Centralna vojna komisija (Kina)
| Centralna vojna komisija KP Kine Centralna vojna komisija NR Kine | |
|---|---|
.svg)
 Zgrada „1. avgust“ — dom Ministarstva odbrane Kine i Centralne vojne komisije | |
| Pregled | |
| Uspostavljena | 28. septembar 1954. |
| Država |  Kina |
| Predsednik CVK | Si Đinping |
| Sedište | Zgrada „1. avgust“, Peking |
| Veb-sajt | eng |
Centralna vojna komisija je najviša organizacija nacionalne odbrane u Narodnoj Republici Kini, koja vodi Narodnooslobodilačku armiju (NRA), Narodnu oružanu policiju (NAP) i miliciju Kine.
Deluje u okviru Komunističke partije Kine (KPK) pod nazivom „Centralna vojna komisija Komunističke partije Kine“, a kao vojni ogranak države pod nazivom „Centralna vojna komisija Narodne Republike Kine“. Prema aranžmanu „jedna institucija sa dva imena“, obe komisije imaju identičan kadar, organizaciju i funkciju i deluju i pod partijskim i državnim sistemom.[1][2][a] Paralelna hijerarhija komisije omogućava KPK da nadgleda nadzor. političke i vojne aktivnosti NOA,[4] uključujući izdavanje direktiva o imenovanjima visokih rukovodilaca, raspoređivanju trupa i potrošnji oružja.[5]
CVK-om predsedava Si Đinping, generalni sekretar Komunističke partije Kine i vrhovni lider. Skoro svi članovi su visoki generali, ali najvažnije funkcije su uvek zauzimali najviši partijski lideri (koji su civili po principu da Partija komanduje oružjem) kako bi se osigurala lojalnost oružanih snaga.[5] CVK je smeštena u kompleksu Ministarstva nacionalne odbrane („Zgrada 1. avgusta ili „Osam-jedan““) u zapadnom Pekingu.
Funkcije
[uredi | uredi izvor]Prema Zakonu Narodne Republike Kine o nacionalnoj odbrani, CVK ima vođstvo nad graničnom, pomorskom, vazdušnom i drugom kritičnom bezbednosnom odbranom.[6]
U kineskom tripartitnom političkom sistemu država-partija-vojna, sam CVK je telo za donošenje odluka čiji svakodnevni poslovi nisu ni približno tako transparentni kao Centralni komitet ili Državni savet. Kao jedno od tri glavna kineska tela za donošenje odluka, relativni uticaj CVK može da varira u zavisnosti od vremenskog perioda i lidera. Za razliku od većine zemalja, Centralna vojna komisija nije organizacioni ekvivalent drugim vladinim ministarstvima. Iako Kina ima Ministarstvo odbrane, ono postoji isključivo za vezu sa stranim vojskama i nema komandna ovlašćenja.[7]
Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Druge komunističke države su obično imale samo državne vojne komisije sastavljene isključivo od članova partije, kao što je Savet za nacionalnu odbranu NDR-a.[3]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Wang, Yongsheng; Li, Yüping (2007). „Lijie Zhonggong Zhongyang Junshi Weiyuanhui de zucheng ji lishi beijing” 历届中共中央军事委员会的组成及历史背景 [The make-up and historical background of past iterations of the Central Military Commission]. Military History (na jeziku: kineski) (6): 11—14.
- ^ „Rumours swirl after China's defence minister, Li Shangfu, is sacked”
. The Economist. 26. 10. 2023. ISSN 0013-0613. Arhivirano iz originala 2023-10-29. g. Pristupljeno 2023-10-29. „...the state’s Central Military Commission, a notional body that replicates another one with real power controlled by the party.”
- ^ „Sicherheitskommission beim Politbüro des ZK der SED”. Stasi-Unterlagen-Archiv (na jeziku: nemački). Arhivirano iz originala 2024-05-18. g. Pristupljeno 2024-03-05.
- ^ „Sicherheitskommission beim Politbüro des ZK der SED”. Stasi-Unterlagen-Archiv (na jeziku: nemački). Arhivirano iz originala 2024-05-18. g. Pristupljeno 2024-03-05.
- ^ a b „How China is Ruled: Military Affairs Commission”. BBC News. Arhivirano iz originala 14. 5. 2017. g. Pristupljeno 5. 6. 2010.
- ^ „Law of the People's Republic of China on National Defense”. National People's Congress. 26. 12. 2020. Arhivirano iz originala 24. 9. 2023. g. Pristupljeno 24. 9. 2023.
- ^ Liu, Zhen (18. 10. 2022). „What is China's Central Military Commission and why is it so powerful?”. South China Morning Post. Arhivirano iz originala 20. 9. 2023. g. Pristupljeno 18. 9. 2023.
