Crkva Svetih Petra i Pavla, Sankt Peterburg

Crkva Svetih Petra i Pavla
Petropavlovskiй sobor
Crkva Svetih Petra i Pavla, Sankt Peterburg
Osnovni podaci
Status	aktivna
Tip	Katedrala
Jurisdikcija	Pravoslavna crkva
Eparhija	Sanktpeterburška eparhija
Osnivanje	1712
Raspušten	1919
Arhitektura
Arhitekta	Domeniko Trecini
Stil	Petrovski barok
Nivo značaja	Predmet kulturnog nasleđa naroda Ruske federacije saveznog značaja
Lokacija
Mesto	Sankt Peterburg, Rusija
Država	Rusija

Crkva Svetih Petra i Pavla (rus. Петропавловский собор) je ruska pravoslavna crkva koja se nalazi unutar tvrđave Petra i Pavla u Sankt Peterburgu u Rusiji. To je prva i najstarija znamenitost u Sankt Peterburgu, izgrađena između 1712. i 1733. godine na Zečjem ostrvu na reci Nevi. I crkva i tvrđava su prvobitno izgrađeni pod Petrom Velikim, a projektovao ih je Domeniko Trecini. Zvonik crkve je najviši pravoslavni zvonik na svetu. Pošto zvonik nije samostalan, već je sastavni deo glavne zgrade, katedrala se ponekad smatra najvišom pravoslavnom crkvom na svetu. Postoji još jedna crkva Svetih Petra i Pavla u Sankt Peterburgu, koja se nalazi u Peterhofu.

Arhitektura

Sadašnju zgradu, prvu kamenu crkvu u Sankt Peterburgu, projektovao je Trecini, a izgrađena je između 1712. i 1733. godine. Njegov zlatno obojeni toranj dostiže visinu od 123 m (404 ft) i na vrhu ima anđela koji drži krst. Ovaj anđeo je jedan od najvažnijih simbola Sankt Peterburga.

Arhitektura crkve takođe ima jedinstven ikonostas. U pravoslavnoj crkvi ikonostas je obično ravni zid ili paravan sa troje vrata, centralna, Carske dveri, koja se koriste samo za vrlo svečane ulaze i dvostrana vrata, kroz koja sveštenstvo i drugi ulaze i izlaze iz svetilišta. Međutim, kod crkve Svetih Petra i Pavla ikonostas se uzdiže i formira neku vrstu kule nad svetilištem.

Crkva ima tipični flandrijski kariljon, poklon flandrijskog grada Mehelena iz Flandrije.

Crkvene funkcije

Saborna crkva je posvećena Svetim Petru i Pavlu, svecima zaštitnicima tvrđave (Sveti Petar je svetac zaštitnik grada). Sadašnja crkva je druga na tom mestu. Prvu, sagrađenu ubrzo posle Petrovog osnivanja grada, osvetio je arhiepiskop Velikog Novgoroda u aprilu 1704. godine.

Crkva je bila saborna crkva (tj. sedište episkopa; termin saborna crkva - sinod (sobor na ruskom) - može značiti sedište episkopa, ali može značiti i jednostavno veliku ili važnu crkvu) grada, do 1859 (kada je crkva Svetog Isaka postala gradska saborna crkva). Sadašnja saborna crkva Sankt Peterburga je Kazanska katedrala na Nevskom Prospektu.

Crkva je zatvorena 1919. godine, a 1924. pretvorena u muzej. I dalje je zvanično muzej; verske službe su, međutim, nastavljene 2000. godine.

Carske grobnice

Grobnice unutar katedrale

U katedrali se nalaze ostaci gotovo svih ruskih careva i carica od Petra Velikog do Nikolaja II i njegove porodice, koji su konačno položeni u julu 1998. Među ovde sahranjenim carevima i caricama bila je i Katarina Velika, carica Rusije tokom 34 godine.

Od post-petrinskih vladara, ovde nisu sahranjeni samo Petar II i Ivan VI. Petar II je sahranjen u katedrali Mihaila Arhangela u Moskovskom kremlju; Ivan VI je pogubljen i sahranjen u tvrđavi Orešek ili Holmogoriju (navodno otkriće u Holmogoriju 2010. godine, trenutno pod forenzičkom istragom).

Dana 28. septembra 2006. godine, 78 godina nakon smrti, Marija Fjodorovna, carica Rusije, vraćena je u katedralu Svetih Petra i Pavla. Supruga cara Aleksandra III i majka Nikolaja II (poslednjeg ruskog cara), Marija Fjodorovna umrla je 13. oktobra 1928. godine u izgnanstvu u rodnoj Danskoj i sahranjena u katedrali Roskilde u Danskoj. 2005. godine vlade Danske i Rusije dogovorile su se da caričini posmrtni ostaci budu vraćeni u Sankt Peterburg u skladu sa njenom željom da bude pokopana pored njenog muža.

Zvonik

Crkva Sv. Petra i Pavla.

Kariljon

Najveća zvona kariljona

Zvonik (sa šiljkom) je dominantna karakteristika ove katedrale i tvrđave. Ima nekoliko funkcija kao deo strukture:

• To je arhitektonski simbol, važan deo tvrđave Petra i Pavla (Petropavlovska tvrđava).
• To je deo carske grobnice - grobnice su u prizemlju.
• To je gromobran koji štiti katedralu.
• To je vidikovac za posete svakog sata od 12:00 do 18:00.
• U njemu se nalazi kariljion na kome se periodično izvode koncerti.

Kada su obnovitelji čistili anđela na šiljku 1997. godine, pronašli su belešku u boci koja je ostala u jednom naboru anđeoske haljine. U belešci, obnovitelji iz 1953. su se izvinili zbog toga što su smatrali da je posao obavljen loše i na brzinu (sovjetski premijer Nikita Hruščov želeo je da anđeo bude obnovljen za 250. godišnjicu grada te godine). Kaže se da su obnovitelji 1997. ostavili još jednu poruku za buduće generacije, ali sadržaj te poruke nije otkriven.

Istorija kariljona

Kada je car Petar I Rusije posetio Holandiju 1698, čuo je savršeno podešene Hemonijeve kariljone u Amsterdamu i Lajdenu koji zvoni svih 24 sata na dan, i svakih četvrt sata. Kasnije 1717. posetio je Flandriju inkognito i popeo se na toranj katedrale Naše Gospe u Antverpenu, gde je sigurno čuo jedan od dva Hemoni kariljona u jednoj od kula ove katedrale. Bio je impresioniran zvukom kariljona i poželeo je ovakav za svoju novu katedralu u Sankt Peterburgu. Tako ga je naručio 1720. godine iz Holandije. Ljudi u Sankt Peterburgu mogli su samo kratko vreme da slušaju ovaj dobro podešeni instrument. 1756. kula je izgorela nakon udara groma. Sva njegova zvona su uništena.

Godine 1757, samo godinu dana nakon ove katastrofe, naručen je novi kariljon iz Holandije - ovoga puta od strane izrađivača zvona u Hornu po imenu Johan Nikolas Derk. Izlio je zvona, a časovničar Barend Ortkras iz Haga doneo ih je u Sankt Peterburg da ih postavi. Kada je stigao, kula još nije bila obnovljena, tako da nije mogao ponovo da instalira zvona. Ortkras je ostao u Sankt Peterburgu, ali je 1764. umro u siromaštvu pre nego što je toranj završen. Ovaj novi kariljon je 1776. godine instalirao nemački časovničar Johan Erdman Rudiger. Rudiger je takođe angažovan da podesi zvona. Izrađivač zvona Derk nije mogao dobro da podesi svoja zvona, pa su ruski majstori zvona ponovo izlili neka zvona u 19. veku. Ni ovo nije uspelo. Tako je 2001. godine napravljen novi set od 51 zvona na jugu Holandije. Zvona su izlivena i kariljon je instalirala Kraljevska livnička radionica Petit & Fritsen iz Aarle-Rixtel-a u Severnom Brabantu. Kariljon se sastoji od 51 zvona bruto težine 15.160 kg (33.420 lb); najveće zvono teži oko 3 tone (3.0 dugi tonovi; 3.3 kratki tonovi), a najmanje samo 10 kg (22 lb). Kariljon ima raspon od četiri oktave, tako da se većina klasične i moderne muzike može izvoditi na ovom instrumentu.

Kariljon je poklon Sankt Peterburgu od vlade Flandrije i od više od 350 sponzora iz različitih zemalja. Prilog je predstavljen u ime njenog veličanstva belgijske kraljice Fabiole, fonda belgijskog kralja, vlade Flandrije, vlasti različitih flandrijskih gradova i zajednica, uključujući preduzeća, i finansijske institucije, kulturne zajednice, škole i univerzitete, a takođe i obične državljane Belgije, Rusije, Engleske, Nemačke, Litvanije, Holandije, Novog Zelanda, Portugalije, SAD i Japana.

Galerija

• 
  Stara razglednica
• 
  Pogled preko Neve
• 
  Gornji deo ikonostasa
• 
  Carske dveri i donji deo ikonostasa
• 
  Vrh
• 
  Mozaik plafon i luster
• 
  Prozor od vitraža
• 
  Šema carskih grobova
• 
  Crkva Svetih Petra i Pavla, Sankt Peterburg.

Vidi još

• Spisak najviših pravoslavnih crkava

Reference

• Article about Jan Albert de Grave 1699-1729 by Laura J. Meilink-Hoedemaker, in 'Klok en Klepel' the Dutch bulletin of the 'Nederlandse Klokkenspel Vereniging. nr 115 Dec 2011 Dutch and English versions
• Booklet in the cd by Jo Haazen from Sept. 2001 of this carillon gave also information. Beaux 2107
• Article about the Peter and Paul Fortress in St. Petersburg Expositions and exhibitions, opening hours, how to get to the Peter and Paul Fortress, reviews of tourists.

Spoljašnje veze

• Mediji vezani za članak Peter and Paul Cathedral na Vikimedijinoj ostavi