastoji da potisne ne-bele natalitet imigranata.[184] Sledećeg meseca, kritički teoretičar Bernard Harkort je detaljno opisao kako američka Nova desnica pokušava da usmeri svoju političku poruku oko straha od genocida nad belcima. On je predložio da „neofašistički, beli suprematistički, revolucionarni jezik“ postaje mejnstrim i da zapravo „počinje da menja način na koji su ljudi voljni da se izraze“, uključujući predsednika Trampa.[185] 

U martu 2019, novinar Adam Server je sugerisao da se teorija zavere ne odnosi iskreno na „masovna ubistva, etničko čišćenje, ili čak nasilje“, već na „gubitak političke i kulturne hegemonije u zemljama za koje beli suprematisti smatraju da bi trebalo da pripadaju beli ljudi po zakonu“. Server je predložio da je zavera bila „neka vrsta projekcije, paranoje da će prošli genocid, kolonijalizam i etničko čišćenje nametnuti bivšim podanicima Zapada biti vraćeni njoj“.[65] Istog meseca, Farhad Manju je detaljno opisao kako je „teorija izumiranja belaca“ besmislica.

U aprilu 2019., britanski akademik Elif Šafak je detaljno opisala kako je teorija Velike zamene Renoa Kamija stvorila ideološki pogled na svet za krajnju desnicu da se proširi u narativ „genocida nad belcima“ na Zapadu. Šafak tvrdi da je teorija zavere takođe ugrađena u radove Tila Sarazina.[186]

U maju 2019, politički komentator Nik Koen analizirao je kako narativi o „belom genocidu” stvaraju antiimigrantske i društvene seksualne tenzije. On je tvrdio da je teorija zavere efikasan oblik rasizma i propagande, koja je prodrla u mađarsku vladu Viktora Orbana, ali je otkrila krajnje desničarsku paranoju da evropski muškarci nisu dovoljno muški.[187] U junu 2019., profesor ekonomije Džonatan Portes, opisujući koncept kao „ludačku“ teoriju zavere, detaljno je opisao kako akademske i medijske ličnosti promovišu respektabilnije verzije „genocida nad belcima“ i stoga guraju ideju dalje u mejnstrim diskurs.[188]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Huetlin, Josephine (19 June 2019). "How Deeply Has Germany's Murderous Far Right Penetrated the Security Forces?". The Daily Beast. Andre S. (Hannibal) has views that echo the white extinction conspiracy that the Christchurch shooter propagated: when officials went to his barracks in 2017 to question him, he told them that "Islam will be the No. 1 state religion in the Netherlands in 10 years time."
  2. ^ Herndon, Astead W. (20. 6. 2019). „'These People Aren't Coming From Norway': Refugees in a Minnesota City Face a Backlash”. New York Times. „But for others, the changes have fueled talk about 'white replacement,' a racist conspiracy theory tied to the declining birthrates of white Americans that has spread in far-right circles and online chat rooms and is now surfacing in some communities.” 
  3. '^ „A splintered movement: How the far-right found a foothold on campus”. The Ubyssey. 20. 4. 2019. „White replacement' does not just refer to a demographic change. It is a conspiracy theory spread by white supremacists who believe international governments are intentionally 'replacing' white people with non-white immigrants through liberal immigration policies.” 
  4. ^ „How the "White Replacement" Conspiracy Theory Spread Around the Globe”. GQ. 21. 6. 2019. „The "great replacement," also known as "white genocide," is summed up by its name: a secretive cabal of elites, often Jewish, is trying to deliberately destroy the white race through demographic change in importing immigrants and refugees.” 
  5. ^ a b v Wilson, Andrew Fergus (16. 2. 2018). „#whitegenocide, the alt-right and conspiracy theory: How secrecy and suspicion contributed to the mainstreaming of hate”. Secrecy and Society. 1 (2). doi:10.31979/2377-6188.2018.010201 Slobodan pristup. 
  6. ^ Kelly, Annie (15. 8. 2017). „The alt-right: reactionary rehabilitation for white masculinity”. Soundings. 66 (66): 68—78. doi:10.3898/136266217821733688. 
  7. ^ Thompson, Kevin C. (april 2001). „WATCHING THE STORMFRONT: White Nationalists and the Building of Community in Cyberspace”. Social Analysis: The International Journal of Social and Cultural Practice. 45 (1): 32—52. JSTOR 23169989. 
  8. ^ a b Nathan, Julie (29. 10. 2018). „'White Genocide' and the Pittsburgh synagogue massacre”. ABC Religion & Ethics (na jeziku: engleski). Pristupljeno 8. 5. 2019. 
  9. ^ Futrelle, David (1. 4. 2019). „The 'alt-right' is fueled by toxic masculinity — and vice versa”. NBC News. 
  10. ^ a b „The high price of 'white genocide' politics for Australia”. The Sydney Morning Herald. 12. 8. 2018. 
  11. ^ Kaplan, Jeffrey (2000). Encyclopedia of White Power: A Sourcebook on the Radical Racist Right. AltaMira Press. str. 539. ISBN 9780742503403. Pristupljeno 1. 5. 2015. 
  12. ^ „'White Genocide' Billboard Removed”. NBC News. Pristupljeno 1. 5. 2015. 
  13. ^ Eager, Paige Whaley (2013). From Freedom Fighters to Terrorists: Women and Political Violence. Ashgate Publishing, Ltd. str. 90. ISBN 9781409498575. 
  14. ^ a b Kivisto, Peter; Rundblad, Georganne (2000). Multiculturalism in the United States: Current Issues, Contemporary Voices. SAGE Knowledge. str. 57—60. ISBN 978-0-7619-8648-5. Pristupljeno 1. 5. 2015. 
  15. ^ a b Pogue, James (28. 3. 2019). „The Myth of White Genocide: An unfinished civil war inspires a global delusion”. Harper's Magazine. Pristupljeno 3. 11. 2019. 
  16. ^ a b Stern, Alexandra Minna (14. 7. 2019). „Alt-right women and the 'white baby challenge'”. Salon (na jeziku: engleski). Pristupljeno 3. 11. 2019. 
  17. ^ a b „The far right, the 'White Replacement' myth and the 'Race War' brewing”. Australian Broadcasting Corporation. 12. 2. 2019. „What is new is the concept of 'White Replacement' (sometimes called 'White Genocide') which claims that there is a global Jewish plot to 'import' non-Europeans ― especially Africans, Asians and Arabs ― into Europe, North America and Australasia for the express purpose of 'destroying' European culture, subjugating and ultimately decimating people who are of European ethnicity.” 
  18. '^ Saletan, William (7. 8. 2019). „White Nationalists Are Debunking White Supremacy”. Slate Magazine (na jeziku: engleski). Pristupljeno 15. 8. 2019. „Crusius claimed to be fighting a 'Hispanic invasion of Texas. They are the instigators, not me,' he wrote. 'I am simply defending my country from cultural and ethnic replacement brought on by an invasion.” 
  19. ^ a b v „NY Times reporter: The white nationalist "great replacement" theory is "startlingly common" in right-wing media”. Media Matters for America (na jeziku: engleski). 12. 8. 2019. Pristupljeno 17. 8. 2019. 
  20. ^ a b v Peters, Jeremy W.; Grynbaum, Michael M.; Collins, Keith; Harris, Rich; Taylor, Rumsey (12. 8. 2019). „How the El Paso Killer Echoed the Incendiary Words of Conservative Media Stars”. The New York Times. Pristupljeno 12. 8. 2019. 
  21. ^ a b Moses, A. Dirk (29. 3. 2019). „'White Genocide' and the Ethics of Public Analysis”. Journal of Genocide Research. 21 (2): 201—213. doi:10.1080/14623528.2019.1599493. 
  22. ^ a b v g Perry, Barbara (novembar 2003). „'White Genocide': White Supremacists and the Politics of Reproduction”. Ur.: Ferber, Abby L. Home-grown hate: gender and organized racism. Routledge. str. 75—95. ISBN 978-0-203-64405-8. doi:10.4324/9780203644058. 
  23. ^ a b „The dangerous myth of 'white genocide' in South Africa”. Southern Poverty Law Center. 23. 8. 2018. 
  24. ^ a b Saslow, Eli (septembar 2018). Rising out of hatred: the awakening of a former white nationalist. Penguin Random House. ISBN 978-0385542876. Arhivirano iz originala 6. 11. 2018. g. 
  25. ^ a b v g d „We Are in the Midst of the Third Bogus 'White Extinction' Panic in Just as Many Centuries”. Reason. 26. 6. 2018. 
  26. ^ a b v g Marcotte, Amanda (27. 8. 2018). „Donald Trump's "white genocide" rhetoric: A dangerous escalation of racism”. Salon (na jeziku: engleski). 
  27. ^ Walsh, Joe (22. 5. 2018). „No, Katie Hopkins, there is no white genocide in South Africa”. New Statesman. Pristupljeno 30. 9. 2021. 
  28. ^ a b DeVega, Chauncey (5. 9. 2018). „Author and activist Tim Wise: 'The Republican Party is a white identity cult'”. Salon (na jeziku: engleski). 
  29. ^ a b Burgdörfer, Friedrich (1934). Sterben die weissen Völker: die Zukunft der weissen und farbigen Völker im Lichte der biologischen Statistik [The white peoples die: the future of the white and colored peoples in the light of biological statistics] (na jeziku: nemački). G.D.W. Callwey. OCLC 938037846. 
  30. ^ a b „Day of the trope: White nationalist memes thrive on Reddit's r/The_Donald”. Southern Poverty Law Center. 19. 4. 2018. 
  31. ^ „Why the alt-right want to call Australia home”. Overland. 18. 7. 2018. 
  32. ^ Poulter, James (12. 3. 2018). „Meet the Snowflakes Who Are the New Face of Race Hate”. Vice. 
  33. ^ a b „How the swarm of white extremism spreads itself online”. The Spinoff. 28. 3. 2019. „In French, introduced by Renaud Camus, it is called Le Grand Remplacement (The Great Replacement). It comes in different guises, such as the Eurabia thesis that argues that Muslims are "invading" Europe and are a fifth column waiting to take control of the continent. In English, the most famous iteration is "white genocide"” 
  34. ^ a b „A white nationalist conspiracy theory was at the heart of the New Zealand shooting. This isn't the first time it's been associated with terror attacks.”. Business Insider. 15. 3. 2019. Arhivirano iz originala 10. 1. 2020. g. Pristupljeno 21. 6. 2019. „Breivik wrote in his 1,518-page manifesto that Islamic immigrants and the European Union were on a mission to create "Eurabia." The idea was a variation on the white genocide conspiracy theory, which purported that anti-Israel powers were attempting to "Arabise" Europe.” 
  35. ^ „South Africa blasts Trump over racially divisive tweet”. Los Angeles Times. Associated Press. 23. 8. 2018. 
  36. ^ Nakamura, David; Hudson, John; Stanley-Becker, Isaac (23. 8. 2018). „'Dangerous and poisoned': Critics blast Trump for endorsing white nationalist conspiracy theory on South Africa”. The Washington Post. 
  37. ^ a b v „Trump Echoes Neo-Nazi Propaganda About South Africa (That He Heard on Fox News)”. New York. 23. 8. 2018. „White nationalists in the West love the idea that their 'people' are facing imminent threat of oppression and/or genocide. This fantasy serves to justify white supremacy, by positing white dominance as the only alternative to white subjugation.” 
  38. ^ Chung, Frank (25. 3. 2017). „'Bury them alive!': White South Africans fear for their future as horrific farm attacks escalate”. News Corp Australia. Pristupljeno 5. 2. 2018. 
  39. ^ „Trump Cites False Claims of Widespread Attacks on White Farmers in South Africa”. The New York Times. 23. 8. 2018. Pristupljeno 27. 8. 2018. 
  40. ^ „South Africa hits back at Trump over land seizure tweet”. CBS News. Pristupljeno 27. 8. 2018. 
  41. ^ „Fox's Carlson stunned by reaction to stories on South Africa”. AP News (na jeziku: engleski). Pristupljeno 27. 8. 2018. 
  42. ^ Burke, Jason; Smith, David (23. 8. 2018). „Donald Trump's land seizures tweet sparks anger in South Africa”. the Guardian (na jeziku: engleski). Pristupljeno 27. 8. 2018. 
  43. ^ „Tucker Carlson, those South African white rights activists aren't telling you the whole truth”. The Washington Post. 2019. 
  44. ^ „'Castrate their corpses', professor says of GOP senators. White 'genocide!' Tucker Carlson cries.”. The Washington Post. 2. 10. 2018. „Carlson had been flogging the issue of land seizures in South Africa – a known proxy issue for those who believe in 'white genocide'.” 
  45. ^ „Trump under fire for claim of 'large scale killing' of white farmers in South Africa”. NBC News. 23. 8. 2018. 
  46. ^ „Trump's tweet echoing white nationalist propaganda about South African farmers, explained”. Vox. Pristupljeno 4. 9. 2018. 
  47. ^ a b Wilson, Jason (24. 8. 2018). „White farmers: how a far-right idea was planted in Donald Trump's mind”. The Guardian (na jeziku: engleski). Pristupljeno 4. 9. 2018. „...South Africa and Zimbabwe in particular have exerted a fascination on the racist far right because in the mind of white nationalists, they show what happens to a white minority after they lose control of countries they once ruled.” 
  48. ^ Walrath, Dana (10. 8. 2019). „White genocide: A dangerous myth employed by racists”. The Irish Times (na jeziku: engleski). Pristupljeno 26. 8. 2019. 
  49. ^ Bernier, François (2001). „A New Division of the Earth”. History Workshop Journal. 51 (1): 247—250. JSTOR 4289731. doi:10.1093/hwj/2001.51.247 Slobodan pristup. 
  50. ^ Graves, Joseph L. (2001). The Emperor's New Clothes: Biological Theories of Race at the Millennium. Rutgers University Press. str. 13—22. ISBN 9780813533025. Pristupljeno 27. 8. 2019. 
  51. ^ Hunt, Linda M.; Megyesi, Mary S. (januar 2008). „The ambiguous meanings of the racial/ethnic categories routinely used in human genetics research”. Social Science & Medicine. 66 (2): 349—361. PMC 2213883 Slobodan pristup. PMID 17959289. doi:10.1016/j.socscimed.2007.08.034. 
  52. ^ Gannon, Megan (5. 2. 2016). „Race Is a Social Construct, Scientists Argue”. Scientific American (na jeziku: engleski). Pristupljeno 27. 8. 2019. 
  53. ^ Patrick Weil and Nicolas Truong, Le sens de la République (Grasset, 2015).
  54. ^ Jean-Yves Camus and Nicolas Lebourg, Far-Right Politics in Europe (Harvard University Press, 2017). pp. 206–207.
  55. ^ Margaret Cook Anderson, Regeneration Through Empire: French Pronatalists and Colonial Settlement in the Third Republic (University of Nebraska Press, 2014) p. 25.
  56. ^ Kauffmann, Grégoire (2016). Le Nouveau FN. Les vieux habits du populisme: Les vieux habits du populisme (na jeziku: francuski). Le Seuil. PT78. ISBN 978-2021300307. 
  57. ^ Weil & Truong (2015).
  58. ^ „When the President Inspires Violence”. Washington Monthly. 15. 3. 2019. 
  59. ^ Paul, Diane; Stenhouse, John; Spencer, Hamish (2018). Eugenics at the Edges of Empire: New Zealand, Australia, Canada and South Africa. Palgrave Macmillan. ISBN 978-3-319-64685-5. 
  60. ^ Coaston, Jane (2018-01-18). „The scary ideology behind Trump’s immigration instincts”. Vox (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-10-15. 
  61. ^ a b „Harvard fellow examines rise — and roots — of white supremacy”. Harvard Gazette. 18. 3. 2019. Pristupljeno 27. 8. 2019. 
  62. ^ Winston, Andrew S. (april 2021). „'Jews will not replace us!': Antisemitism, Interbreeding and Immigration in Historical Context”. American Jewish History. 105 (1): 1—24. doi:10.1353/ajh.2021.0001. Šablon:GALE Šablon:Project MUSE. 
  63. ^ Serwer, Adam (april 2019). „White Nationalism's Deep American Roots”. The Atlantic. Pristupljeno 24. 3. 2019. 
  64. ^ Kühl, Stefan (2002). Nazi Connection: Eugenics, American Racism, and German National Socialism. Oxford University Press. str. 85. 
  65. ^ a b Serwer, Adam (21. 3. 2016). „Nazis Have Always Been Trolls”. The Atlantic. 
  66. ^ Feldman, Yotam (14. 5. 2009). „Eugenics in Israel: Did Jews Try to Improve the Human Race Too?”. Haaretz. 
  67. ^ a b Lebourg, Nicolas (2. 11. 2020). „René Binet, the French Father of White Nationalism”. Illiberalism.org. 
  68. ^ Jean-Yves Camus; Nicolas Lebourg (2017). Far-Right Politics in Europe. Harvard University Press. str. 206—207. ISBN 978-0-674-97153-0. 
  69. ^ François, Stéphane (6. 9. 2018). „En Europe, une partie de l'extrême droite revient à l'action violente”. Le Monde (na jeziku: francuski). Pristupljeno 2. 9. 2019. 
  70. ^ Gilles Fournier, "La guerre de demain est déjà déclenchée", Europe-Action, nº 16, April 1964, p. 21
  71. ^ François, Stéphane (23. 5. 2013). „Dominique Venner et le renouvellement du racisme”. Fragments sur les Temps Présents (na jeziku: francuski). Pristupljeno 12. 8. 2019. 
  72. ^ a b Feshami, Kevan A. (6. 9. 2017). „Fear of White Genocide”. Lapham's Quarterly (na jeziku: engleski). Pristupljeno 20. 1. 2018. 
  73. ^ Novick, Michael (1995). White Lies, White Power: The Fight Against White Supremacy and Reactionary ViolenceNeophodna slobodna registracija (na jeziku: engleski). Common Courage Press. str. 155. ISBN 9781567510508. 
  74. ^ a b Berger, J. M. „How 'The Turner Diaries' Changed White Nationalism”. The Atlantic (na jeziku: engleski). Pristupljeno 24. 11. 2017. „The manifesto itself was soon reduced to the simple phrase 'white genocide', which proliferated at the start of the 21st century and has become the overwhelmingly dominant meme of modern white nationalism.” 
  75. ^ Dessem, Matthew (27. 12. 2016). „Drexel University, Unfamiliar With Racist Lingo, Censures Prof For "White Genocide" Tweet”. Slate Magazine. 
  76. ^ Stack, Liam (15. 8. 2017). „Alt-Right, Alt-Left, Antifa: A Glossary of Extremist Language”. The New York Times. 
  77. ^ a b v g d đ Jackson, Paul (1. 5. 2015). „'White genocide': Postwar fascism and the ideological value of evoking existential conflicts”. The Routledge History of Genocide. Routledge. str. 207—226. ISBN 978-1-317-51484-8. „Duke's current website hosts a variety of essays that develop the idea that white people are being subjected to a genocide. Again we see a key linkage here between raising the idea of a white genocide and decrying liberal political ideals. In one such essay, 'The Genocide of the White Race is Promoted by Liberals', the point is set out as follows: ... The actions being taken by liberal governments to force non-White into every White nation will eventually eliminate the White race itself.” 
  78. ^ „The Collection of the Works of David Lane”. Internet Archive. str. 188—191. Pristupljeno 26. 8. 2019. 
  79. ^ Nations, Aryan (12. 3. 1996). „The Declaration of Independence”. Internet Archive. Pristupljeno 18. 8. 2019. 
  80. ^ „Aryan Nations/Church of Jesus Christ Christian”. Anti-Defamation League (na jeziku: engleski). Pristupljeno 20. 8. 2019. 
  81. ^ Verhovek, Sam Howe (8. 9. 2000). „Leaders of Aryan Nations Found Negligent in Attack”. The New York Times. Pristupljeno 20. 8. 2019. 
  82. ^ Steiger, Brad; Steiger, Sherry (2012). Conspiracies and Secret Societies: The Complete Dossier (na jeziku: engleski). Visible Ink Press. str. 34—35. ISBN 9781578593859. Pristupljeno 20. 8. 2019. 
  83. ^ Gaston, Sophia (novembar 2018). „Out of the Shadows: Conspiracy Thinking on Immigration” (PDF). The Henry Jackson Society. 
  84. ^ „Che cos'è – o sarebbe – il "Piano Kalergi"” [What is – or would be – the "Kalergi Plan"] (na jeziku: italijanski). Il Post. 16. 1. 2018. 
  85. ^ Cefkin, J. Leo (10. 2. 1966). „How Long Can Rhodesia Last?”. The Reporter. str. 44. „Smith faces the trials ahead with some considerable assets. Perhaps his most potent support lies in the siege mentality of the white Rhodesians. For the present, Smith has succeeded in convincing them that the only choice is the Rhodesian Front and UDI or black African dictatorship and white genocide.” 
  86. ^ a b v Murphy, Dan (15. 6. 2015). „Why would an American white supremacist be fond of Rhodesia?”. The Christian Science Monitor. Pristupljeno 9. 12. 2018. 
  87. ^ Davis, Julie Hirschfeld; Onishi, Norimitsu (23. 8. 2018). „Trump Tweet Echoes Agenda of Supremacy”. WRAL.com. Pristupljeno 9. 12. 2018. 
  88. ^ „Alt Right: A Primer about the New White Supremacy”. Anti-Defamation League (na jeziku: engleski). Pristupljeno 26. 4. 2017. 
  89. ^ Roy, Jessica (16. 11. 2016). „'Cuck,' 'snowflake,' 'masculinist': A guide to the language of the 'alt-right'”. Los Angeles Times. 
  90. ^ a b Carmichael, Cathie; Maguire, Richard (1. 5. 2015). The Routledge History of Genocide. Routledge. str. 215. ISBN 978-1-317-51484-8. 
  91. ^ Waltman, Michael; Haas, John (2011). The Communication of Hate. Peter Lang Publishing. str. 27. ISBN 978-1-4331-0447-3. Pristupljeno 10. 8. 2015. „Race categories are organized hierarchically to reflect differences that are inherent in the essence of these categories. These differences justify and underlie the hostility that is expressed toward inferior groups. This hostility further fuels the drive for racial purity. 'Race-mixing' is treated as genocide and is understood to be the goal of all non-whites.” 
  92. '^ King, Richard; Leonard, David (2014). Beyond Hate: White Power and Popular Culture. Ashgate Publishing. str. 100. „Jesse Daniels argues that white nationalists discursively link Jews and their purported promotion of race mixing through their control of the media with their goal to commit 'the genocide of the white race” 
  93. '^ Ferber, Abby (1999). White Man Falling: Race, Gender, and White Supremacy. Rowman & Littlefield Publishers. str. 124. „According to White Power article entitled 'Jews Planning White Genocide', 'world Jewry's chilling Final Solution [is] the physical and spiritual genocide of the White race they despise” 
  94. ^ Bridges, Tyler (1994). The Rise of David DukeNeophodna slobodna registracija. Univ. Press of Mississippi. str. 23. ISBN 978-0-585-16466-3. „Duke believed Jews were engaged in a conspiracy to weaken the white race by using the media to promote integration and race mixing ... race mixing, Duke believed, meant white genocide” 
  95. ^ Lenz, Ryan (21. 8. 2013). „Following the White Rabbit”. Southern Poverty Law Center. Pristupljeno 5. 9. 2018. 
  96. ^ Gilsinan, Kathy (24. 6. 2015). „Dylann Roof and the 'Globalization of White Nationalism'”. The Atlantic. Pristupljeno 5. 9. 2018. 
  97. ^ Silverstein, Jason (11. 1. 2015). „Billboard from 'white genocide' group goes up in Ala.”. New York Daily News. Pristupljeno 8. 7. 2016. 
  98. ^ „Jared Taylor”. Southern Poverty Law Center (na jeziku: engleski). Pristupljeno 14. 8. 2019. 
  99. ^ „American Renaissance”. Southern Poverty Law Center (na jeziku: engleski). Pristupljeno 14. 8. 2019. 
  100. ^ Arnold, Kathleen (2011). Anti-Immigration in the United States: A Historical Encyclopedia: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO. str. 508. ISBN 978-0-313-37521-7. „Unlike many other white supremacists, Taylor is not anti-Semitic, and in fact encourages Jews to join his fight ... however many within the white supremacist/anti-immigration movement disagree with Taylor, most notably David Duke, and he has been under tremendous pressure to break ties with the Jewish community. Taylor, at least for now, has refused to submit to this pressure and continues to work with Jews to further his platform.” 
  101. ^ Lyster, Rosa (9. 5. 2018). „The creeping spectre of "white genocide"”. The Outline (na jeziku: engleski). Pristupljeno 6. 8. 2019. 
  102. ^ Gedye, Lloyd (23. 3. 2018). „White genocide: How the big lie spread to the US and beyond”. The Mail & Guardian. 
  103. ^ Taguieff, Pierre-André (2015). La revanche du nationalisme: Néopopulistes et xénophobes à l'assaut de l'Europe (na jeziku: francuski). Presses Universitaires de France. ISBN 978-2-13-072950-1. 
  104. ^ Camus, Jean-Yves; Lebourg, Nicolas (2017). Far-Right Politics in Europe (na jeziku: engleski). Harvard University Press. str. 206–207. ISBN 978-0-674-97843-0. 
  105. ^ Cosentino, Gabriele (2020). „From Pizzagate to the Great Replacement: The Globalization of Conspiracy Theories”. Social Media and the Post-Truth World Order: The Global Dynamics of Disinformation. Springer. str. 75. ISBN 978-3-030-43005-4. doi:10.1007/978-3-030-43005-4_3. „While the Great Replacement is at its core an Islamophobic belief, Lane's ideology is anti-Semitic.” 
  106. ^ Coaston, Jane (26. 4. 2019). „Trump's new defense of his Charlottesville comments is incredibly false”. Vox. Pristupljeno 25. 8. 2019. 
  107. ^ Strickland, Patrick (11. 8. 2017). „Alt-right rally: Charlottesville braces for violence”. Al Jazeera. 
  108. ^ „'Increasingly Nazified' white nationalist rally descends on Virginia amid expected protests”. The Guardian. 12. 8. 2017. 
  109. ^ Wildman, Sarah (15. 8. 2017). „'You will not replace us': a French philosopher explains the Charlottesville chant”. Vox. 
  110. ^ a b „The Audio Doesn't Lie: Tucker Carlson Is Who We Thought He Was”. The New York Review of Books. 16. 8. 2018. „President Trump is adept at addressing the "white genocide" anxiety. On his recent trip to England, he said that immigration had "changed the fabric of Europe. And unless you act very quickly, it's never going to be what it was."” 
  111. ^ „White extinction anxiety: Why this curious race-related term trended on Twitter”. India Today. 25. 6. 2018. 
  112. ^ „How Increasingly Diverse Neighborhoods Affect White Anxiety”. Pacific Standard. 17. 10. 2018. 
  113. ^ a b Stern, Alexandra Minna (2019). Proud Boys and the White Ethnostate: How the Alt-Right Is Warping the American Imagination. Beacon Press. str. 99. ISBN 978-0807063361. 
  114. ^ a b „What fuels "white anxiety"? The baffling hypocrisies behind white paranoia politics”. Salon. 26. 6. 2018. 
  115. ^ Hardy, Alfredo Toro (2019). The Crossroads of Globalization: A Latin American View. World Scientific. str. 105. ISBN 978-9813277304. 
  116. ^ „'White Extinction Anxiety' Trends On Twitter: Do White People Really Fear Dying Off? 'NYT' Columnist Explains”. Inquisitr. 25. 6. 2018. „In Blow's analysis, the heavy white support for Trump is due to "white extinction anxiety," the fear expressed by Buchanan that non-white people will soon become the majority in the United States, causing whites to lose their privileged status based on their skin color.” 
  117. ^ „Race Against Time: How White Fear of Genetic Annihilation Fuels Abortion Bans”. Yes! (U.S. magazine). 3. 7. 2019. 
  118. ^ Krajicek, David J. (2019). Mass Killers: Inside the Minds of Men Who Murder. Arcturus Publishing. ISBN 978-1788883443. 
  119. ^ Collins, James; Patrick E. Cole; Elaine Shannon (28. 4. 1997). „Oklahoma City: The Weight of Evidence”. Time. str. 1—8. Arhivirano iz originala 11. 2. 2012. g. 
  120. ^ Ross, Kaz (16. 3. 2019). „How believers in 'white genocide' spread their hate campaign in Australia”. Business Standard. Pristupljeno 19. 3. 2019. 
  121. ^ a b Berger, J.M. (2016). „The Turner Legacy: The Storied Origins and Enduring Impact of White Nationalism's Deadly Bible”. Terrorism and Counter-Terrorism Studies. 7 (8). doi:10.19165/2016.1.11 Slobodan pristup. 
  122. ^ Mull, Jeremy. „Timothy James McVeigh #717”. www.clarkprosecutor.org. Office of the Clark County Prosecuting Attorney. Pristupljeno 16. 11. 2019. 
  123. ^ Evans, Robert (4. 8. 2019). „The El Paso Shooting and the Gamification of Terror”. Bellingcat. Pristupljeno 24. 7. 2022. 
  124. ^ „Inspiring Extremist Crimes”. Anti-Defamation League. 25. 9. 2012. Arhivirano iz originala 25. 9. 2012. g. Pristupljeno 1. 9. 2019. 
  125. ^ Randall, Kate (2. 5. 2000). „Five killed in racist shooting rampage in Pittsburgh – World Socialist Web Site”. International Committee of the Fourth International. Arhivirano iz originala 13. 4. 2019. g. Pristupljeno 1. 9. 2019. 
  126. ^ „Three Kansas men convicted over mass 'slaughter' plot targeting Muslims”. The Guardian. 18. 4. 2018. 
  127. ^ „White Supremacist Convicted of Killing 3 at Kansas Jewish Centers”. New York Times. 31. 8. 2015. 
  128. ^ „Kansas City JCC shooter claims he was trying 'to stop genocide'”. Times of Israel. 29. 8. 2015. 
  129. ^ „White Supremacists Plant Racist Easter Eggs”. Daily Beast. 17. 4. 2014. 
  130. ^ „Racist Easter Eggs Left On Lawn Outrage Parents”. HuffPost. 21. 4. 2014. 
  131. ^ „Charleston Church Shooting Suspect, Dylann Storm Roof, Is Captured”. The New York Times. 18. 6. 2015. Pristupljeno 18. 6. 2015. 
  132. ^ „On Facebook, Dylann Roof, Charleston Suspect, Wears Symbols of White Supremacy”. The New York Times. 18. 6. 2015. Pristupljeno 18. 6. 2015. 
  133. ^ „Everything Known About Charleston Church Shooting Suspect Dylann Roof”. The Daily Beast. 18. 6. 2015. Pristupljeno 18. 6. 2015. 
  134. ^ „Home — My website”. 20. 6. 2015. Arhivirano iz originala 20. 6. 2015. g. Pristupljeno 20. 6. 2015. 
  135. ^ Robles, Francis (20. 6. 2015). „Dylann Storm Roof Photos Found on Website”. The New York Times. Pristupljeno 20. 6. 2015. 
  136. ^ a b O'Connor, Brendan (20. 6. 2015). „Here Is What Appears to Be Dylann Roof's Racist Manifesto”. Gawker. Arhivirano iz originala 20. 6. 2015. g. Pristupljeno 20. 6. 2015. 
  137. ^ Goldberg, Michelle (22. 6. 2015). „The 2 Degrees of Separation Between Dylann Roof and the Republican Party”. The Nation. Pristupljeno 23. 6. 2015. 
  138. ^ Lewis, Paul; Holpuch, Amanda; Glenza, Jessica (21. 6. 2015). „Dylann Roof: FBI probes manifesto and website linked to Charleston suspect”. The Guardian. Pristupljeno 21. 6. 2015. 
  139. ^ Berman, Mark (23. 8. 2016). „Prosecutors say Dylann Roof 'self-radicalized' online, wrote another manifesto in jail”. The Washington Post. Pristupljeno 23. 8. 2016. 
  140. ^ Pilcher, James (14. 8. 2017). „Charlottesville suspect's beliefs were 'along the party lines of the neo-Nazi movement,' ex-teacher says”. The Cincinnati Enquirer (na jeziku: engleski). Pristupljeno 26. 5. 2018. 
  141. ^ Pilcher, James (14. 8. 2017). „Charlottesville suspect's beliefs were 'along the party lines of the neo-Nazi movement,' ex-teacher says”. USA Today (na jeziku: engleski). Pristupljeno 26. 5. 2018. 
  142. ^ Pearce, Matt (11. 8. 2017). „Chanting 'blood and soil!' white nationalists with torches march on University of Virginia”. Los Angeles Times. Arhivirano iz originala 12. 8. 2017. g. Pristupljeno 30. 9. 2021. 
  143. ^ Beckett, Lois (27. 10. 2018). „Pittsburgh shooting: suspect railed against Jews and Muslims on site used by 'alt-right'”. The Guardian. Arhivirano iz originala 28. 10. 2018. g. Pristupljeno 27. 10. 2018. 
  144. ^ Renshaw, Jarriett (27. 10. 2018). „Who is Robert Bowers, the Pittsburgh synagogue shooting suspect?”. Reuters. Pristupljeno 21. 1. 2018. 
  145. ^ Raymond, Adam K. „What We Know About Robert Bowers, Alleged Pittsburgh Synagogue Shooter”. Intelligencer. Arhivirano iz originala 29. 10. 2018. g. Pristupljeno 29. 10. 2018. 
  146. ^ Shannon, Sant (27. 10. 2018). „What's Known About Robert Bowers, The Suspect In The Pittsburgh Synagogue Shooting”. NPR. Arhivirano iz originala 27. 10. 2018. g. Pristupljeno 27. 10. 2018. 
  147. ^ Vesoulis, Abby (27. 10. 2018). „How Gab Became the Social Media Site Where the Pittsburgh Suspect's Anti-Semitism Thrived” [Why Gab Allowed Pittsburgh Suspect's Anti-Semitism to Thrive]. Time. Arhivirano iz originala 28. 10. 2018. g. Pristupljeno 27. 10. 2018. 
  148. ^ „National Refugee Shabbat”. Hebrew Immigrant Aid Society. Arhivirano iz originala 28. 10. 2018. g. Pristupljeno 28. 10. 2018. 
  149. ^ Levenson, Eric; Sanchez, Ray (27. 10. 2018). „Mass shooting at Pittsburgh synagogue”. CNN. Arhivirano iz originala 27. 10. 2018. g. Pristupljeno 27. 10. 2018. 
  150. ^ Kragie, Andrew (27. 10. 2018). „The Synagogue Killings Mark a Surge of Anti-Semitism”. The Atlantic. Arhivirano iz originala 27. 10. 2018. g. Pristupljeno 27. 10. 2018. 
  151. ^ „Shooting at Poway Synagogue Underscores Link Between Internet Radicalization and Violence”. Southern Poverty Law Center. 28. 4. 2019. 
  152. ^ „Synagogue shooter accused Jews of plotting 'European genocide'”. Arutz Sheva. 29. 4. 2019. 
  153. ^ „El Paso Shooting Victim Dies Months Later, Death Toll Now 23”. The New York Times. 26. 4. 2020. Pristupljeno 26. 4. 2020. 
  154. ^ Barrouquere, Brett (3. 8. 2019). „El Paso Shooting Suspect May Have Authored Manifesto Containing White Nationalist Talking Points”. Hatewatch. Southern Poverty Law Center. Pristupljeno 3. 8. 2019. 
  155. ^ Evans, Robert (4. 8. 2019). „The El Paso Shooting and the Gamification of Terror”. Bellingcat. Pristupljeno 4. 8. 2019. 
  156. ^ „Live Updates: Gunman Kills 10 at Buffalo Supermarket in Racist Attack”. The New York Times. 14. 5. 2022. Pristupljeno 14. 5. 2022. 
  157. ^ a b Williams, Clive (26. 7. 2011). „Deadly, cruel lesson from Norway”. The Australian. Arhivirano iz originala 26. 7. 2011. g. Pristupljeno 27. 7. 2011. 
  158. ^ Rayner, Gordon (24. 7. 2011). „Norway killer Anders Behring Breivik called Gordon Brown and Prince Charles 'traitors'”. The Daily Telegraph. London. Arhivirano iz originala 21. 4. 2012. g. Pristupljeno 11. 4. 2012. 
  159. ^ Bangstad, Sindre (28. 8. 2012). „After Anders Breivik's conviction, Norway must confront Islamophobia”. The Guardian. Pristupljeno 24. 7. 2016. 
  160. ^ „AFP: Norway remembers 77 victims a month after massacre”. 21. 8. 2011. Arhivirano iz originala 7. 1. 2012. g. Pristupljeno 21. 1. 2012. 
  161. ^ Muhammad, Starla (19. 8. 2011). „Tragedy in Norway Borne Out of Seeds of Racism and Intolerance in UK, EU”. New America Media. Arhivirano iz originala 5. 1. 2012. g. Pristupljeno 21. 1. 2012. 
  162. ^ Godfrey, Hannah (19. 8. 2011). „Utøya island shooting victims return to scene of Breivik's killing spree”. The Guardian. London. 
  163. ^ „Massedrapsmannen kopierte "Unabomberen" ord for ord”. Nrk.no. 24. 7. 2011. Pristupljeno 24. 7. 2011. 
  164. ^ Shane, Scott (24. 7. 2011). „Killings in Norway Spotlight Anti-Muslim Thought in U.S.”. The New York Times. Pristupljeno 10. 4. 2017. 
  165. ^ Smith, Craig S. (20. 2. 2005). „Europe's Jews Seek Solace on the Right”. The New York Times. 
  166. ^ Archer, Toby (25. 7. 2011). „Breivik's Swamp”. Foreign Policy. Arhivirano iz originala 10. 9. 2011. g. 
  167. ^ Mala, Elisa; Goodman, J David (22. 7. 2011). „At Least 80 Are Dead in Norway Shooting”. The New York Times. Arhivirano iz originala 24. 7. 2011. g. Pristupljeno 20. 4. 2013. 
  168. ^ Beaumont, Peter (23. 7. 2011). „Anders Behring Breivik: profile of a mass murderer”. The Guardian. UK. Arhivirano iz originala 24. 7. 2011. g. Pristupljeno 25. 7. 2011. 
  169. ^ Saunders, Debra J (26. 7. 2011). „Norwegian Crime and Punishment”. San Francisco Chronicle. „the anti-multiculturalism, anti-Muslim and anti-Marxist message of his 1,500-page manifesto” 
  170. ^ Weill, Kelly; Sommer, Will (15. 3. 2019). „Mosque Attack Video Linked to 'White Genocide' Rant” (na jeziku: engleski). The Daily Beast. Pristupljeno 22. 3. 2019. 
  171. ^ Howe, Suzette; Melendez, Pilar; Latza Nadeau, Barbie (15. 3. 2019). „New Zealand Mosque Shooting Suspect Brenton Tarrant Flashes White Power Sign in Court” (na jeziku: engleski). The Daily Beast. Pristupljeno 22. 3. 2019. 
  172. ^ „Diversity = White Genocide | ADL”. www.adl.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-09-29. 
  173. ^ Pannell, Justin; Brod, Adam; Horton, Reina Hirose (2018). „The Conception of Race in White Supremacist Discourse: A Critical Corpus Analysis with Teaching Implications” (PDF). TESOL Working Paper Series. 16: 40—61. 
  174. ^ Betuel, Emma (13. 1. 2019). „CDC Data on Declining US Fertility Rate Is Being Used by White Nationalists”. Inverse (na jeziku: engleski). 
  175. ^ Taylor, Keeanga-Yamahtta (16. 2. 2018). „The White Power Presidency: Race and Class in the Trump Era”. New Political Science. 40 (1): 103—112. doi:10.1080/07393148.2018.1420555. 
  176. ^ Gray, Melissa (29. 12. 2017). „Drexel professor resigns amid threats over controversial tweets”. CNN. Pristupljeno 9. 8. 2020. 
  177. ^ „'All I want for Christmas is white genocide': Professor receives death threats after mocking supremacists”. The Independent. 27. 12. 2016. 
  178. ^ „A Drexel Professor Tweeted That He Wants 'White Genocide' for Christmas”. TIME. 26. 12. 2016. 
  179. ^ „The white flight of Derek Black”. The Washington Post. 15. 10. 2016. 
  180. ^ a b „How Higher Education Helped Derek Black Renounce White Supremacy”. NEA Today. 19. 9. 2018. 
  181. ^ „Derek Black was the scion of racism — then renounced it; 'Rising Out of Hatred' tells his story”. The Dallas Morning News. 17. 9. 2018. Arhivirano iz originala 20. 8. 2019. g. Pristupljeno 21. 9. 2018. 
  182. ^ „The White Nationalist Heir Who Rejected His Dad's Vile Bigotry”. Vice Media. 18. 9. 2018. 
  183. ^ „KKK Material Left on Black Man's Car in Philadelphia”. Ebony. 15. 1. 2019. 
  184. ^ „Naomi Klein: "Economia e ambiente, serve un'unica rivoluzione globale"” [Naomi Klein: "Economy and environment, we need a single global revolution"] (na jeziku: italijanski). la Repubblica. 2. 6. 2019. 
  185. ^ „Trump the storyteller: His gift for narrative is why he may win again”. Salon. 13. 7. 2019. 
  186. ^ Shafak, Elif (1. 4. 2019). „To understand the far right, look to their bookshelves”. The Guardian. 
  187. ^ Cohen, Nick (18. 5. 2019). „When the far right crack rape jokes, it's part of a systemic bid to demean”. The Guardian. 
  188. ^ Portes, Jonathan (30. 6. 2019). „Tragedy is inevitable if we fear migration rather than celebrate its benefits”. The Guardian. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Теорија_завере_о_геноциду_над_белцима&oldid=27678313”