Unesko
Organizacija Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu | |
---|---|
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization | |
Skraćenica | UNESKO (UNESCO) |
Datum osnivanja | 16. novembar 1945. |
Tip | specijalizovana agencija Ujedinjenih nacija |
Sedište | Pariz, Francuska |
Članovi | 193 države članice, 10 država pridruženih članica i 2 države posmatrača (1. januar 2019) |
Službeni jezici |
|
Rukovodioci | generalni direktor UNESKO-a: Odre Azule Francuska (od 10. novembra 2017) |
Matična organizacija | Ekonomski i socijalni savet Organizacije ujedinjenih nacija |
Veb-sajt | www |
Organizacija Ujedinjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu (engl. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization; fr. Organisation des Nations unies pour l'éducation, la science et la culture), verb. skr. Unesko[1] (od engl. UNESCO — akr. skr. UNESKO[2]), specijalna je organizacija Ujedinjenih nacija bazirana u Parizu. Osnovana 16. novembra 1945. godine, kada je potpisan „Statut Uneska”, koji je na snagu stupio 4. novembra 1946. godine, ratifikacijom u 20 zemalja. Osnovni cilj organizacije je da doprinese miru i sigurnosti kroz podržavanje saradnje među nacijama kroz obrazovanje, nauku i kulturu kao metod pospešivanja univerzalnog poštovanja pravde, zakona, ljudskih prava i osnovnih ljudskih sloboda.[3] Ona je naslednica Međunarodnog komiteta za intelektualnu saradnju Društva naroda.
Unesko ima 195 zemalja članica[4] i deset pridruženih članova.[5][6] Glavno sedište organizacije je u Parizu sa preko 50 kancelarija širom sveta. Većina njenih terenskih sedišta su kancelarije „klastera” koje pokrivaju tri ili više zemalja; postoje i nacionalne i regionalne kancelarije. Od novembra 2017. godine generalni direktor Uneska je Odre Azul.
Unesko ostvaruje svoje ciljeve kroz pet glavnih programa: obrazovanje, prirodne nauke, društvene/humanističke nauke, kultura i komunikacija/informacije. Projekti u Uneskovom sponzorstvu obuhvataju pismenost, tehničke i učiteljske programe, međunarodne naučne programe, promociju nezavisnih medija i slobode štampe, regionalne i kulturne istorijske projekte, promovisanje kulturnog diverziteta, prevode svetske literatura, sporazume o međunarodnoj saradnji radi očuvanja svetske kulturne i prirodne baština (Svetske baštine) i očuvanje ljudskih prava, i pokušaju premošćavanja svetske digitalne podele. Isto tako je član grupe za razvoj Ujedinjenih nacija.[7]
Uneskov cilj je „da doprinese izgradnji mira, eradikaciji siromaštva, održivom razvoju i interkulturalnom dijalogu kroz obrazovanje, nauku, kulturu, komunikaciju i informisanje”.[8] Drugi prioriteti organizacije uključuju dostizanje kvaliteta obrazovanja za sve i doživotnog učenja, rešavanje novih socijalnih i etičkih izazova, negovanje kulturnog diverziteta, kulture mira i izgradnja inkluzivnih obrazovanih društava kroz informisanje i komunikaciju.[9]
Širi ciljevi i nastojanja međunarodne zajednice — kako je navedeno u međunarodno dogovorenim razvojnim ciljevima, uključujući i Milenijumske ciljeve razvoja (MDGs) — su u osnovi svih Uneskovih strategija i aktivnosti.
Misija i ciljevi
[uredi | uredi izvor]Misija Uneska je doprinos izgradnji mira, smanjenju siromaštva, promovisanju održivog razvoja i interkulturalnog dijaloga kroz obrazovanje, nauku, kulturu, komunikaciju i informisanje. Organizacija se fokusira, naročito, na dva globalna prioriteta: Afrika i ravnopravnost polova.
Ostali prioriteti Organizacije odnose se na sticanje kvalitetnog obrazovanja za sve i mogućnosti celoživotnog učenja, pre svega obraćajući se novim društvenim i etičkim izazovima; negovanje kulturne raznolikosti i kulture mira.
Širi ciljevi i konkretni zadaci međunarodne zajednice — kako je utvrđeno u međunarodno dogovorenim ciljevima razvoja, uključujući i Milenijumske razvojne ciljeve — podržani su putem svih Uneskovih strategija i aktivnosti.[10]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Unesko i njegov mandat za međunarodnu saradnju mogu se pratiti unazad od rezolucije Društva naroda 21. septembra 1921, da se izabere Komisija za proučavanje izvodljivosti.[11][12] Dana 18. decembra 1925, Međunarodni biro za obrazovanje (IBE) je započeo sa radom kao nevladina organizacija organizacija u službi međunarodnog obrazovnog razvoja.[13] Međutim, početak Prvog svetskog rata je uglavnom uzrokovao prekid rada ovih prethodničkih organizacija.
Nakon potpisivanja Atlantske povelje i Deklaracije ujedinjenih nacija, Konferencija savezničkih ministara obrazovanja (CAME) ze započela sa sastancima u Londonu, što je nastavljeno od 16. novembra 1942 do 5. decembra 1945. Dana 30. oktobra 1943, neophodnost postojanja međunarodne organizacije izražena je u vidu Moskovske deklaracije, s kojom su se složili Kina, Velika Britanija, Sjedinjene Države i SSSR. Tome su sledili predlozi Dumbarton Oks konferencije od 9. oktobra 1944. Po predlogu CAME i u skladu sa preporukama Konferencije Ujedinjenih nacija o međunarodnoj organizaciji (UNCIO), održanoj u San Francisku tokom aprila–juna 1945, Konferencija Ujedinjenih nacija za uspostavljanje obrazovne i kulturne organizacije (ECO/CONF) je bila sazvana u Londonu 1–16. novembra 1945. Njoj su prisustvovali predstavnici 44 vlade. Prominentna figura u inicijativi za Unesko UNESCO je bio Rab Batler, ministar obrazovanja za Ujedinjeno Kraljevstvo.[14] Na ECO/CONF je uveden ustav Uneska, koga su potpisale 37 zemlje, i uspostavljena je pripremna komisija.[15] Pripremna komisija je delovala između 16. novembara 1945, i 4. novembra 1946 — datuma kad je Unesko ustav stupio na snagu sa deponovanjem dvadesetog ratifikovanja od strane države članice.[16]
Prva Generalna konferencija je održana od 19. novembra do 10. decembra 1946, i izabran je dr. Džulijan Haksli za generalnog direktora.[17] Ustav je izmenjen novembra 1954. godine kada je Generalna konferencija odlučila da su članovi Izvršnog odbora predstavnici vlada država čiji su državljani i da, za razliku od ranije prakse, ne deluju u svom ličnom kapacitetu.[18] Ova promena u upravi čini Unesko različitim od svog prethodnika, CICI, u pogledu načina na koji zemlje članice sarađuju u oblastima kompetentnosti organizacije. Kako su države članice sarađivale tokom vremena na ostvarivanju Uneskovog mandata, politički i istorijski faktori su oblikovali operacije organizacije, naročito tokom Hladnog rata, procesa dekolonizacije i raspada Sovjetskog Saveza.
Među glavnim dostignućima organizacije je njen rad protiv rasizma, na primer putem uticajnih izjava o rasi počevši od deklaracije antropologa (među kojima je bio Klod Levi-Stros) i drugih naučnika 1950. godine[19] i završno sa Deklaraciji o rasi i rasnim predrasudama iz 1978. godine.[20] Godine 1956, Južnoafrička Republika se povukla iz Uneska tvrdeći da neke od publikacija ove organizacije predstavljaju „mešanje” u „rasne probleme” te zemlje.[21] Južnoafrička Republika je ponovo pristupila organizaciji 1994. pod vođstvom Nelsona Mandele.
Unieskov rani rad na polju obrazovanja je obuhvatao pilot projekat na fundamentalnom obrazovanju u Marbijalskoj dolini u Haitima, započet 1947. godine.[22] Ovom projektu su sledile ekspertne misije u drugim zemljama, uključujući, na primer, misiju u Avganistanu 1949. godine.[23] Godine 1948, Unesko je preporučio da zemlje članice treba da uvedu slobodno mandatorno i univerzalno osnovno obrazovanje.[24] Godine 1990, Svetska konferencija za obrazovanje za sve, u Žomtienu, Tajland, pokrenula je globalni pokret za pružanje osnovnog obrazovanja za svu decu, mlade i odrasle.[25] Deset godina kasnije, Svetski obrazovni forum iz 2000. koji je održan u Dakaru, Senegal, pri čemu su vlade članica podstaknute da se obavežu na ostvarivanje osnovnog obrazovanja za sve do 2015. godine.[26]
Uneskove rane aktivnosti na polju kulture obuhvatale su, na primer, Nubijsku kampanju, lansiranu 1960. godine.[27] Cilj kampanje je bio da se pomeri Veliki hram Abu Simbela da ga ne bi preplavio Nil nakon izgradnje Asuanske brane. Tokom dvadesetogodišnje kampanje, 22 monumenta i arhitektonska kompleksa je relocirano. To je bila prva i najveća u seriji kampanja uključujući Mohendžo-daro (Pakistan), Fes (Maroko), Katmandu (Nepal), Borobodur (Indonezija) i Akropolj (Grčka). Rad organizacije na baštini je doveo do usvajanja, 1972. godine, Konvencije o zaštiti svetske kulturne i prirodne baštine.[28]
Aktivnosti
[uredi | uredi izvor]Unesko svoje aktivnosti sprovodi kroz pet programskih oblasti: obrazovanje, prirodne nauke, sociologija, kultura i komunikacije. Unesko takođe sponzoriše projekte za pismenost, razvoj tehnike i pedagogije, međunarodne nauke, projekte regionalne kulturne istorije, projekte promovisanja kulturne raznolikosti, program upravljanja društvenim promenama, program posvećen rezervatima biosfere i programe koji podržavaju međunarodne dogovore o čuvanju svjetske kulturne i prirodne baštine.
Jedna od uloga Uneska je da održava listu mjesta svjetske prirodne i kulturne baštine. Ta mjesta se smatraju važnim prirodnim ili istorijskim mjestima ili objektima čije očuvanje je važno za cjelokupnu svjetsku zajednicu. Unesko, s druge strane, nije odgovoran da održava ili štiti mjesto koje je na njihovim listama.
- Obrazovanje: Unesko pruža međunarodnu podršku u stvaranju obrazovanijih društava sa mogućnostima obrazovanja za svakoga; podržava istraživanja vezana za uporedno obrazovanje; i pruža ekspertizu i podstiče sposobnost zemalja da ponude kvalitetno obrazovanje za sve. Ovo uključuje:
- Osam specijalizovanih instituta;
- Uneskove katedre, međunarodna mrežu od 644 Uneskovih katedri, koje uključuju preko 770 institucija u 126 zemalja;
- Organizacija za zaštitu životne sredine;
- Organizacija Međunarodne konferencije o obrazovanju odraslih (KONFINTEA) u periodu od 12 godina;
- Unesko ASPnet, međunarodna mreža od 8.000 škola u 170 zemalja.
Unesko ne akredituje institucije ili visokoškolsko obrazovanje.
- Unesko takođe izdaje javna saopštenja s ciljem informisanja javnosti:
- Seviljsko saopštenje o nasilju: Saopštenje usvojeno od strane Uneska 1989. godine s ciljem opovrgavanja ideje da ljudi imaju biološku predispoziciju za organizovano nasilje.
- Utvrđuje projekte i mesta od kulturnog i naučnog značaja, kao što su:
- Međunarodna mreža geoparkova;
- Rezervati biosfere, kroz Program Čovek i biosfera (MAB), od 1971. godine;
- Grad književnosti. Godine 2007, prvi grad koji je dobio ovu titulu je Edinburg;
- Ugroženi jezici i projekat jezičke raznolikosti;
- Remek-dela usmenog i nematerijalnog nasleđa čovečanstva;
- Međunarodni registar „Pamćenje sveta“, od 1997;
- Upravljanje vodnim resursima, kroz Međunarodni hidrološki program (IHP), od 1965. godine;
- Svetska baština;
- Podsticanje „slobodnog protoka ideja kroz slike i reči“ putem:
- Promovisanja slobode izražavanja, slobode štampe i pristupa informacijama, kroz Međunarodni program za razvoj komunikacije i programa;
komunikacije i informisanosti;
- Promovisanje univerzalnog pristupa IKT, kroz Program informacije za sve (IFAP);
- Promovisanje pluralizma i kulturne raznolikosti u medijima.
- Promovisanje događaja, kao što su:
- Međunarodna dekada za promociju kulture mira i nenasilja za decu sveta: dekada 2001—2010, proglašena od strane UN-a u 1998. godini;
- Svetski dan slobode štampe, 3. maja svake godine, promoviše slobodu izražavanja i slobodu štampe, kao osnovno ljudsko pravo i kao ključnu komponentu svakog zdravog, demokratskog i slobodnog društva;
- Krians esperansa (Dete nade) u Brazilu, u partnerstvu sa Rede Globo, s ciljem prikupljanja sredstava za projekte usmerene ka podsticanju socijalne integracije i prevencije nasilja;
- Međunarodni dan pismenosti;
- Međunarodna godina kulture mira
- Osnivanje i finansiranje projekata, kao što su:
- Inicijativa Migracija muzeja;
- Unesko-CEPES, Evropski centar za visoko obrazovanje: osnovan 1972. godine u Bukureštu, Rumunija, kao decentralizovana kancelarija na promovisanje međunarodne saradnje u visokoškolskom obrazovanju u Evropi, kao i u Kanadi, SAD i Izraelu;
- Katalog slobodnog softvera: od 1998. godine Unesko i Free Software Foundation zajednički finansiraju ovaj projekat katalogizacije slobodnog softvera;
- FREŠ fokusiranje na efikasnu zdravstvenu zaštitu školske dece;
- OANA, organizacija Azijsko-pacifičkih novinskih agencija;
- Međunarodni savet za nauku;
- Ambasadori dobre volje Uneska;
- ASOMPS, Azijski simpozijum o lekovitom bilju i začinima, niz naučnih skupova koji se održavaju u Aziji;
- Botanika 2000, program koji podržava taksonomiju, i biološku i kulturnu raznolikost lekovitog i ukrasnog bilja, kao i njihovu zaštitu od zagađenja životne sredine.
Praznici Uneska
[uredi | uredi izvor]Lista praznika Uneska[29]
Datum | Praznik |
---|---|
27. januar | Međunarodni dan sećanja na žrtve Holokausta |
13. februar | Svetski dan radija |
21. februar | Međunarodni dan maternjeg jezika |
8. mart | Međunarodni dan žena |
20. mart | Međunarodni dan frankofonije |
21. mart | Svetski dan poezije |
21. mart | Međunarodni dan eliminacije rasne diskriminacije |
22. mart | Svetski dan voda |
2. april | Međunarodni dan knjige za decu |
23. april | Svetski dan knjige i autorskih prava |
30. april | Međunarodni dan džeza |
3. maj | Svetski dan slobode štampe |
21. maj | Svetski dan za kulturnu raznolikost za dijalog i razvoj |
22. maj | Međunarodni dan biološke raznolikosti |
25. maj | Dan Afrike |
5. jun | Svetski dan zaštite životne sredine |
8. jun | Svetski dan okeana |
21. jun | Međunarodni dan joge |
18. jul | Međunarodni dan Nelsona Mandele |
9. avgust | Međunarodni dan siromašnih |
12. avgust | Međunarodni dan mladih |
23. avgust | Međunarodni dan za sećanje na trgovinu robljem i njenu zabranu |
8. septembar | Međunarodni dan pismenosti |
15. septembar | Međunarodni dan demokratije |
21. septembar | Međunarodni dan mira |
5. oktobar | Svetski dan nastavnika |
11. oktobar | Svetski dan devojčica |
Druga sreda u oktobru | Međunarodni dan ublažavanja posledica prirodnih katastrofa |
17. oktobar | Međunarodni dan za iskorenjenje siromaštva |
20. oktobar | Svetski dan statistike |
27. oktobar | Svetski dan očuvanja audio vizuelne baštine |
10. novembar | Svetski dan nauke |
3. četvrtak u novembru | Svetski dan filozofije |
16. novembar | Međunarodni dan tolerancije |
19. novembar | Međunarodni dan muškaraca |
25. novembar | Međunarodni dan eliminacije nasilja nad ženama |
29. novembar | Međunarodni dan solidarnosti sa palestinskim stanovništvom |
1. decembar | Svetski dan borbe protiv side |
10. decembar | Dan ljudskih prava |
18. decembar | Međunarodni dan migranata |
18. decembar | Svetski dan arapskog jezika |
Generalni direktori Uneska od osnivanja
[uredi | uredi izvor]- Džulijan Haksli — Velika Britanija (1946—1948)
- Haime Tores Bodet — Meksiko (1948—1952)
- Džon Vilkinson Tejlor — SAD (1952—1953)
- Luter Evans — SAD (1953—1958)
- Vitonino Veroneze — Italija (1958—1961)
- Rene Mau — Francuska (1961—1974)
- Amadu-Mahtar M’Bou — Senegal (1974—1987)
- Federiko Mejor Zaragoza — Španija (1987—1999)
- Koičiro Macura — Japan (1999—2009)
- Irina Bokova — Bugarska (2009—2017)
- Odre Azule - Francuska (2017—danas)
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Pešikan, Mitar (2018). Pravopis srpskoga jezika. Novi Sad: Matica srpska. str. 149.
- ^ „UNESCO”. UNESCO. Pristupljeno 25. 9. 2015.
- ^ „UNESCO history”. UNESCO. Pristupljeno 23. 4. 2010.
- ^ UNESCO's General Conference voted on 31 October 2011 "to admit Palestine as a member State". However, it notes that, for "its membership to take effect, Palestine must sign and ratify UNESCO's Constitution". „UNESCO " Media Services " General Conference admits Palestine as UNESCO Member State”. UNESCO.
- ^ „Member States | United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization”. UNESCO. Arhivirano iz originala 8. 9. 2010. g.
- ^ „The Faroes become associated <ny specialized institutes and centres throughout the world”. Arhivirano iz originala 23. 8. 2011. g.
- ^ „UNDG Members”. United Nations Development Group. Arhivirano iz originala 11. 5. 2011. g. Pristupljeno 8. 8. 2011.
- ^ „Introducing UNESCO”. UNESCO. Pristupljeno 8. 8. 2011.
- ^ „UNESCO • General Conference; 34th; Medium-term Strategy, 2008–2013; 2007” (PDF). Pristupljeno 8. 8. 2011.
- ^ „Kancelarija za Unesko, Crna Gora”. Arhivirano iz originala 12. 09. 2008. g. Pristupljeno 14. 08. 2016.
- ^ Plenary Meetings, Records of the Second Assembly, Geneva: League of Nations, 5. 9. — 5. 10. 1921 .
- ^ A Chronology of UNESCO: 1947–1987, UNESDOC database, Paris, 1987, LAD.85/WS/4 Rev, „The International Committee on Intellectual Cooperation (ICIC) was officially created on 4 January 1922, as a consultative organ composed of individuals elected based on their personal qualifications. The International Institute for Intellectual Cooperation (IIIC) was then created in Paris on 9 August 1925, to act as the executing agency for the ICIC”.
- ^ UNESCO 1987.
- ^ The work of U.N.E.S.C.O. (Hansard, 26 January 1949) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (19. oktobar 2017). Millbank systems. Pristupljeno 12 July 2013.
- ^ „United Nations Conference for the Establishment of an Educational and Cultural Organisation. Conference for the Establishment of an Educational and Cultural Organisation” (PDF). UNESDOC database. The Institute of Civil Engineers, London. 1. 12. 1945. ECO/Conf./29. Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ Unesco 1945.
- ^ „General Conference, First Session” (PDF). UNESDOC database. UNESCO House, Paris, from 20 November to 10 December 1946. UNESCO/C/30 [1 °CResolutions] Item 14: UNESCO. 1947. str. 73. Pristupljeno 1. 7. 2012.
- ^ „Records of the General Conference, Eighth Session” (PDF). unesdoc.unesco.org.
- ^ „UNESCO. (1950). Statement by experts on race problems. Paris, 20 July 1950. UNESCO/SS/1. UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ „UNESCO. General Conference, 20th Session. (1979). Records of the General Conference, Twentieth Session, Paris, 24 October to 28 November 1978. 20 °CResolutions. (Paris.) Resolution 3/1.1/2, p. 61. UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ UNESCO. Executive Board, 42nd Session. (1955). Report of the Director-General on the Activities of the Organization (March–November 1955). Paris, 9 November 1955. 42 EX/43. Part I Relations with Member States, paragraph 3.
- ^ The Haiti pilot project: phase one, 1947–1949. (1951). Monographs on Fundamental Education IV. UNESCO: Paris.
- ^ „Debiesse, J., Benjamin, H. and Abbot, W. (1952). Report of the mission to Afghanistan. Educational Missions IV. ED.51/VIII.A. (Paris.) UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ „UNESCO. General Conference, 2nd Session. (1948). Resolutions adopted by the General Conference during its second session, Mexico, November–December 1947. 2 °CResolutions. (Paris.) Resolution 3.4.1, p. 17. UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ „UNDP, UNESCO, UNICEF, and The World Bank. (1990). Final Report. World Conference on Education for All: Meeting Basic Education Needs. 5–9 March 1990, Jomtien, Thailand. (WCEFA Inter-agency Commission: New York). UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ „UNESCO. (2000). The Dakar Framework for Action. Education for All: meeting our collective commitments (including six regional frameworks for action). World Education Forum, Dakar, Senegal, 26–28 April 2000. ED.2000/WS/27. (Paris). UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ „UNESCO. General Conference, 21st Session. (1980). International Campaign to Save the Monuments of Nubia: Report of the Executive Committee of the Campaign and of the Director-General. 26 August 1980. 21 °C82. UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ „Convention concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage. Paris, 16 November 1972. UNESCO. General Conference, 17th Session. Records of the General Conference, Seventeenth Session, Paris, 17 October to 21 November 1972. Volume I: Resolutions, Recommendations. 17 °CResolution 29. Chapter IX Conventions and Recommendations, p. 135. UNESDOC database” (PDF). Pristupljeno 8. 6. 2012.
- ^ UNESKO, praznici (jezik: engleski)
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
Novosti vezane za članak Unesko na Vikinovostima