Jordan Nikolić
| Jordan Nikolić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. maj 1933. |
| Mesto rođenja | Prizren, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 26. april 2018. (84 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Zanimanje | Pevač, Novinar |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1961—2018. |
| Žanr | Narodna muzika |
| Instrument | Vokal |
| Izdavačka kuća | PGP RTB, Jugoton |
Jordan Nikolić (Prizren, 11. maj 1933 — Beograd, 26. april 2018) bio je interpretator srpskih narodnih pesama sa Kosova i Metohije.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je od oca Marka Nikolića (selo Mušnikovo, Sredačka župa), guslara i pečalbara, i majke Simke Sovtić (zaselak Milačiki, Sredačka župa), domaćice. Njegov stariji brat Rade M. Nikolić (Prizren, 1928) je prvi srpski posleratni pesnik i pripovedač na Kosovu i Metohiji, a pesnikinja je i njegova ćerka Dejana Nikolić (Priština, 1965).
Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Prizrenu, gde je pohađao i muzičku školu i učio solo pevanje. A peva otkad zna za sebe. Čim bi, posle igre s drugovima, krenuo u svoj sokak, pesma bi počela da izvire iz njega, na veliku radost komšija. Žene bi otvarale kapije i govorile:„Poj, Jorče, poj dušo!“ U Beogradu je na Filološkom fakultetu diplomirao na grupi za jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik.
Muzička karijera[uredi | uredi izvor]
Početak muzičke karijere, sredinom pedesetih godina prošlog veka, vezan je za nastup u rodnom Prizrenu, u Domu vojske, sa pesmom „Buongiorno tristezza“, na kome je osvojio prvo mesto. Posle toga, na takmičenju gradova u Srbiji, Jordan Nikolić je pevao napolitanske kancone za Prištinu, koja je, zahvaljujući njemu, osvojila prvo mesto, a on stekao nadimak "Jordan Napolitanac".
Prve snimke napravio je 1961. godine za Radio Prištinu, a za Radio Beograd 1968. godine sa sekstetom Duška Radetića. Potom je snimao i nastupao sa Velikim narodnim orkestrom Radio Beograda, pod upravom Radeta Jašarevića, a kasnije i Ljubiše Pavkovića, kao i sa Narodnim ansamblom pod upravom Branimira Đokića. Prvu ploču Jordan je snimio za PGP RTB. To su bile grčke pesme: „Zašto nisam ptica“ „Došla si opet u moj dom“ i „Jedan dan u Pireju“ M. Teodorakisa i „Tebi pevam ovu pesmu“ Agelopulosa. Sledeću ploču, pesme iz Srbije i Makedonije, snimio je za Jugoton u duetu sa Danicom Obrenić.
Kasnije je pevao i snimao isključivo narodne pesme sa Kosova i Metohije, i to prema zapisima velikog srpskog etnomuzikologa Miodraga Vasiljevića. Ali, i pored nesumnjivih uspeha i ponuđenog radnog mesta u muzičkom programu Radio Beograda, Jordan Nikolić se vraća u zavičaj, sa željom da predaje jezik i književnost u prizrenskoj gimnaziji. Na nagovor prijatelja koji su radili u muzičkom programu Radio Prištine, zaposlio se u Radio Prištini, kao urednik u muzičkom programu, i ostao na tom radnom mestu 18 godina. U fonoteci Radio Prištine 1995. godine bilo je 55 Nikolićevih snimaka kosovskih narodnih pesama. A na Radio Beogradu danas ima 73 snimka 59 pesama[3] U Prištini se 6. septembra 1964. godine oženio Lidijom Šestoperovom, s kojom ima dve ćerke.
Porodica se 1979. godine iz Prištine preselila u Beograd. Zaposlio se u Domu kulture „Vuk Karadžić“ gde je radio dve godine. Potom, do odlaska u penziju (1996), radio je kao novinar i lektor u novinama „Goša“ i u Radiju „Goša“. Jordan Nikolić je uvek bio u stalnom radnom odnosu, ali je uvek i pevao. Pevao je za mnoge radio stanice i televizije, na muzičkim festivalima i u dobrotvorne svrhe. Pevao je širom Jugoslavije i širom Evrope. Poseban doživljaj je bio njegov nastup u Velikoj koncertnoj sali Čajkovskog u Moskvi, na Danima SFRJ u Sovjetskom Savezu. Pesmu „Večernji zvon“, posle ovacije publike, otpevao je na bis, a sutradan se u moskovskoj Pravdi pojavio članak o tome.
Retko je pevao u duetu. Na početku karijere sa Danicom Obrenić, a potom, na Akordima Kosova, u Prištini, sa Nedžmijom Pagarušom.
Festivali[uredi | uredi izvor]
- Akordi Kosova, Priština,
- 1976. Opatija - Tvoje ruke su miran san
- 1997. Banja Luka - Usnila je divan sanak (Veče narodne muzike), pobednička pesma
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- Decembarska nagrada Kosova[4], 1973,
- Estradna nagrada Srbije, Beograd, 1978,
- Estradna nagrada Jugoslavije, Beograd, 1981,
- Zlatna značka Kulturno-prosvetne zajednice Srbije, 1989,
- Majstorsko pismo za životno delo, Grad Niš, 2005,
- Prva nagrada stručnog žirija za pesmu „Kosovski božuri“, Banja Luka,
- Posebno priznanje Srpske radio-televizije u Banja Luci,
- Priznanje festivala „Zlatni glasovi“ (Petrovac na Mlavi),
- Zlatnom medaljom za izuzetne zasluge u oblasti kulture i očuvanju tradicionalne muzike, posthumno, ukazom predsednika Republike Srbije, Beograd,2019. godine,
- Niz zahvalnica
Izvori[uredi | uredi izvor]
- Aco Dogandžić, Izvorne kosovske pesme Jordana Nikolića, Danica, Beograd, 2007, pp. 330 – 340.
- Jordan Nikolić, Zapisano u vremenu, trostruki CD sa brošurom, PGP RTS, Beograd, 2007.
- Miraš Martinović, Čuvar lepote izvornog kosovskog melosa, Jedinstvo, Priština, 1977.
- Sadri Haderđonaj, Nasljeđe predaka, Male novine, Sarajevo, 18. septembar, 1978, pp. 19.
- Dušica Milanović, Pesma nas je održala, Politika, 12. jul 1998.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Sećanje na Jordana Nikolića: Čuvar lepote izvornog melosa sa Kosmeta (PLEJLISTA)”. Telegraf.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-05-02.
- ^ „Preminuo narodni pevač Jordan Nikolić”. Politika Online. Pristupljeno 2020-05-02.
- ^ Aco Dogandžić: Izvorne kosovske pesme Jordana Nikolića, Danica, 2007.
- ^ Miraš Martinović, Čuvar lepote izvornog kosovskog melosa, Jedinstvo, Priština, 1977,
