Đavolje grlo

Đavolje grlo
Položaj
Mesto	Devin (Bugarska)
Odlike
Geologija (tip)	planinska
Dužina	1.000 m
Temperatura	8 stepeni °S

Đavolje grlo je pećina u Bugarskoj i nalazi se oko 1,5 kilometara severno od sela Trigrada u Trigradskoj klisuri na Rodopu u blizini grada Devinu.

Ime je dobila po izgledu nekadašnjeg ulaza koji podseća na đavoljeg glavu.

Arheologija

Nastala je kao posledica dugogodišnjeg naslaga slojeva zemlje. Poznata je po mnoštvom podzemnih voda kojima obiluje.

U glavnoj dvorani pećine nalazi se vodopad. Dvorana je dugačka 110 metara, široka 40 i visoka 35 metara. Pećinski vodopad visok 42 metara i kao takav drugi je po veličini u Evropi.

Pećina je duga 1000 metara ali je za turiste dostupna dužina od 350 metara.

Temperatura u pećini iznosi osam stepeni.

Životinjski svet

Pećina predstavlja prirodno stanište retkih vrsta slepih miševa. U njoj se nalaze četiri zakonom zaštićene vrste:

• Veliki potkovičar (Rhinolophus ferrumequinum)

Veliki potkovičar je najveća vrsta iz roda potkovičara u Evropi. Boja krzna kod odraslih jedinki je sa leđne strane smeđa do sivosmeđa, često sa žućkastim ili crvenkastim primesama. Sa trbušne strane krzno je malo svetlije sivo-bele boje. Naseljava toplije brdsko-planinske oblasti, šibljake, pašnjake, voćnjake. Jede gundelje, balegare, noćne leptire, dvokrilce i opnokrilce. Ženka rađa jednog mladunca od kraja juna do kraja jula. Najveća zabeležena dužina života kod ove vrste iznosila je 30,5 godina.

• Mali potkovičar (Rhinolophus hipposideros)

Mali potkovičar je najmanja vrsta iz roda i porodice potkovičara u Evropi. Boja krzna kod odraslih jedinki je sa leđne strane smeđa ili smeđežuta, a sa trbušne strane je sivo-bele boje. Naseljava brdskoplaninske oblasti do 2000 m. U Srbiji je čest u speleološkim objektima, rudnicima, po tavanima zapuštenih kuća i salaša. Jede uglavnom male dvokrilce, opnokrilce i male noćne leptire. Ženka rađa jednog mladunca od sredine juna do sredine jula. Mladunci postaju samostalni sa 6 nedelja starosti. Najveća zabeležena dužina života kod ove vrste iznosila je 21 godinu.

• Dugoprsti večernjak (Myotis cappaccinii)

Dugoprsti večernjak je srednje krupan slepi miš. Boja krzna sa leđne strane je siva do sivosmeđa, a sa trbušne je sivobela. Dugoprsti večernjak nastanjuje skoro isključivo kraške oblasti, sa vodenim staništima, oko reka i jezera. Ženke rađaju mladunce od početka do kraja maja. Sa oko 18 dana starosti mladunac može da leti. Hrane se mušicama, vodenim stenicama, a u manjem obimu noćnim leptirima i opnokrilcima i sitnim ribicama.

• Dugokrili ljiljak (Miniopterus schreibersii)

Dugokrili ljiljak je slepi miš srednje veličine. Boja krzna na leđima je sivosmeđa do tamnosiva. Sa trbušne strane boja krzna je malo svetlija. Uglavnom živi u mediteranskim predelima sa različitim staništima. Mladunci se rađaju od sredine juna do početka jula. Hrani se uglavnom malim insektima. Najveća dužina života iznosila je 16 godina.

U pećini tokom zime boravi više od 35 000 jedinki.

Legenda

Na osnovu legende, drevni grčki junak Orfej sišao je u podzemni svet pećine kako bi pronašao Euridku.

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•