Примарни стандард

С Википедије, слободне енциклопедије

Примарни стандард у метрологији је стандард који је довољно прецизан да не мора калибрисати или подређити другим стандардима. Примарни стандарди су дефинисани преко других величина као што су дужина, маса и време. Примарни стандарди се користе за калибрацију других стандарда, тзв. радних стандарда.[1][2]

Хемија[уреди | уреди извор]

Примарни стандарди аре користе у аналитичкој хемији. Овде је примарни стандард типично реагенс који се може лако измерити, и који довољно чист да је његова тежина истинска репрезентација броја молпва супстанце. Неке од особина примарног стандарда су:

  1. Висока чистоћа
  2. Стабилност (ниска реактивност)
  3. Ниска хигроскопност
  4. Висока растворљивост (ако се користи за титрацију)
  5. Висока еквивалентна тежина
  6. Не-токсичност

Референце[уреди | уреди извор]

  1. ^ Скоог, Доуглас А., Доналд M. Wест анд Ф. Јамес Холлер. "Фундаменталс оф Аналyтицал Цхемистрy 8тх ед." Харцоурт Браце Цоллеге Публисхерс. 1995 ISBN 0-03-035523-0
  2. ^ Холт Сциенце анд Тецхнологy: Пхyсицал Сциенце. Ед. Ринехарт анд Wинстон, Инц. Холт. Холт МцДоугал (Јулy 2000). ISBN 978-0-03-051957-4.

Спољашње везе[уреди | уреди извор]