Pređi na sadržaj

Ali Smit

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ali Smit
Smit potpisuje knjige na Međunarodnom festivalu knjiga u Edinburgu
Lični podaci
Datum rođenja(1962-08-24)24. avgust 1962. (61 god.)
Mesto rođenjaInvernes, Ujedinjeno Kraljevstvo
Književni rad
Najvažnija delaZima
Jesen
Proleće
Leto


Ali Smit (engl. Ali Smith; Invernes, 24. avgust 1962) je škotska književnica, dramaturg, akademik i novinar. Sebastijan Bari ju je 2016. opisao kao „škotsku Nobelovu dobitnicu – u čekanju“.[1]

Mladost i obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Smit je rođena u Invernesu 24. avgusta 1962. u porodici En i Donalda Smita. Njeni roditelji su bili radnička klasa [2] i ona je odrasla u vijećnici u Invernesu.[3] [4] Od 1967. do 1974. pohađala je osnovnu školu St. Joseph's RC, a zatim je otišla u srednju školu Invernes, a napustila je 1980.[5][6]

Studirala je zajednički engleski jezik i književnost na Univerzitetu u Aberdinu od 1980. do 1985. godine, kada je bila prva u svojoj klasi 1982. i stekla prvo mesto u kategoriji Počasni senior engleskog 1984. [7] Osvojila je univerzitetsku Memorijalnu nagradu za poeziju Bobija Ejtkena 1984. [5]

Od 1985. do 1990. pohađala je Newnham College u Kembridžu, na doktorskim studijama američkog i irskog modernizma. Tokom svog boravka na Kembridžu, počela je da piše drame i kao rezultat toga nije završila doktorat. [5][8]

Smit se preselila u Edinburg iz Kembridža 1990. godine i radila kao predavač škotske, engleske i američke književnosti na Univerzitetu Stratklajd. [6] Napustila je univerzitet 1992. godine jer je bolovala od sindroma hroničnog umora. Vratila se u Kembridž da se oporavi.[5][8]

Kao mlada žena, Smit je imala nekoliko honorarnih poslova, uključujući posao konobarice, čistača salate, pomoćnicu u turističkoj zajednici, recepcionerku u Bi-Bi-Si Hajlendu i bila reklamni tekstopisac.[5]

Karijera[uredi | uredi izvor]

Dok je studirala na doktorskim studijama na Kembridžu, Smit je napisala nekoliko drama koje su postavljene na Edinburškom festivalu Fringe i Cambridge Footlights. Posle izvesnog vremena rada u Škotskoj, vratila se u Kembridž da se koncentriše na svoje pisanje, posebno, fokusirajući se na kratke priče i delovala kao slobodnjak recenzent beletristike u novinama The Scotsman. [5] Godine 1995. objavila je svoju prvu knjigu, Free Love and Other Stories (Slobodna ljubav i druge priče), zbirku od 12 kratkih priča koja je osvojila Saltireovu nagradu za prvu knjigu godine i nagradu za knjigu Škotskog umetničkog saveta. [9]

Piše članke za The Guardian, The Scotsman, New Statesman i Times Literary Supplement. [10]

Godine 2009. donirala je kratku priču Last (prethodno objavljenu u Manchester Review online) Oksfamovom projektu „Ox-Tales“, četiri zbirke priča iz Ujedinjenog Kraljevstva koje je napisalo 38 autora. Njena priča je objavljena u kolekciji 'Vatra'. [11]

Bibliografije[uredi | uredi izvor]

Novele[uredi | uredi izvor]

  • Like (Sviđa mi se) (1997).
  • Hotel World (Svet hotela) (2001).
  • The Accidental (Slučajno) (2005).
  • Girl Meets Boy (Devojka upoznaje dečaka) (2007).
  • There But For The (2011).
  • Artful (Artful) (2012).
  • How to Be Both (Kako biti oboje) (2014).
  • Autumn (Jesen) (2016).
  • Winter (Zima) (2017).
  • Spring (Proleće) (2019).
  • Summer (Leto) (2020).
  • Companion Piece (Prateći komad) (2022).
  • Gliff (2024).

Zbirke kratkih priča[uredi | uredi izvor]

  • Free Love and Other Stories (Slobodne ljubavi i druge priče) (1995), nagrađen Saltire Society Literary Awards i nagradom za knjigu Škotskog umetničkog saveta.[9]
  • Other Stories and Other Stories (Druge priče i druge priče) (1999).[12]
  • The Whole Story and Other Stories (Cela priča i druge priče) (2003).[12]
  • The First Person and Other Stories (Prvo lice i druge priče) (2008). [13]
  • Public Library and Other Stories (Narodna biblioteka i druge priče) (2015).

Drame[uredi | uredi izvor]

  • Stalemate(1986), neobjavljena, proizveden na Edinburškom festivalu Fringe. [5][6]
  • The DancePles (1988), neobjavljena, proizvedena na Edinburškom festivalu Fringe [5] [6]
  • Trace of Arc (1989), proizvedena na Edinburškom festivalu Fringe [5]
  • Daughters of England (Kćeri Engleske) (1989—1990), neobjavljenoa, Cambridge Footlights [14]
  • Amazons (Amazonke) (1990), Cambridge Footlights [5]
  • Comic (1990), neobjavljen, proizveden na Edinburškom festivalu Fringe [5] [6]
  • The Seer (2001) [15]
  • Just (2005) [15]

Ostalo[uredi | uredi izvor]

  • Shire (Šir) (2013), sa slikama Sare Vud: kratke priče i autobiografsko pisanje. Puni krug izdanja.

Ostali projekti[uredi | uredi izvor]

  • Ali Smit se udružio sa škotskim bendom Trashcan Sinatras i napisala tekst za pesmu pod nazivom "Half An Apple", ljubavnu pesmu o čuvanju pola jabuke za voljenu osobu koja je otišla. Pesma je objavljena 5. marta 2007. na albumu Ballads of the Book.[4]
  • Godine 2008, Smit je napravila The Book Lover kolekciju svojih omiljenih spisa uključujući dela Silvije Plat, Mjurijel Spark, Grejs Pejli i Margaret Atvud. Takođe uključuje radove pisaca kao što su Džozef Rot i Klaris Lispektor. [16]
  • Godine 2008, Smit je doprineo kratkoj priči „Pisanje“ antologiji koja podržava Spasimo decu. Zbornik nosi naslov The Children's Hours i objavio ga je Arcadia Books. Strana izdanja su objavljena u Portugalu, Italiji, Kini i Koreji.
  • Godine 2011. napisala je kratke memoare za The Observer u njihovoj seriji „Bilo jednom u životu“: „Osvrćući se na svoj život, pisac Ali Smit se vraća u trenutak začeća da bi satkala dirljive i smešne memoare nepoštenog oca, slabosti za grčke mjuzikle i sudbonosni granični prelaz“. [17]
  • U oktobru 2011. Smit je objavila The Story of Antigone (Priču o Antigoni), prepričavanje klasika koji je stvorio Sofokle. Deo je serije "Save the stories" (Sačuvaj priče) Puškinove knjige za decu, a ilustruje ga Laura Paoleti. [18]
  • U oktobru 2012, Smit je pročitala propoved u Mančesterskoj katedrali gostima i studentima, nakon čega je usledilo potpisivanje knjige. [19]
  • Smit je 2013. objavila Artful, knjigu zasnovanu na njenim predavanjima o evropskoj komparativnoj književnosti održanim prethodne godine na koledžu Svete Ane u Oksfordu. Artful je bila dobro prihvaćena, a jedan recenzent je prokomentarisao da je „...njena nova knjiga, u kojoj ona vuče Boga za rukav, razmišlja o klovnovima, krade korišćene knjige, petlja na grčkom i priča sa mrtvima, zapanjujuća“. [20]
  • 14. maja 2013. Smit je održala inauguraciono predavanje Harijet Martino u Nacionalnom centru za pisanje, u čast Noriča, UNESKO-vog grada književnosti 2012. godine. [21]
  • Smit je takođe pokrovitelj onlajn antologije Visual Verse i njen komad "Untitled", napisan kao odgovor na sliku umetnika Ruperta Džesopa, pojavljuje se u izdanju iz novembra 2014. [22]
  • Dana 10. septembra 2015. godine, Smit je nominovana za počasnog člana od strane Goldsmitsa Univerziteta u Londonu. [23]
  • Godine 2011. doprinela je kratkoj priči "Scots Pine (A Valediction Forbidding Mourning)" za Why Willows Weep, antologiju koja podržava The Woodland Trust. Meki povez izdat je 2016. [24]
  • U julu 2016, Smit je dobila počasni doktorat na Univerzitetu Istočne Anglije. [25]
  • Smit je pokrovitelj Refugee Tales. [26] 2016. godine, Smitovu priču "The Detainee's Tale" (Priča o pritvoreniku) objavila je Comma Pressu Refugee Tales Volume 1.. [27]
  • U maju 2021, Smit je predala kratku priču pod naslovom The final frontier (Poslednja granica) za novi časopis, The European Review of Books. [28] [29]

Lični život[uredi | uredi izvor]

Smit živi u Kembridžu sa svojom partnerkom, rediteljkom Sarom Vud. [30] [31] [32]

Nagrade i počasti[uredi | uredi izvor]

Godine 2007. Smit je izabrana za člana Kraljevskog književnog društva [33] Imenovana je za komandanta Ordena Britanske imperije u novogodišnjim počastima 2015. za zasluge u književnosti. [34]

Počasni doktorat (D.Litt) joj je dodelio Univerzitet Njukasl 2019. [35]

Književne nagrade[uredi | uredi izvor]

Godina izdanja Rad Nagrada Kategorija Rezultat Ref
2001. Hotel World Encore Award Pobednik [12]
Nagrada za knjigu godine Škotskog hipotekarnog fonda Pobednik
Booker Prize Kratka lista
Ženska nagrada za beletristiku Kratka lista
2005. The Accidental Costa Book Awards Costa–Novel Pobednik
Booker Prize Kratka lista
Ženska nagrada za beletristiku Kratka lista
2007. Girl Meets Boy Izbor čitalaca časopisa Diva Knjiga godine Pobednik [36]
Sunčani sat Škotski umetnički savet Roman godine Pobednik [37]
2011. There But For The Recenzija knjige The Guardian najbolji romani godine — [38]
2012. Artful Nagrada Goldsmits Kratka lista [39] [40]
2014. Kako biti oboje Ženska nagrada za beletristiku Pobednik [41]
Costa Book Awards Costa Book Award for Novel Pobednik [42]
Nagrada Buker Kratka lista [43]
Nagrada Goldsmit Kratka lista [44] [45]
Nagrada Folio Kratka lista [46]
2016. Jesen Nagrada Buker Kratka lista [47]
2020. Proleće Europese Literatuurprijs Pobednik [48]
2020. Leto Nagrada Orvel Pobednik [49]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Best books of 2016 – part two”. The Observer. 27. 11. 2016. Pristupljeno 27. 11. 2016. „She is, of course, Scotland's Nobel laureate-in-waiting.” 
  2. ^ Begley, Adam (2017). „Ali Smith, the Art of Fiction No. 236”. The Paris Review. Summer 2017 (221). 
  3. ^ „Ali Smith”. Contemporary Writers in the UK. The British Council. Arhivirano iz originala 16. 7. 2009. g. Pristupljeno 2009-02-27. 
  4. ^ a b Matthews, Elizabeth (30. 3. 2007). „Novel approach struck a chord with Inverness writer”. The Inverness Courier. Arhivirano iz originala 27. 9. 2007. g. Pristupljeno 27. 02. 2009. 
  5. ^ a b v g d đ e ž z i j Ali Smith: Contemporary Critical Perspectives. London: Bloomsbury. 2013. ISBN 978-1-4411-5990-8. 
  6. ^ a b v g d „Smith, Ali 1962–”. www.encyclopedia.com. Pristupljeno 2016-11-19. 
  7. ^ Germanà, Monica; Horton, Emily (2013-07-18). Ali Smith: Contemporary Critical Perspectives (na jeziku: engleski). A&C Black. ISBN 9781441181558. 
  8. ^ a b „Ali Smith - Honorary Award Holders, Anglia Ruskin University”. www.anglia.ac.uk. Arhivirano iz originala 20. 11. 2016. g. Pristupljeno 2016-11-19. 
  9. ^ a b „Ali Smith”. guardian.co.uk. Guardian News and Media Limited. 22. 7. 2008. Pristupljeno 2009-02-27. 
  10. ^ Hershman, Tania. „The First Person and Other Stories by Ali Smith”. The Short Review. Arhivirano iz originala 3. 3. 2016. g. Pristupljeno 2016-11-11. 
  11. ^ „Order your copy of Ox-Tales : Talking Books : Oxfam GB”. Arhivirano iz originala 18. 3. 2012. g. Pristupljeno 2010-11-14. 
  12. ^ a b v „Ali Smith”. Contemporary Writers in the UK. The British Council. Arhivirano iz originala 16. 7. 2009. g. Pristupljeno 27. 02. 2009. 
  13. ^ Guest, Katy (3. 10. 2008). „The First Person and Other Stories, By Ali Smith”. The Independent. Arhivirano iz originala 18. 4. 2009. g. Pristupljeno 23. 4. 2009. 
  14. ^ „Cambridge Footlights - 1980-1989 (Archive)”. Cambridge Footlights. Arhivirano iz originala 15. 10. 2012. g. 
  15. ^ a b „Ali Smith”. Doollee.com. 2014-04-24. Arhivirano iz originala 17. 9. 2017. g. Pristupljeno 2016-11-11. 
  16. ^ „The Book Lover by Ali Smith”. Arhivirano iz originala 28. 6. 2011. g. Pristupljeno 22. 2. 2011. 
  17. ^ Ali Smith (28. 5. 2011). „Once upon a life: Ali Smith | Life and style”. The Guardian. Pristupljeno 2016-11-11. 
  18. ^ „The Story of Antigone by Ali Smith”. www.penguinrandomhouse.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-04-09. 
  19. ^ „The Manchester Sermon: Ali Smith, reviewed by Gemma Fairclough - The Manchester Review”. The Manchester Review (na jeziku: engleski). 2012-10-19. Pristupljeno 2018-02-02. 
  20. ^ Cohen, Leah Hager (1. 2. 2013). „A Light to Read By”. The New York Times. 
  21. ^ Full text: Brick: a literary journal (Number 92, Winter 2014, pp. 9–27); extract online at Brickmag.com.
  22. ^ „Untitled by Ali Smith”. Visualverse.org. Arhivirano iz originala 29. 11. 2014. g. Pristupljeno 24. 11. 2014. 
  23. ^ Cox, Sarah (8. 9. 2015). „Novelist Ali Smith named Honorary Fellow”. Goldsmiths, University of London (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2018-02-02. 
  24. ^ Chevalier, Tracy, ur. (2016). Why Willows Weep. London, United Kingdom: IndieBooks. ISBN 9781908041326. 
  25. ^ „Day 1 - Ali Smith - UEA”. www.uea.ac.uk (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2017-05-03. 
  26. ^ „About”. Refugee Tales (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-02-16. 
  27. ^ „Refugee Tales - Comma Press”. commapress.co.uk. Pristupljeno 2021-02-16. 
  28. ^ „Ali Smith | The European Review of Books”. europeanreviewofbooks.com. Pristupljeno 2022-10-22. 
  29. ^ Grimm, Oliver (23. 6. 2021). „Eine Revue, um die EU besser zu kritisieren”. Die Presse. 
  30. ^ Winterson, Jeanette (25. 4. 2003). „Ali Smith”. The Times. Arhivirano iz originala 15. 11. 2016. g. Pristupljeno 2009-02-28. 
  31. ^ Noted. „Ali Smith interview”. www.noted.co.nz (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 28. 5. 2020. g. Pristupljeno 2019-09-25. 
  32. ^ King-Miller, Lindsay (2014-08-08). „10 Books by Queer Women That Will Change How You See the World”. Cosmopolitan (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-09-25. 
  33. ^ „Royal Society of Literature All Fellows”. Royal Society of Literature. Arhivirano iz originala 5. 3. 2010. g. Pristupljeno 10. 8. 2010. 
  34. ^ „Order of the Companions of Honour : Members of the Order of the Companions of Honour” (PDF). Gov.uk. Arhivirano iz originala (PDF) 2. 1. 2015. g. Pristupljeno 11. 11. 2016. 
  35. ^ „Honorary degrees celebrate excellence”. Newcastle University. 17. 7. 2019. Pristupljeno 10. 1. 2020. 
  36. ^ „Girl Meets Boy wins Diva Book Of The Year”. The Myths. 2014-04-17. Arhivirano iz originala 3. 1. 2011. g. Pristupljeno 2016-11-11. 
  37. ^ „Sundial Scottish Arts Council Book of the Year”. Scottish Arts Council. Arhivirano iz originala 5. 1. 2009. g. Pristupljeno 2009-02-27. 
  38. ^ „Books of the year 2011 | Books”. The Guardian. Pristupljeno 2016-11-11. 
  39. ^ „Jim Crace makes Goldsmiths Prize shortlist”. BBC News. 1. 10. 2013. Pristupljeno 20. 10. 2013. 
  40. ^ „Shortlist 2013”. Goldsmiths Prize. 1. 10. 2013. Arhivirano iz originala 5. 10. 2013. g. Pristupljeno 20. 10. 2013. 
  41. ^ Lusher, Adam (3. 6. 2015). „Baileys Women's Prize for Fiction 2015 winner: Ali Smith triumphs with How to Be Both”. The Independent. Arhivirano iz originala 6. 5. 2022. g. Pristupljeno 17. 6. 2015. 
  42. ^ „Ali Smith's 'How to be both' takes Costa novel award”. Reuters (na jeziku: engleski). 2015-01-05. Pristupljeno 2022-08-04. 
  43. ^ „Man Booker Prize: Howard Jacobson makes shortlist”. BBC News. 9. 9. 2014. Pristupljeno 9. 9. 2014. 
  44. ^ „The shortlist for the 2014 Goldsmiths Prize has been announced”. New Statesman. 1. 10. 2014. Pristupljeno 2. 10. 2014. 
  45. ^ „Ali Smith wins Goldsmiths Prize for How to be Both”. BBC News. 13. 11. 2014. Pristupljeno 13. 11. 2014. 
  46. ^ „2015 | The Rathbones Folio Prize” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-08-04. 
  47. ^ Flood, Alison (13. 9. 2017). „Man Booker prize 2017: shortlist makes room for debuts alongside big names”. The Guardian. Pristupljeno 20. 10. 2017. 
  48. ^ „Europese Literatuurprijs 2020”. Europese Literatuurprijs. Pristupljeno 2. 5. 2023. 
  49. ^ „Smith, Yaffa win 2021 Orwell Prizes”. Books+Publishing (na jeziku: engleski). 2021-06-28. Arhivirano iz originala 28. 6. 2021. g. Pristupljeno 2021-06-28. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Али_Смит&oldid=27760558”