Ulrih II Celjski

Ulrih II Celjski
Ulrih II Celjski
Lični podaci
Datum rođenja	16. februar 1406.
Mesto rođenja	Celje,
Datum smrti	9. novembar 1456. (50 god.)
Mesto smrti	Beograd,
Porodica
Supružnik	Katarina Branković
Potomstvo	Jelisaveta Celjska
Roditelji	Fridrih II Celjski; Elizabeta Frankopan

Ulrih II Celjski (nem. Ulrich II von Cilli; 1406 — Beograd, 9. novembar 1456) je bio poslednji Celjski grof.

Bio je sin Fridriha II i Elizabete Frankopan. Ulrih se 1433. oženio Katarinom Branković, kćerkom srpskog despota Đurđa Brankovića sa kojom je imao troje dece, koja su umrla pre njega.

Diplomatija[uredi | uredi izvor]

Za razliku od oca Fridriha II, Ulrih je bio sledbenik dede Hermana II i bio je uvažena figura u evropskoj politici. Spretno je koristio porodične veze Celjske dinastije. Od Žigmunda Luksemburškog dobio je naziv Rimsko-nemačkog kneza 30. novembra 1436. To mu je omogućilo da kandididuje za položaj carske krune šta ga je izjednačilo sa Habzburgovcima. Sa svojom vlastelom Celjani su predstavljali prepreku Habzburgovcima. To su rešili jednom nagodbom 1443.

Ulrih je imao i pretenzije za namesnika Češke (1438/39). Takođe je nasledio kralja Tvrtka II Kotromanića u Bosni 1444. Sa armijom Jana Vitovca osvojio je i gradove u Hrvatskoj i Slavoniji, to mu je omogućilo naziv Slavonski ban i kralj Dalmacije i Hrvatske 1454.

Nakon smrti Albrehta II i pred rođenje prvog sina (Ladislava), Ulrih se borio za tutorstvo. Ladislav V Posmrče je bio Ulrihov nećak i dedovao Ugarsku, Češku krunu i Vojvodstvo Austriju. Tako je Ulrih kao njegov rođak dobio od cara Fridriha III Habzburškog 1452. oblast nad Ladislavom kao detetom. Sa time Ulrih II je dobio vlast u Vojvodini Austriji a 1456. i kraljevo namestništvo (gubernaturu) u Ugarskoj.

Zavera i ubistvo[uredi | uredi izvor]

Sa svojim političkim ambicijama i položajem Celjani su se sukobili sa ugarskom dinastijom Hunjadi. Postavljanjem Ulriha II za ugarskog namesnika dobili su povod da ga odstrane. U novembru 1456. u Beogradu okupila se velika krstaška vojska, da bi sprečila turski prodor dalje u Evropu. Ulrih II je stigao u Beograd zajedno sa mladim kraljem Ladislavom i tamo 9. novembra 1456. je postao žrtva Ladislava Hunjadija, sina Janoša Hunjadija.

Ulrihu II je bila odsečena glava u zemunskoj tvrđavi i bačena kroz zidine prema ugarskoj strani. To je ostavilo i duboki utisak u Srbiji i kod njegovog tasta Đurđa Brankovića.

Ubistvom Ulriha II Celjskog, umro je i poslednji muški potomak Celjskih grofova. Dinastija je odumrla a njihovo imanje je prešlo u ruke Habzburgovaca.

Telo Ulriha II ležalo je nekoliko dana u zemunskoj tvrđavi. Arheolozi su tamo našli metalni fragment sa grbom Celjskih grofova.

Danas grb Slovenije nosi i tri šestokrake zvezde drugačijeg oblika od originalnih, koje bi trebalo da simbolizuju Celjske grofove.^[1]