Pređi na sadržaj

Jakov Obrenović

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jakov Obrenović
Datum rođenja1767.
Mesto rođenjaBrusnica
Datum smrti1817.

Jakov Obrenović (Brusnica kod Gornjeg Milanovca, 1767 – 1811[1][2]/1817[3]) bio je brat vojvode Milana Obrenovića.

Rodoslov Obrenovića počinje sa Obrenom Martinovićem (? – 1777) i Višnjom Urošević (? – 1817), koji su sklopili brak 1765. godine i imali sinove Jakova i Milana i ćerku Stanu. Obren je bio iz Brusnice, a Višnja iz Donje Trepče.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Detinjstvo[uredi | uredi izvor]

Još kao mali dečak, Jakov sa svojim bratom i sestrom ostaje bez oca, a majka mu se između 1779. i 1781. godine preudaje za Teodora Mihajlovića iz Gornje Dobrinje, sa kojim u braku dobija rodonačelnika kraljevske dinastije Obrenović kneza Miloša (1783 – 1860), pradedu poslednjeg potomka kraljevske loze – blaženopočivšeg kralja Aleksandra Obrenovića. Za to vreme na svome zajedničkom imanju u Brusnici ostaju Jakov i Milan i staranje o njima preuzima njihov stric Ivan Martinović. Ni drugi Višnjin brak nije bio dugog veka pa tako ona ostaje bez muža, jer Teodor umire 1802. godine. Godinu dana po njegovoj smrti Jakov odlazi u Gornju Dobrinju i sa sobom dovodi u Brusnicu majku sa svoja tri polubrata.

Brak[uredi | uredi izvor]

Gospodar Jakov Obrenović u braku sa Đurđijom (? – 1847) dobija sinove Samuila, Petra i Đorđa (Đoku), kao i kćeri Mirjanu, Dmitru i Ružu.[4]

Pouzdano se zna da je Samul bio arhimandrit manastira Kalenić, kojeg je i obnovio. Umro je u Carigradu 1824. godine.[3]

Mirjanu, svoju sinovicu, lično je udao stric Miloš Obrenović i to za Stefana Stevču Mihailovića, koji je danas značajan po „Memoarima” objavljenim 1813. godine. Poznat je i opis njihovog upoznavanja u kneževom konaku u Kragujevcu, kao i dogovora oko svadbe i njenog sprovođenja u delo.[3]

Ćerka Dmitra (1818 – 1878) bila je udata za Trifuna Novakovića iz Bresnice.[3]

Zdravstveno stanje i smrt[uredi | uredi izvor]

Grobovi Obrenovića u Brusnici
Nadgrobni spomenik Jakova Obrenovića, kamen, klesanje, 123×48 cm, Brusnica, otkriće 1994. godine. Na oštećenoj mermernoj ploči u obliku krsta, nalazi se teško čitljiv ćirilični natpis: ...PO ČIVAETZ RABZ BŽÌI JAKOVZ BRENOVIČZ SELA BRUSINCE PRESTAVŠE 1817.

Problemi sa zdravljem nisu dozvolili Jakovu da ostavi neke značajnije tragove u svojoj biografiji. Pouzdano se zna da je pomagao ustanike, ali da nije imao učešća u borbama. Jakov ostaje u Brusnici. Takođe, i u Drugom srpskom ustanku gospodar Jakov je ustanike pomagao iz pozadine, koliko je to bilo u njegovoj moći. Ipak, savladan svojom bolešću umire u 44/50. godini života.

Gospodar Jakov Obrenović sa suprugom Đurđijom i vojvoda Milan Obrenović sa suprugom Stojom, sahranjeni su u porti crkve Svetog Nikole u Brusnici. Potomci gospodara Jakova počivaju, uglavnom, na starom Brusničkom groblju. Nadgrobni belezi Stoje, Jakova i Đurđije Obrenović, odnosno njihovog ujaka Dimitrija Uroševića, izrađeni su od kamenih ili mermernih ploča kao idejno rešenje tadašnjih lokalnih i uglavnom samoukih klesara. Načinjeni su u obliku krsta ili klasičnog stuba. Na njima se nalazi dovoljno očuvanih podataka čime oni deluju kao dokaz o poreklu i porodičnim vezama dinastije Obrenović.[5]

Pred opštinskim sudom u Gornjem Milanovcu 44 osobe, među kojima su Predrag Obrenović Jakovljević, Živomir Jakovljević, Zoran Jakovljević i drugi, dokazali su da su direktni potomci po pravoj muškoj liniji Jakova Obrenovića. Broj rešenja je P1 344/04. Svoje poreklo dokazali su i Srboljub i Slobodan Jakovljević rešenjem P1 br. 355/03.[6]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Ivić, Aleksa (1928). Rodoslovne tablice srpskih dinastija i vlastele (3. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. Tablica br. 16. Pristupljeno 1. 6. 2020. 
  2. ^ Marek, Miroslav. „Obrenovic family”. genealogy.euweb.cz (na jeziku: engleski). Pristupljeno 10. 9. 2016. 
  3. ^ a b v g Trnavac, Nedeljko D. (2015). Obrenovići: detinjstvo i obrazovanje: Prosveta i školstvo u rudničko-takovskom kraju (1815-1903-2015). Gornji Milanovac: Opština Gornji Milanovac / Muzej rudničko-takovskog kraja. str. 82. ISBN 978-86-82877-58-5. 
  4. ^ Jakovljević, Predrag. „Potomci Gospodar Jakova”. Pristupljeno 29. 10. 2017. 
  5. ^ Marušić, Aleksandar; Bolović, Ana; Timotijević, Miloš; Borozan, Igor (2014). Obrenovići u muzejskim i drugim zbirkama Srbije II. Gornji Milanovac: Muzej rudničko-takovskog kraja. str. 266. ISBN 978-86-82877-56-1. 
  6. ^ Jakovljević, Predrag. „Gospodar Jakov Obrenović”. Pristupljeno 29. 10. 2017. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Јаков_Обреновић&oldid=27826734”