Aleksandar Flašar

Aleksandar Flašar
Aleksandar Flašar
Datum rođenja	28. avgust 1926.
Mesto rođenja	Beograd, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca
Datum smrti	30. oktobar 2000. (74 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Jugoslavija

Aleksandar (Ignjata) Flašar (Beograd, 28. avgust 1926 — Beograd, 30. oktobar 2000) je bio profesor Fakulteta tehničkih nauka u Novom Sadu.

Naučno područje: Građevinarstvo
Uža naučna oblast: Organizacija, tehnologija i ekonomika građenja

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1926. godine u službeničkoj porodici u Beogradu gde je završio i gimnaziju. Njihova je Kuća Flašar u Beogradu. Po nacionalnosti je Čeh. Novembra 1944. godine stupio u NOV i bio u operativnim jedinicama prve armije JNA do kraja rata. Demobilisan je u martu 1946. godine. U jesen te godine upisao se na Građevinski fakultet u Beogradu, gde je na konstruktivnom odseku diplomirao 1953. godine. Ovlašćeni je inženjer za izvođenje građevinskih objekata i radova (1956) i ovlašćeni projektant za projektovanje (1962).

U julu 1947. godine, kao student, zaposlio se u Republičkom građevinskom preduzeću „Beograd“ u Beogradu. Godine 1947. postao je šef gradilišta na oficirskom hotelu na Dedinju. Od januara 1948. do marta 1949. godine je šef gradilišta velike stambene zgrade Savezne planske komisije. Od aprila 1949. godine do kraja 1950. godine vodi zanatske radove u tehničkoj direkciji preduzeća, pored ostalog i na gradilištima Fabrike vagona GOŠA u Smederevskoj Palanci, i fabrici keramike, azbesta i mašina u Mladenovcu. Bio je član prvog radničkog saveta G. P. „Beograd“ 1950. godine. Od januara 1951. godine G. P. „Beograd“ fuzijom se priključuje G. P. „RAD Beograd“. Do kraja 1952. godine na dužnosti je šefa tehničke službe u direkciji G. P. RAD. Radeći u toj službi učestvovao je na izgradnji više velikih investicionih objekata kao što su rekonstrukcija SARTID-a i izgradnja FAGRAM-u u Smederevu, Stadiona JNA u Beogradu, fabrike cementa u Popovcu, rekonstrukcija rudnika Majdanpek, izgradnja fabrika šamota i elektroporcelana u Aranđelovcu, i izgradnja više stambenih zgrada i naselja. Od januara do avgusta 1953. godine je na dužnosti instruktora u tehničkoj službi preduzeća, završio je fakultet i diplomirao.

Od avgusta do novembra 1953. godine je bio šef sektora a od decembra 1953. do juna 1956. godine upravnik gradnje na izgradnji „TE Kakanj“. Od jula 1956. godine do avgusta 1959. godine bio je upravnik gradnje „Vrbas“ (Vojvodina) i rukovodio izgradnjom više velikih objekata među kojima su klanica i hladnjača „KARNEKS“, rekonstrukcija šećerana „Vrbas“ i „Crvenka“, mlinovi i silosi u Bečeju, Šapcu, Lovćencu i Bačkoj Topoli, Lovački dom u Karađorđevu, pokretni mostovi na kanalu DTD, rekonstrukcija fabrike duvana u Zrenjaninu, stambene zgrade u Vrbasu i Somboru i dr.

Od septembra 1959. godine do decembra 1961. godine je na dužnosti glavnog inženjera za operativu G. P. „RAD Beograd“. Na nivou preduzeća rukovodio je izgradnjom velikih industrijskih objekata među kojima se pominju izgradnja fabrike sumporne kiseline i rudnika Bor, druga faza fabrike viskoze u Loznici, prva faza izgradnje hemijske industrije u Pančevu, prva faza „TE Kosovo“, zgrade SIV i CK na Novom Beogradu, više od 15 velikih silosa za žitarice u Vojvodini, Srbiji i Hrvatskoj, podrumi za vino na Paliću, u Negotinu i Vršcu, nekoliko stambenih blokova na Novom Beogradu, i veći broj drugih pojedinačnih objekata visokogradnje.

Od januara do maja 1962. godine boravi u SAD i Kanadi na specijalizaciji. Zatim je, od juna 1962. do decembra 1966. godine bio glavni inženjer G. P. RAD Beograd za organizaciju i koordinaciju građenja, u čijoj se nadležnosti nalazi i biro za studije preduzeća. Od 1963. do 1966. godine na toj dužnosti iz Beograda koordinirao je i radove na fabrici stakla u Novom Boru u Čehoslovačkoj. Projektovao je veliki broj izvedenih projekata tehnologije i organizacije građenja.

Od 1962. do 1966. godine bio je spoljni član saveta Instituta IMS u Beogradu. Kao predstavnik G. P. RAD učestvovao u formiranju Poslovnih udruženja „INPROS“ i „JINigerijaAP“. Zatim je više godina učestvovao u radu njihovih organa upravljanja.

Januara 1967. godine prešao je u Institut za ispitivanje materijala „SRS“ u Beogradu, izabran je za naučnog saradnika i šefa odeljenja za projektovanje i studije u zgradarstvu. Od januara 1970. godine do januara 1976. godine bio je tehnički direktor „IMS“. Posle prelaska IMS na OOUR od januara 1976. do januara 1977. godine je bio direktor „OOUR Centra za kamen i građevinsku keramiku“ u IMS. U IMS je radio na studijama iz oblasti građevinskih materijala, zgradarstva i urbanizma, i na projektovanju konstrukcija zgrada. Naročito se bavi prefabrikacijom, monažom i industrijalizacijom građenja.

Kao predstavnik IMS bio je u jednom mandatu spoljni član „Saveta Građevinskog fakulteta u Beogradu“, član komisije za građevinarstvo Privredne komore Beograda i višegodišnji član komisije za naučni rad Saveta za građevinarstvo Privredne komore Jugoslavije. Bio je Član komisije za građevinarstvo „Fonda za naučni rad Srbije“. Četiri godine bio je predsednik izvršnog odbora Poslovnog udruženja „JINigerijaAP“ u Beogradu.

Godine 1976. je po pozivu izabran za redovnog profesora na Fakultetu tehničkih nauka u Novom Sadu za užu naučnu oblast organizacija i tehnologija građenja. Od februara 1977. godine radio je na fakultetu u nastavi, nauci i saradnji sa privredom. Pored Novog Sada držao je više godina i redovnu nastavu na Građevinskom fakultetu u Subotici i na „Poljoprivrednom fakultetu u Novom Sadu“. Držao je predavanja na poslediplomskim studijama na građevinskim fakultetima u Novom Sadu, Beogradu, Nišu, Sarajevu, Zagrebu i Mariboru, gde je bio i mentor i/ili član komisije za odbranu magistarskih teza i doktorskih disertacija.

Maja 1992. godine otišao je u penziju ali je i dalje sarađivao sa svojim fakultetom u naučnoistraživačkom radu i povremeno držao nastavu na poslediplomskim studijama.

Tokom 15 godina bio je šef katedre za proizvodne sisteme na građevinskom odseku FTN u Novom Sadu. Od 1976. do 1982. godine, u tri izborna perioda, bio je direktor Instituta za industrijsku gradnju FTN. Od 1978. do 1980. godine bio je prodekan za finansije a 1984. i 1985. godine predsednik saveta fakulteta. Od 1989. do 1992. godine bio je predsednik naučnonastavnog veća građevinskog odseka FTN.

Kao predstavnik FTN više godina bio član predsedništva Zajednice građevinskih fakulteta Jugoslavije. Učestvovao u formiranju Poslovnog udruženja „PANONIJA-INigerijaAP“ u Novom Sadu i bio predstavnik FTN u njegovom savetu.

Više od tri decenije aktivno je radio na izradi i unapređenju jugoslovenske standardizacije u građevinarstvu, bio je član i/ili predsednik većeg broja komisija za tehničke propise i JUS i dve godine predsednik koordinacione komisije za građevinarstvo u Saveznom zavodu za standardizaciju.

Objavio je 4 knjige i više od 200 naučnih i stručnih radova u zemlji i inostranstvu iz oblasti organizacije, tehnologije i ekonomike građenja, operativnih istraživanja, zgradarstva i građevinskih materijala.

Bio je ekspert Saveznog ministarstva za nauku, tehnologiju i razvoj za građevinsko inženjerstvo (1994. god) za oblasti tehnologija i oragnizacija građevinarstva, prefabrikacija, montaža i industrijalizacija građenja, građevinski materijali, kontrola kvaliteta i zgradarstvo.

U Jugoslovenskom građevinskom centru od 1960. godine učestvovao je u organizaciji i održavanju kurseva i savetovanja za unapređenje znanja inženjera i tehničara u građevinarstvu koji su održavani u Beogradu i širom bivše SFRJ. Organizovao je veliki broj naučnih i stručnih skupova u IMS, FTN Novi Sad, SGITJ, JUDIMK, SGITS i pojedinim stručnim poslovnim udruženjima.

Bio je član redakcionog odbora časopisa „DGA“ Jugoslovenskog građevinskog centra, izdanja preduzeća „Građevinska knjiga“ u Beogradu i časopisa „Saopštenja Instituta IMS“, kao i predsednik izdavačkog saveta Građevinskog kalendara SITJ. Od 1981. do 1992. godine je bio glavni i odgovorni urednik svih izdanja građevinskog odseka Fakulteta tehničkih nauka u Novom Sadu.

Od 1963. godine je bio član Redakcionog odbora časopisa „Izgradnja“ i do kraja devedesetih godina XX veka je bio član uredništva tog časopisa. Od 1984. godine je glavni i odgovorni urednik tog časopisa.

Više od 50 godina je bio aktivan član Saveza građevinskih inženjera i tehničara. Bio je u više mandata (ukupno 12 godina) član Izvršnog odbora i Predsedništva SGIT Jugoslavije, predsednik Jugoslovenskog društva za istraživanje i ispitivanje materijala i konstrukcija Jugoslavije JUDIMK bio je u dva mandata. Zaslužni i počasni je član Saveza građevinskih inženjera i tehničara Jugoslavije i JUDIMK-a, zaslužni je član Saveza inženjera i tehničara Srbije i počasni član Društva građevinskih inženjera Novog Sada Odlikovan je medaljom zasluge za narod 1945, medaljom rada (1949. god.) i ordenom rada trećeg stepena (1956. god.).

Pedagoška Delatnost[uredi | uredi izvor]

Redovna nastava VII stepena

Godine 1971. učestvovao u planiranju i programiranju odseka za industrijsku gradnju FTN, izradi nastavnog plana i programa.

Od 1977. godine planirao, programirao, postavio i predavao nove nastavne predmete iz oblasti industrijske gradnje:

Najveći deo sadržaja ovih predmeta ne predaje se ni na jednom drugom građevinskom fakultetu u zemlji.

Poslediplomska nastava

Postdiplomska Nastava:
- Na FTN građevinski odsek od 1979. godine postavio je i održao pet poslediplomskih kurseva „Industrijske metode u građevinarstvu“.
- Na Gređevinskom fakultetu Beograd od 1970. godine postavio i održao osam poslediplomskih kurseva „Industrijalizacija građenja i prefabrikacija“.
- Na Fakultetu građevinskih znanosti Zagreb 1982. i 1985. godine održao dva kursa „Savremena tehnologija građenja“.
- Na Građevinskom fakultetu Niš 1979. i 1981. godine postavio i održao dva poslediplomska kursa „Industrijske metode proizvodnje i montaže“,

a od 1980. godine postavio i održao četiri poslediplomska kursa „Ekonomija građevinarstva sa metodama kontrole kvaliteta“.

- Na Tehničkom fakultetu Maribor, građeviski odsek, postavio poslediplomski kurs „Izabrana poglavlja iz organizacije građevinske proizvodnje“.

Doktorati:

Kao mentor na FTN Novi Sad, Građevinskom fakultetu Beograd i Tehničkom fakultetu Maribor vodio osam magistarskih radova. Kao član komisije za ocenu i odbranu magistarskog rada učestvovao na četrnaest odbrana na FTN Novi Sad, Građevinskom fakulteetu Beograd, Građevinskom fakultetu Niš i Tehničkom fakultetu Maribor.

Komisije za izbor nastavnika i saradnika:

Kao mentor na FTN Novi Sad vodio četiri doktorske disertacije. Bio predsednik komisije za ocenu i odbranu dve doktorske disertacije na Građevinskom fakultetu Niš i Sarajevo, i član komisije za ocenu i odbranu jedne doktorske disertacije na FTN Novi Sad.

Komisije za izbor nastavnika i saradnika Kao predsednik ili član komisije učestvovao u izboru četrnaest nastavnika svih zvanja i devet asistenata na Fakultetu tehničkih nauka u Novom Sadu, Tehničkom fakultetu u Mariboru i Građevinskim Fakultetima Zagreb, Ljubljana, Sarajevo i Niš.

Naučna i Stručna Delatnost[uredi | uredi izvor]

Objavljene knjige 4
Objavljeni prilozi u monografijama 7
Objavljeni naučni i stručni radovi:
- u zemlji 110
- u inostranstvu 11
Naučnoistraživački projekti i teme 50
Projekti iz ONO i DSZ 2
Veliko iskustvo i brojni realizovani građevinski objekti.
Dugogodišnji rad na tehničkoj regulativi.
Projektovane i realizovane fabrike i pogoni za prefabrikaciju betonskih elemenata.

Društvene Aktivnosti[uredi | uredi izvor]

Aktivan društveno-stručan radnik u Savezu inženjera i tehničara Jugoslavije, odnosno specijalizovaniim savezima i društvima, sa brojnim priznanjima u ovoj oblasti. U organizacijama u kojima je radio bio član brojnih samoupravnih tela. Bio predsednik Saveta Fakulteta tehničkih nauka u Novom Sadu. Predsednik koordinacione komisije za građevinarstvo u Saveznom zavodu za standardizaciju.

Glavni i odgovorni urednik časopisa „Izgradnja“ u Beogradu. Član predsedništva Zajednice građevinskih fakulteta Jugoslavije.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]