Konstanta disocijacije

Uhemiji, biohemiji, i farmakologiji, konstanta disocijacije je specifični tip konstante ravnoteže koji meri sklonost objekta da se reverzibilno razdvoji (disocira) u manje komponente. Primeri disocijacije su razdvajanje hemijskog kompleksa u molekularne komponente, i razdvanje soli u jonske komponente. Konstanta disocijacije se obično obeležava sa $K_{d}$, i one je recipročna vrednost konstante asocijacije. U specijalnom slučaju soli, konstanta disocijacije može isto tako da se zove konstanta jonizacije.

Za opštu reakciju

$\mathrm {A} _{x}\mathrm {B} _{y}\rightleftharpoons x\mathrm {A} +y\mathrm {B}$

u kojoj se kompleks $\mathrm {A} _{x}\mathrm {B} _{y}$ razdvaja u x A podjedinica i y B podjedinica, konstanta disocijacije se definiše sa:

$K_{d}={\frac {[A]^{x}\times [B]^{y}}{[A_{x}B_{y}]}}$

gde su [A], [B], i [A_xB_y] koncentracije A, B, i kompleksa A_xB_y, respektivno.