Percrocuta

С Википедије, слободне енциклопедије

Percrocuta
Временски распон: 14.2–9.0 Ma
средњи Миоцен до рани Плиоцен
Научна класификација e
Домен: Eukaryota
Царство: Animalia
Тип: Chordata
Класа: Mammalia
Ред: Carnivora
Подред: Feliformia
Инфраред: Aeluroidea
Парвред: Viverroidea
Натпородица: Herpestoidea
Породица: Percrocutidae
Род: Percrocuta
Kretzoi, 1938
Типска врста
Percrocuta carnifex
Pilgrim, 1913
Врсте
  • Percrocuta abessalomi
  • Percrocuta carnifex
  • Percrocuta hebeiensis
  • Percrocuta leakeyi
  • Percrocuta miocenica
  • Percrocuta tobieni
  • Percrocuta tungurensis
Синоними
синоними рода:
  • Capsatherium (Kurtén, 1978)
  • Hiperhyeana
синоними врста:
  • P. abessalomi:
    • Percrocuta carnifex abessalomi (Soria, 1980)
    • Percrocuta pilgrimi (Soria, 1980)
  • P. carnifex:
    • Percrocuta pilgrimi (Soria, 1980)
  • P. leakeyi:
    • Allohyaena leakeyi (Howell & Petter, 1985)
    • Dinocrocuta leakeyi (Howell & Petter, 1985)
    • Hiperhyaena leakeyi (Aguirre & Leakey, 1974)
  • P. miocenica:
    • Percrocuta carnifex carnifex (Soria, 1980)
    • Percrocuta pilgrimi (Soria, 1980)
  • P. tobieni:
    • Percrocuta pilgrimi (Soria, 1980)

Percrocuta (Перкрокута — „окорјела хијена”) је изумрли род мачколиких звијери из изумрле породице Percrocutidae, који је у периоду од средњег Миоцена до касног Плиоцена настањивао подручје Европе, Африке и Азије.[1]

Етимологија назива[уреди | уреди извор]

Назив овог рода води поријекло од:

  • латинске ријечи пер (лат. per), што значи окорјел,
  • и рода Crocuta.

Опис[уреди | уреди извор]

Врсте из рода Percrocuta су досезале максималну дужину од 1,5 m. Све врсте из рода Percrocuta су биле много веће од данашњи хијена, но мање од женке лава. Као и данашња пјегава хијена, врсте из рода Percrocuta су посједовале робусну лобању и моћне вилице. Као и код данашње хијене, задње ноге су им биле краће од предњи, што је резултовало нагнутим леђима.[2]

Систематика[уреди | уреди извор]

Класификација[уреди | уреди извор]

род Percrocuta
Врсте: Распрострањеност фосила
и локација:
Временски
распон:
P. abessalomi (Gabunia, 1973)  Русија (Сјеверни Кавказ)[3] 13,70 до 12,75 мил. год.
P. carnifex (Pilgrim, 1913)  Индија
 Пакистан[4]
14,2 до 9,5 мил. год.
P. hebeiensis (Chen & Wu, 1976)  Кина (покрајина Хебеј) 12,75 до 11,10 мил. год.
P. leakeyi (Howell & Petter, 1985)  Кенија[5] 10,0 до 9,0 мил. год.
P. miocenica (Pavlović & Thenius, 1965)  Босна и Херцеговина (околина Грачанице)[6][7]
 Србија (околина Пребреза)[6][7][8][9]
 Турска[6][7]
13,70 до 12,75 мил. год.
P. tobieni (Crusafont & Aguirre, 1971)  Кенија[10] 12,5 до 11,0 мил. год.
P. tungurensis (Colbert, 1939)  Монголија
 Турска (централна Анадолија)
13,70 до 12,75 мил. год.

Филогенетско стабло[уреди | уреди извор]

Доље приказан кладограм представља филогенетске везе рода Percrocuta.

 Herpestoidea 
 Herpestidae 

Herpestidae (sensu stricto)

Eupleridae

 sensu lato 
 Hyaenidae 

Hyaenidae (sensu stricto)

Lophocyonidae

 †Percrocutidae 

Dinocrocuta

 †Percrocuta 

Percrocuta abessalomi

Percrocuta tobieni

Percrocuta miocenica

Percrocuta hebeiensis

Percrocuta leakeyi

Percrocuta carnifex

Percrocuta sp. (Al Jadidah)

Percrocuta tungurensis

 ? 
 sensu lato 

Временска распрострањенст[уреди | уреди извор]

DinocrocutaQuaternaryPliocenMiocenQuaternaryPiacenzianZancleanMessinianTortonianSerravallianLanghian

Види још[уреди | уреди извор]

Референце[уреди | уреди извор]

  1. ^ McKenna, Malcolm C.; Bell, Susan K. (1997). Classification of Mammals Above the Species Level. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11012-9. Приступљено 16. 3. 2015. 
  2. ^ Palmer, D., ур. (1999). The Marshall Illustrated Encyclopedia of Dinosaurs and Prehistoric Animals. London: Marshall Editions. стр. 221. ISBN 978-1-84028-152-1. 
  3. ^ The middle Miocene mammalian site of Belometchetskaya, North Caucasus: An important biostratigraphic link between Europe and Chine
  4. ^ Ghaffar, Abdul; Akhtar, Muhammad; Muhammad Akbar Khan; Babar, Muhammad (2019). „Comments on Percrocuta carnifex based on the new fossil material from the Nagri Formation (Middle Siwaliks) Hasnot, Pakistan”. Geologica Acta. 17 (3): 1—9. doi:10.1344/GeologicaActa2019.17.3. 
  5. ^ Morales, Jorge & Pickford, Martin (2006) A large percrocutid carnivore from the Late Miocene (ca. 10-9 Ma) of Nakali, Kenya. Annales de Paleontologie, 92: 359-366.
  6. ^ а б в „The Carnivora (Mammalia) from the middle Miocene locality of Gračanica (Bugojno Basin, Gornji Vakuf, Bosnia and Herzegovina)”. 
  7. ^ а б в Raymond Louis Bernor; Fahlbusch, Volker; Hans-Walter Mittmann (1996). The Evolution of Western Eurasian Neogene Mammal Faunas. Columbia University Press. стр. 261—265. ISBN 978-0-231-08246-4. 
  8. ^ The middle Miocene fossil site Prebreza in Southern Serbia
  9. ^ The fauna of Prebreza (southern Serbia) and its position within the Mammalian Neogene units
  10. ^ Werdelin, Lars (2019). „'Middle Miocene Carnivora and Hyaenodonta from Fort Ternan, western Kenya” (PDF). Geodiversitas. 41 (6). 

Литература[уреди | уреди извор]

  • Morales, Jorge & Pickford, Martin (2006) A large percrocutid carnivore from the Late Miocene (ca. 10-9 Ma) of Nakali, Kenya. Annales de Paleontologie, 92: 359-366.

Спољашње везе[уреди | уреди извор]