Henri II Jerusalimski

Henri (II)
Henri (II)
	Henri, kralj Jerusalima i Kipra
Lični podaci
Puno ime	Henri Lizinjan
Datum rođenja	jun 1270.
Mesto rođenja	Nikozija, Kraljevina Kipar
Datum smrti	31. mart 1324.
Mesto smrti	Strovolos, Nikozija, Kraljevina Kipar
Grob	crkva Svete Sofije u Nikoziji
Porodica
Supružnik	Konstanca Sicilijanska
Potomstvo	nema
Roditelji	Igo III od Kipra; Izabela Ibelin
Dinastija	dinastija Lizinjanin, Ibelin
Kralj Kipra
Period	1285-1324
Prethodnik	Jovan II Jerusalimski
Naslednik	Igo IV od Kipra
Kralj Jerusalima
Period	1285-1291
Prethodnik	Jovan II Jerusalimski
Naslednik	pad Akre

Henri II Jerusalimski, takođe poznat i kao Henri II Kiparski (jun 1270 - 31. mart 1324) je bio poslednji vladajući i prvi titularni kralj Jerusalima (1285-1291-1324) i kralj Kipra (1285-1324).

Kralj Jerusalima[uredi | uredi izvor]

Henri je pripadao dinastiji Lizinjana. Bio je drugi sin Iga III od Kipra, a na prestolu je 20. maja 1285. godine nasledio svoga brata Jovana I. Postoje pretpostavke da je Henri otrovao svoga brata kako bi preuzeo vlast. Krunisan je u crkvi Svete Sofije u Nikoziji 24. juna iste godine. Karlo Anžujski, koji je pomogao Jovanu da dođe na vlast, umire 1285. godine. Henri je nameravao da Akru preotme od Anžujaca te je napao Karlovog namesnika Iga Pelerina. Grad je osvojen 29. jula 1285. godine, a Henri je krunisan za kralja Jerusalima 15. avgusta 1286. godine. Akra je bila prestonica Jerusalimske kraljevine od muslimanskog osvajanja grada 1244. godine. Međutim, on se vraća na Kipar ostavljajući u Svetoj zemlji svoga ujaka, Filipa Ibelina. Akra je tada bila jedna od retkih priobalnih gradova u rukama krstaša. Tokom Henrijeve vladavine, Mameluci osvajaju Tir, Bejrut i ostatak gradova. Godine 1289. uništena je Grofovija Tripoli. Opsada Akre otpočela je 5. aprila 1291. godine. Henri je predao grad El Ašraf Kalilu. Akra je pala 28. maja. Time je okončana era krstaških ratova u Svetoj zemlji.

Kralj Kipra[uredi | uredi izvor]

Henri je nastavio da nosi titulu kralja Jerusalima do svoje smrti. Nastavio je da vlada na Kipru. Odatle je pokušavao da preduzme krstaški rat protiv Mameluka sklapajući 1299/1300. godine savez sa Gazanom, mongolskim ilkanom Persije. Gazan je 1299. godine napao Mameluke. Henri je pokušao da spreči đenovljanske brodove da trguju sa Mamelucima i dva puta je pisao papi Klementu V da organizuje novi krstaški rat. Tokom njegove vladavine hrišćanski Kipar beleži uspon i prosperitet. Dosta je uloženo u razvoj administracije i pravosuđa. Henri je bolovao od epilepsije. Plemstvo je bilo nezadovoljno bolesnim vladarem. Imao je brata Gaja, konstabla Kipra, koji je 1303. godine pokušao da podigne pobunu protiv Henrija te ga je brat osudio na smrt. Njegov drugi brat, Amalrik, konstabl Jerusalima, pokušao je 1306. godine da organizuje pobunu sa Templarima i brata zbaci sa vlasti. Henri je 1306. godine poslat u Jermeniju kod kralja Ošina, Amalrikovog zeta. Nakon ubistva Amalrika 1310. godine, Ošin je vratio Henrija na vlast na Kipru. Uz pomoć Hospitalaca, većina Amalrikovih ljudi je utamničena, uključujući i Balijana II Ibelina, kneza Galileje, i njegove rođake. Templari su 1313. godine proterani sa Kipra, a njihovi posedi su predati Hospitalcima.

Henri se oženio Konstancom Sicilijanskom (1303/1307 - posle 19. juna 1344), ćerkom Fridriha III Sicilijanskog i Eleonore Anžujske. Venčanje je obavljeno u crkvi Svete Sofije u Nikoziji, 16. oktobra 1317. godine. Nisu imali dece. Nakon Henrijeve smrti, Konstanca se udala za Lava V Jermenskog i Žana Lizinjanina, titularnog kneza Antiohije. Henri je umro 31. marta 1324. godine u svojoj vili u Strovolosu, u blizini Nikozije. Sahranjen je u franjevačkoj crkvi u Nikoziji. Nasledio ga je nećak Igo IV.