Abu Bekir Sidik

Abu Bekir Sidik je bila mudžahedinska teroristička jedinica koja je tokom 1998. godine na strani OVK učestvovala u borbama na tokom rata za Kosovo i Metohiju. Nakon rata jedinica je nastavila svoje ekstremističko delovanje na Kosovu i Metohiji.

Koreni islamskog radikalizma na Kosovu i Metohiji

Prisustvo radikalnog islamskog faktora na teritoriji KiM potvrđeno je kroz aktivno učešće mudžahedina u oružanim sukobima na Kosovu i Metohiji 1998-1999 u sklopu oružanih formacija OVK, kao i kroz delovanje raznih islamskih humanitarnih organizacija.

O prisustvu radikalnog islama na Kosovu i Metohiji govori i podatak da je, tokom 1995. godine, Osama Bin Laden boravio u Albaniji, kao gost tadašnjeg predsednika Albanije Salija Beriše, kada su formirane baze za logističku i finansijsku podršku organizaciji Al Kaida i uspostavljanje njene ćelije na KiM. Pored Bin Ladena, navedenom sastanku su prisustvovali i Bakšim Gazideda, bivši šef tajne policije Albanije, Hašim Tači i Ramuš Haradinaj. Tom prilikom, Bakšim Gazideda je izabran za jednog od rukovodioca Al Kaide za područje Balkana. Prema navodima Interpola druga veza OVK i Bin Ladena je činjenica da je Muhamed Al Zavahiri, brat dr Ajmana al Zavahirija (lidera organizacije Egipatski Džihad i ideologa Al Kaide), predvodio elitnu jedinicu OVK za vreme sukoba na Kosovu.

Američki senator Pat Roberts, predsednik Komisije za bezbednost Senata, izjavio je da SAD poseduju dokaze o povezanosti OVK sa Osamom Bin Ladenom. Takođe, i obaveštajni krugovi u Albaniji potvrdili su snažno prisustvo Bin Ladenove mreže u ovoj zemlji, kao i postojanje njihovih planova za napade na američke državljane i objekte. Isti izvori potvrdili su i prisustvo četiri grupe ratnika džihada (iz Egipta, Saudijske Arabije, Alžira, Tunisa i Sudana) na severu Albanije i njihovo učešće u sukobima na KiM, u redovima OVK.

Fanatični islamski borci iz Avganistana, Alžira, Egipta, Čečenije, Irana i drugih zemalja bili su uključeni u komandne sastave štabova OVK na Kosovu. U određenim slučajevima, ova radikalno orijentisana i viskoko profesionalno obučena lica su formirala samostalne jedinice angažovane na specijalnim borbenim i taktičkim zadacima. Neposredno su učestvovali u osvajanju i čišćenju terena, kidnapovanju građana i policajaca, surovim mučenjima i likvidacijama. Takođe su bili angažovani i kao instruktori specijalističke obuke nekih formacija OVK.

Da su islamski sveti ratnici - džihadisti stigli na Kosovo bilo je jasno i po taktici na terenu. Mnogi od njih koji su ratovali u Čečeniji, Avganistanu, Libanu počeli su da koriste načine borbe viđene u tim zemljama - snajperska dejstva, podmetanje bombi i eksplozivnih naprava, otmice ljudi, pojedinačna i masovna ubistva civila, napade na stanice policije, vojske i granične jedinice, opsada naselja i širenje straha i panike. Već u martu 1998. neki strani mediji javili su da u Drenici veoma profesionalno dejstvuju grupe stranih plaćenika. Kada je 3. maja 1998. godine u okolini Đakovice razbijena grupa terorista, među poginulima je nađen i jedan crnoputi čovek. Prema identifikacionim dokumentima nađenim kod njega ustanovljeno je da se radi o Džaber Imad Madedinu iz Sudana. Nešto kasnije u jednom drugom sukobu ubijen je Palestinac Abu Hamzeh, koji je završio obuku u terorističkom logoru pod kontrolom muslimanske vojske Federacije BiH u selu Mehurić.

Većina ovih terorista se okupljala u sabirne logore i kampove na severu Albanije, posebno oko Tropoje. Iz ovog gradića se prebacuju na KiM, nose crne uniforme i traže da im se povere komandne uloge. To je utvrđeno od strane zvaničnih jugoslovenskih istražnih organa na terenu i iz dokumenata poginulih i zarobljenih terorista. Pored uniformi, najboljeg naoružanja, vojne opreme i ličnih dokumenata, kod mnogih su pronađena i džepna izdanja Kurana i knjige sa molitvama na arapskom jeziku. To je bilo posebno karakteristično za grupu koja je likvidirana početkom jula 1998. godine u pograničnoj zoni kod Đakovice. O ubacivanju mudžahedina na Kosovo svedoči i dnevnik komandanta Alije Rabita iz Preševa koji je predvodio jedinicu mudžahedina koja je početkom jula 1998. pokušala da se iz Albanije prebaci na Kosovo.

Prisustvo stranih plaćenika potvrdio je i predstavnik ametičkog Stejt Departmenta, Robert Gelbard, u junu 1998, kada je u Vašingtonu izjavio se da u okviru OVK nalaze i Čečeni i Iranci. Tada je već bilo poznato da borci ozloglašenog jordanskog islamskog teroriste komandanta Hataba pripremljeni i opremljeni u Avganistanu i Čečeniji, dolaze masovno na Kosovo kao plaćenici Islamske terorističke internacionale.

Delovanje jedinice Abu Bekir Sidik tokom rata za Kosovo

Na području Drenice, sa bazom u selu Donje Prekaze a u sastavu OVK, od maja do kraja jula 1998. godine, delovala je kombinovana mudžahedinska jedinica Abu Bekir Sidik, kojom je komandovao Ekrem Avdija iz Kosovske Mitrovice. Inače, Ekrem Avdija je boravio i u kampu za obuku u selu Tešnju, BiH, i u kampu Host u Avganistanu. Pripadnici ove jedinice bili su i njegova braća Adem i Muhamed Avdiju. Verovatnije je da je Ekrem Avdiju bio duhovni vođa jedinice, a da je vojni komandant bio njegov brat Adem.

Avdija je jedinicu formirao uz pomoć terorista Abu Ugbe kod koga je bio na 15-dnevnoj obuci u kampu Host u Avganistanu 1992. godine, Abu Malija - komandanta jedinice El Mudžahedin u Bosni i poznatog malezijskog teroriste Bin Lemana. Aktivnosti jedinice, nabavku i ilegalno dopremanje oružja, finansirale su organizacije iz Zenice (BiH), Islamski balkanski centar i Aktivna islamska omladina.

U sastavu pomenute jedinice bilo je 115 mudžahedina, među njima oko 40 stranih državljana (10 iz Saudijske Arabije, 2 iz Egipta, 4 iz Albanije, 2 iz Engleske i po jedan iz Irske i Škotske, a ostali su bili državljani Makedonije i BiH). Jedinica je raspolagala automatskim puškama jugoslovenske, kineske i ruske proizvodnje, snajperima, bacačima granata 40 mm, ručnim bacačima, zoljama, lakim i teškim mitraljezima, ručnim bombama i drugim naoružanjem. Ovu jedinicu su naoružali komandanti OVK Adem Jašari, Sulejman Selimi i Sami Ljuštaku, i davali joj instrukcije za konkretne terorističke akcije.

Jedan od instruktora obuke pripadnika jedinice bio je Džamel Lamrani, poznat kao Abu Musab, koji je svojevremeno studirao u Beogradu, gde je početkom 90-ih uhapšen kao pripadnik versko - terorističke organizacije Front islamskog spasa.

Jedan od lokalnih komandanata ove jedinice bio je ekstremni albanski terorista Afrim Ljuljaj, zvani Abu Musem. Predvodio je ogranak ove jedinice u selu Smonica kod Junika. Učestvovao je u organizovanju i izvođenju terorističkih napada na pripadnike MUP-a i VJ na brdu Čabrat iznad Đakovice, na putnom pravcu Đakovica-Dečani. Druga vojna grupa Abu Bekir Sidika bila je Drenička četa.

U sukobu sa MUP-om Srbije 1. avgusta jedinica Abu Bekir Sidik je poražena i nakon odluke da se ona rasformira, mudžahedini albanske nacionalnosti su se vratili u svoja prebivališta na KiM, dok je druga grupa mudžahedina pokušala da pređe u Albaniju. Tom prilikom pripadnici MUP-a Srbije su 18. avgusta 1998. godine, prilikom ilegalnog prelaska jugoslovensko-albanske granice, uhapsili grupu mudžahedina među kojima su bili i komandant Ekrem Avdija, Špend Kopriva, Nedžmedin Lauši, Baškim Glogovci Abu Abaz, Krenar Telćiju Ataman i drugi. Oni su osuđeni na višegodišnje zatvorske kazne, ali su oslobođeni na osnovu Zakona o amnestiji iz 2001. godine, pod pritiskom međunarodne zajednice.

Na 18. islamskoj konferenciji, održanoj u Pakistanu oktobra 1998. godine, albanski separatizam na KiM okarakterisan je kao džihad, čime je čitav muslimanski svet pozvan da pomogne, svim raspoloživim sredstvima, borbu za slobodu na okupiranim muslimanskim teritorijama. Pozivajući se na džihad, teroristička organizacija Osame Bin Ladena najavila je terorističke napade protiv nevernika, odnosno protiv Ujedinjenog Kraljevstva, SAD, Francuske, Izraela, Rusije, Indije i Srbije.

Tako su i tokom 1999. godine mudžahedini pristizali na Kosovo, a dobar deo je učestvovao u velikim bitkama na jugoslovensko-albanskoj granici (Bitka na Košarama i Operacija Strela), gde je tokom ovih borbi i poginulo nekoliko fanatičnih džihadista.

Posleratna organizacija jedinice Abu Bekir Sidik

Ubrzo po izlasku iz zatvora 2001. godine, Ekrem Avdija je nastavio da vodi organizaciju Kosovski islamski biro, osnovanu 1998, koja je vremenom proširila opseg svog rada osnivanjem ispostava u svim većim kosovskim gradovima, da bi ubrzo reaktivirao mudžahedinsku jedinicu Abu Bekir Sidik, sa sedištem u južnom, albanskom delu Kosovske Mitrovice. U ovu jedinicu je uključena i njegova supruga Belkize. Avdiju, kao vođa bele Al Kaide na Kosovu, sarađuje i sa vođama džihadista u Makedoniji koji deluju u okolini Tetova i Kumanova. Takođe, sarađuje i sa bosanskim vehabijama i mudžahedinima. Avgusta 2005. godine bosanske vehabije su se u Kosovskoj Mitrovici sastale sa Ekremom Avdijuom radi dogovora o koordiniranju rada islamističkih grupa na Balkanu. Sarađuje i sa grupom Alahova armija iz Prizrena čiji je vođa Semedin Džezairi. Jedno od glavnih uporišta Abu Bekir Sidika je džamija u selu Žabar gde se njeni pripadnici radikalizuju i vojno osposobljavaju na poligonu u šumi pored džamije.

Ova organizacija je tesno povezana sa terorističko-kriminalnom grupom Rahmana Rame. Utvrđena je i njihova bliska veza sa Aktivnom islamskom omladinom. Ove grupe su dovođene u vezu sa miniranjem pruge Raška - Kosovska Mitrovica i bombaškim napadom na policijski punkt Mehov krš na granici Srbije i Crne Gore 2003. godine, koji je izveden uz podršku pripadnika Aktivne islamske omladine iz Novog Pazara. Takođe, Abu Bekir Sidik sarađuje i sa međunarodnim organizacijama, među kojima i sa humanitarnom organizacijom IGASA, čiji je vođa Džamel Lamrani, instruktor mudžahedina na Kosovu 1998. godine. Aprila 2003. godine pripadnici jedinice Abu Bekir Sidik su uneli iz Albanije na Kosovo 10 do 20 kg plastičnog eksploziva i sakrili ga na području južne Kosovske Mitrovice. Maja 2003. godine Avdiju i drugi mudžahedini su boravili i u Novom Pazaru, gde su pripremili kamion za izvršenje samoubilačkog napada na pripadnike američkog kontingenta KFOR-a u Bondstilu ali ga nisu izvršili. Avdiju, Besim Veca i Besnik Rama su uhapšeni od strane međunarodnih snaga 28. novembra 2003. zbog sumnje da se bave terorizmom, ali su ubrzo oslobođeni 2. decembra zbog nedostatka dokaza.

Pripadnici Abu Bekir Sidika su 1. decembra 2003. godine u srpskom, severnom delu Kosovske Mitrovice, postavili bombu velike razorne moći u blizini trafo-stanice, udaljene samo 50-ak metara od studentskih domova i igrališta Tehničke škole. Bomba je brzo uočena, pa su je pripadnici specijalne jedinice Unmik policije brzo demontirali. U dobro obaveštenim krugovima bliskim kosovskim institucijama tada se tvrdilo da je šestoro članova ove grupe, predvođeni Nedžmedinom Laušijem, počinilo napad na srpsku decu u Goraždevcu 13. avgusta 2003. godine.

Grupu Abu Bekir Sidik je novembra 2004. godine činilo 30 članova, među kojima su bili Špend Kopriva, Adem Avdija, Muhamed Avdija, Sami Hoti, Besim Ismailji, Ertan Bitići, Ahmet Hodža, Ljuljzim Imeri, Nedžmedin Lauši, Arif Krasnići, Faik Bašota, Baškim Glogovci, Krenar Telćiju, Sami Biljali...

Član ove jedinice je i Ubeid Gaši, inače jedan od ključnih organizatora nasilja na Kosmetu 17. marta 2004. godine. Gašijeva radio-stanica iz južnog dela Kosovske Mitrovice je tog dana prva objavila lažnu vest da su Srbi ubili troje albanske dece, čime je započelo nasilje koje je rezultovalo hiljadama raseljenih Srba i uništavanjem kulturno-istorijskih spomenika. Pored Gašija, jedan od organizatora nasilja (na području Prizrena) bio je takođe pripadnik jedinice Abu Bekir Sidik, Redžep Ljušta.

Ekrem Avdiju je kao vođa kosovskih mudžahedina ostvario značajnu saradnju i česte kontakte sa sandžačkim vehabijama na kojima dogovaraju zajedničko delovanje. Jedan od značajnijih sastanaka kosovskih i sandžačkih vehabija održan je početkom aprila 2006. godine u južnom delu Kosovske Mitrovice. Tom prilikom dogovoreni su kanali za prebacivanje islamističkih terorista sa Kosova u Sandžak i da se deo naoružanih i vojno osposobljenih vehabija sa Kosova po potrebi prebaci u Sandžak i stavi na raspolaganje tamošnjim vehabijama. Avdiju i njegova organizacija snabdevaju sandžačke vehabije oružjem, izvode vojne vežbe i pomažu u ljudstvu. Ekrem Avdiju je u saradnji sa sandžačkim vehabijama organizovao i izbor kandidata za školovanje u srednjoj verskoj školi u Elbasanu u Albaniji, gde se školuju islamski radikali. Dogovoreno je da se na školovanje uputi posebna grupa dece sa Kosova i iz Sandžaka, koja su ostala bez roditelja. Avdiju je takođe uključen u nastojanja sandžačkih vehabija da stare hodže i imame u Sandžaku zamene radikalnim. Povodom tog pitanja krajem jula iste godine je održan sastanak sandžačkih vehabija sa kosovskim vehabijama predvođenim Ekremom Avdijuom i bosanskim vehabijama predvođenim Nusretom Imamovićem.

Poslednjih dana 2008. godine u Kosovsku Mitrovicu (Bošnjačku mahalu) stiglo je oko 150 mudžahedina kao pojačanja jedinici Abu Bekir Sidik, da bi, navodno, čuvali Albance. Oni su se smestili u selu Bajgora na vrhovima Kopaonika, gde postoji kamp za obuku mudžahedina.

Literatura

• Bela knjiga o albanskom terorizmu