Gordana Đurić
| Gordana Đurić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 2. jul 1958. |
| Mesto rođenja | Draginje,  FNRJ |
| Datum smrti | 25. avgust 1999. (41 god.) |
| Mesto smrti |  SRJ |
| Književni rad | |
| Najvažnija dela | Dukhaldo ilo |
Gordana Đurić (Draginje, 2. jul 1958 — avgust 1999) bila je srpska pesnikinja romske nacionalnosti.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je 2. jula 1958. godine u selu Draginje. Živela je u Jelenči kraj Šapca, gde se porodica preselila ubrzano nakon njenog rođenja. Vrlo rano je pokazala sklonost ka poeziji, a pesme su joj štampane u nekoliko zajedničkih zbirki.[1]
Njenu samostalnu zbirku pesama „Ranjeno srce” („Dukhaldo ilo”) na romskom jeziku, izdalo je Društvo Vojvodine za jezik književnost Roma u Novom Sadu 1989. godine.[2] S jedne strane, bila je potpuno integrisana u srpsku književnu scenu, gde je učestvovala u čitanju poezije i pripadala klubovima pisaca i književnim krugovima. S druge strane, njeni književni izrazi bili su čvrsto ukorenjeni u romskoj kulturi, a tekstovi, iako univerzalni u pogledu tema koje su obrađene, pisani su na romskom.[3]
Ubistvo[uredi | uredi izvor]
Gordanu Đurić ubili su albanski ekstremisti na Kosovu i Metohiji 1999. godine. Porodica Gordane Đurić je tri godine tragala za pesnikinjom koja je nestala 25. avgusta 1999. godine[4] na putu za Gračanicu, gde je, kako su kasnije saznali, trebalo da učestvuje na književnoj večeri. Telo joj je pronađeno 27. avgusta u selu Belo Polje kod Podujeva i sahranjeno na groblju Dragodan u Prištini. Prilikom obdukcije 2. septembra 1999. utvrđeno je da je smrt nastupila nasilno usled davljenja. Gordaninu bluzu i suknju prepoznao je njen brat, Živoslav Jovanović, na izlaganju garderobe nestalih u Rudarima 2002. godine.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „GORDANA ĐURIĆ | Sarajevske Sveske”. sveske.ba.
- ^ „Gordana Đurić: dve pesme”. www.klubputnika.org.
- ^ „Gordana Djurić”. www.romarchive.eu.
- ^ „SPISAK KIDNAPOVANIH I NESTALIH LICA NA KOSOVU I METOHIJI” (PDF).
- ^ „Sudbina Srba, Crnogoraca, Roma, Bošnjaka i Aškalija nestalih na Kosovu” (PDF).