Aluminijum oksid
| |
| |
| |
| Identifikacija | |
|---|---|
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.014.265 |
| MeSH | aluminium+oxide |
| UNII | |
| |
| |
| Svojstva | |
| Molarna masa | 101,96 g/mol |
| Gustina | 3,97 g cm−3, основно |
| Tačka topljenja | 2054°C |
| Tačka ključanja | 2980°C |
| nerastvoran | |
| Struktura | |
| Geometrija molekula | oktaedar |
| Termohemija | |
Standardna molarna
entropija (S |
50.92 J mol−1 K−1 |
Standardna entalpija
stvaranja (ΔfH |
−1675.7 kJ mol−1 |
| Opasnosti | |
EU klasifikacija (DSD)
|
Nije na listi |
| Tačka paljenja | ne gori |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi anjoni
|
aluminijum-hidroksid |
Drugi katjoni
|
bor-trioksid galijum-oksid indijum-oksid talijum-oksid |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Aluminijum oksid (Al2O3) je neorgansko hemijsko jedinjenje aluminijuma koje se javlja u dve modifikacije:[3][4]
- α-Al2O3 (korund) je postojanija modifikacija, koja se odlikuje velikom tvrdoćom (9 stepeni u Mosovoj skali. Njegova temperatura topljenja iznosi 2040 °C, a temperatura ključanja 3300 °C. Dobro provodi toplotu, otporan je na dejstvo hemijskih supstancija, ne rastvara se u kiselinama. Nastaje usled prženja na 1000 °C modifikacije γ.
- γ-Al2O3 je beli prah nerastvorljiv u vodi a rastvorljiv u jakim kiselinama. Dobija se prženjem aluminijum hidroksida. Ima amfoterne osobine. Iz njega se elektrohemijskom metodom dobija metalni aluminijum.
Aluminijum oksid je glavni sastojak boksita najvažnije rude aluminijuma.
Njegov alaun se koriste kao abraziv kod šmirgl papira.
Osobine[uredi | uredi izvor]
| Osobina | Vrednost |
|---|---|
| Particioni koeficijent[5] (ALogP) | 0,0 |
| Rastvorljivost[6] (logS, log(mol/L)) | 2,2 |
| Polarna površina[7] (PSA, Ų) | 170,6 |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Lide David R., ur. (2006). CRC Handbook of Chemistry and Physics (87th izd.). Boca Raton, FL: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0487-3.
- ^ Susan Budavari, ur. (2001). The Merck Index: An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals (13th izd.). Merck Publishing. ISBN 0911910131.
- ^ Ghose, A.K.; Viswanadhan V.N. & Wendoloski, J.J. (1998). „Prediction of Hydrophobic (Lipophilic) Properties of Small Organic Molecules Using Fragment Methods: An Analysis of AlogP and CLogP Methods”. J. Phys. Chem. A. 102: 3762—3772. doi:10.1021/jp980230o.
- ^ Tetko IV, Tanchuk VY, Kasheva TN, Villa AE (2001). „Estimation of Aqueous Solubility of Chemical Compounds Using E-State Indices”. Chem Inf. Comput. Sci. 41: 1488—1493. PMID 11749573. doi:10.1021/ci000392t.
- ^ Ertl P.; Rohde B.; Selzer P. (2000). „Fast calculation of molecular polar surface area as a sum of fragment based contributions and its application to the prediction of drug transport properties”. J. Med. Chem. 43: 3714—3717. PMID 11020286. doi:10.1021/jm000942e.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Holleman&Wiberg1st
- Housecroft3rd;
