3. srpska pešadijska brigada VRS
| 3. srpska pešadijska brigada | |
|---|---|
| Postojanje | 1994—1995. |
| Formacija | brigada |
| Jačina | 1.734[1] prosečno: 1.000[2] |
| Deo | Vojska Republike Srpske |
| Angažovanje | |
| Komandanti | |
| Komandant | Boško Peulić (1994–95) |
| Komandant 2 | Radoslav Lakić (1995) |
| Komandant 3 | pukovnik Tubin (1995) |
3. srpska pešadijska brigada je bila jedna od jedinica Vojske Republike Srpske. Brigada je osnovana u decembru 1994, po naredbi Generalštaba VRS kako bi se ojačao livanjsko-glamočki front.
Sastav i naoružanje[uredi | uredi izvor]
Brigada je u svom sastavu je imala tri bataljona. Prvi bataljon je bio iz Prvog krajiškog korpusa, drugi, mešoviti, po jedna četa iz 1. korpusa, 89. raketne brigade i Centra službe bezbednosti MUP Banja Luka, a treći bataljon je bio iz Drinskog korpusa. Borački sastav i brojno stanje brigade menjali su se tokom rata, budući da su borci boravili u brigadi smenski, obično po 30 dana. Tako je brigada na proleće 1995. imala oko 1.000 vojnika, većinom iz Drinskog korpusa.[2] Od borbenih sredstava jedinica je raspolagala sa šest haubica 122 mm, jednim višecevnim bacačem raketa „Oganj”, četiri minobacača 120 mm, dva tenka T-55 i dva protivavionska topa 30/2 mm.[1]
Ratni put[uredi | uredi izvor]
Brigada je krajem 1994, treće godine rata u Bosni, razmeštena u očekujući rejon u sela Opačić, Rajićke, Mladeškovce i Dubrave u Glamočkom polju i stavljena pod komandu 2. krajiškog korpusa. Za odbranu pravca koji iz Livanjskog polja preko planine Staretine izvodi u Glamočko polje uvedena je krajem marta 1995. godine. Levi sused brigade je bila 5. glamočka brigada. Brigada je uspešno izvodila odbranu tokom napada hrvatskih snaga u operaciji Skok 2 do 26. jula 1995. godine, kada su hrvatske snage u operaciji Ljeto 95, napadajući pravcem Šator — s. Popovići — s. Šumnjaci, izmanevrisale njenu zonu odbrane i naterale je na povlačenje; brigada je prilikom povlačenja izgubila celokupno artiljerijsko naoružanje.[1] Zbog povlačenja 3. srpske brigade pao je Glamoč, jer se 5. glamočka brigada morala povući kako ne bi pala u okruženje.
Brigada je u avgustu izašla iz sastava 2. krajiškog korpusa i ušla u sastav novoformirane Operativne grupe — 2 u sklopu Prvog krajiškog korpusa. Zauzela je odbranu na pravcu Glamoč — Mliništa — Mrkonjić Grad. Dužnost komandanta brigade preuzeo je Radoslav Lakić, dotadašnji komandant 1. bataljona vojne policije Prvog krajiškog korpusa. Prilikom komandantskog izviđanja početkom septembra, Radoslava Lakića zarobili su, a potom ubili hrvatski vojnici.[3] U hrvatskoj operaciji Maestral, 3. srpska brigada je proterana s prevoja Mlinište.
Tokom napada hrvatskih snaga na Mrkonjić Grad u operaciji Južni potez početkom oktobra, branila je položaje na planini Dimitor.
Posleratni put[uredi | uredi izvor]
Po završetku angažovanja na ovom pravcu, borački sastav iz ove brigade vratio se u svoje matične jedinice.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Drugi krajiški 2019, str. 290.
- ^ a b Dokaz br. P01407 na suđenju IT-05-88:2 Zdravko Tolimir u Haškom tribunalu: „Beležnica Ratka Mladića za period januar-septembar 1995.”. icr.icty.org. 19. 4. 1995. Arhivirano iz originala 22. 4. 2019. g. Pristupljeno 4. 5. 2019.
- ^ Konjikušić, Davor (29. 10. 2009). „Prešućeno strijeljanje pukovnika bosanskih Srba”. Portal Novosti. Pristupljeno 4. 5. 2019.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Kukobat, Dušan; Dimitrijević, Bojan B. (2019). 2. krajiški korpus Vojske Republike Srpske. Banja Luka: Republički centar za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica. ISBN 978-99976-730-5-3.
