Franjo Knebl

franjo knebl
Franjo Knebl
Lični podaci
Datum rođenja	(1915-07-25)25. jul 1915.
Mesto rođenja	Vilsnice, kod Dječina, Austrougarska
Datum smrti	3. februar 2006.(2006-02-03) (90 god.)
Mesto smrti	Zagreb, Hrvatska
Profesija	inženjer šumarstva
Delovanje
Član KPJ od	1935.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1959.
Čin	general-major u rezervi
Heroj
Narodni heroj od	23. jula 1952.
Odlikovanja

Franjo Knebl (Vilsnice, kod Dječina, 25. jul 1915 — Zagreb, 3. februar 2006) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Hrvatske i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 25. jula 1915. godine u mestu Vilsnice, kod Dječina u tadašnjoj Austrougarskoj, a današnjoj Češkoj. Njegov otac Matija bio je radnik koji je, u potrazi za poslom, stigao u Sisak. U ovom gradu Franjo je završio osnovnu školu, 1926, a gimnaziju 1934. godine. Posle toga, upisao se u Zagrebu na Poljoprivredno-šumarski fakultet i završio ga 1940. godine.

U toku studija, putujući svakog dana vozom iz Siska u Zagreb, uključio se u revolucionarni studentski pokret i učestvovao u mnogim akcijama studenata Zagrebačkog sveučilišta. U Sisku je 1935. godine primljen u Savez komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a ubrzo potom i u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). U periodu od 1935. do 1940. godine, politički je radio sa omladinom Siska, a pogotovo sa studentima iz Siska koji su se školovali u Zagrebu. Bio je predsednik Udruženja sisačkih akademičara, a kada je ovoj organizaciji bio zabranjen rad bio je uhapšen. Politički je delovao i u novoformiranom Sisačkom akademskom klubu „Ante Radić“, u kojem se okupljala levičarski orijentisana omladina.

Posle okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, izabran je za člana Vojnog komiteta, koji je partijska organizacija Siska formirala za pripremu oružanog ustanka. Na dan napada Sila Osovine na Sovjetski Savez, 22. juna 1941. godine, bio je uhapšen. U zatvoru je proveo dvadesetak dana, ali je potom usled nedostatka dokaza pušten. Odmah po izlasku iz zatvora, prešao je u ilegalu, a potom se 20. jula 1941. godine prebacio u Sisački partizanski odred, koji se nalazio u okolini Siska. Najpre je bio borac, a potom je postao desetar, istakavši se u akcijama Odreda.

Kako se ustanak širio i stvarali novi partizanski odredi, rukovodstvo Komunističke partije Hrvatske ga je, kao iskusnog partijskog radnika, slalo na važnije i odgovornije političke funkcije. Najpre je bio na Baniji, a zatim u Moslavini, Slavoniji i u Žumberku, i u drugim područjima Hrvatske. U toku Narodnooslobodilačkog rata (NOR) obavljao je dužnosti političkog komesara čete u Banijskom partizanskom odredu, politički komesar Moslavičkog partizanskog odreda, zamenik političkog komesara Sedamnaeste banijske udarne brigade i sekretar partijskog komiteta Dvanaeste slavonske divizije, zamenik političkog komesara Šesnaeste omladinske brigade, vršilac dužnosti političkog komesara Dvanaeste slavonske divizije, politički komesar Žumberačko-posavskog sektora i politički komesar 34. hrvatske udarne divizije. Istovremeno s ovim vojnim dužnostima, bio je i sekretar Kotarskog komiteta KPH za Dvor, i zatim Kotarskog komiteta KPH za Sisak, i član Okružnog komiteta KPH za Baniju i član Biroa Okružnog komiteta KPH za Čazmu.

Posle oslobođenja Jugoslavije, ostao je u Jugoslavenskoj armiji, vršeći odgovorne dužnosti. Bio je politički komesar Osme armije u Skoplju, član Opunomoćstva CK KPJ za JNA, načelnik u Glavnoj političkoj upravi JNA, vojni ataše Federativne Narodne Republike Jugoslavije u Sjedinjenim Američkim Državama, komandant Šeste ličke proleterske divizije. Godine 1959. je demobilisan u činu general-majora JNA, koji je dobio još 1950. godine. Posle napuštanja Jugoslovenske narodne armije (JNA), postao je sekretar za šumarstvo Izvršnog veća Socijalističke Republike Hrvatske. Bio je član Centralnog komiteta Saveza komunista Hrvatske u tri saziva, ambasador SFRJ u Indoneziji, savezni narodni poslanik u dva saziva, član Izvršnog odbora Glavnog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Hrvatske i dr.

Umro je 3. februara 2006. godine u Zagrebu i sahranjen je u Grobnici narodnih heroja na Mirogoju.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 23. jula 1952. godine.

Literatura

• Vojna enciklopedija (knjiga četvrta). Beograd 1972. godina.
• Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.