Andalužani

Lokacija Andaluzije

Andalužani žive na jugozapadu Španije, na području koje su Vandali, germanski narod s baltičke obale, osvojili početkom 5. veka, nakon što su i Huni koji su došli iz srednjoistočne Azije oterali sa sopstvene zemlje.

Etničko i kulturno nasleđe

Flamengo

Za etničko i kulturno nasleđe naroda Andaluzije zaslužna je arapska i muslimanska okupacija koja je trajala duže od 700 godina, uz neosporan španski i hrišćanski doprinos, kao rezultat ponovnog osvajanja u 15. veku.

Tradicionalne svečanosti

Andaluzija je domovina borbi s bikovima i flamenka. Veza između lokalnog stanovništva i doseljenih grupa Roma koji su se naselili u 15. veku zasniva se na osnovama muzike flamenka koja je romska interpretacija popularnih andaluzijskih pesama. Još jedno obeležje andaluzijske kulture jesu brojne tradicionalne svečanosti (sajmovi svetkovine, verske procesije, hodočašća itd.) Održavaju se širom područja i u njih je uključena čitava zajednica, bilo da se u okviru sela, grada ili cele pokrajine. Kao i širom Evrope, tradicionalni festivali nastali u seoskim krajevima, koji se povezuju sa seoskim načinom života u prošlosti, danas su sastavni deo savremenog života i održavaju se u urbanim gradskim zajednicam poput Sevilje, Granade i Kordobe. Ovde se mogu pronaći kulturološke karakteristike andaluzijske tradicije koju čini uživanje u zajedničkom gošćenju, pevanju i igranju, nošenju tradicionalnih nošnji i jahanju konja.

Ferija

Andalužani tokom ferije

Savršen primer je andaluzijska ferija koja vuče poreklo od godišnjih stočnih sajmova koji su se oduvek održavali u Španiji. Kako su godine odmicale tako su i ove proslave prestale samo da se vode samo na trgovačke aktivnosti. Danas to izgleda ovako: na prostoru izvan grada opremljenim šatorima okupe se grupe ljudi (bratstva, grupe koje igraju flamengo, studenti, itd.), u nameri da na ograđenom području, kasetasu, naprave proslavu i pokažu gostoljubivost uz muziku, hranu i piće. Između kasetasa odvija se stalna parada muškaraca i žena na konjima, obučenih u tradicionalne nošnje.

Verske proslave

Tokom verskih proslava može se videti i andaluzijski folklor i mnoštvo romerija (hodočasnika čiji naziv potiče od reči romero, tj. „hodočasnik”) posvećenih Bogorodici. Oni su verovatno sećanje na paganske ratarske svečanosti koje je hrišćanska crkva „pokrstila”.

Najvažnija i najspektularnija svečanost jeste Romarija del Rosio, koja se održava na Trojice, kada mnoštvo hodočasnika u tradicionalnim nošnjama iz čitave Andaluzije pešice, na konjima ili u kočijama s volovskom zapregom kreće prema svetilištu Rosio. Selo Rosio nalazi se u provinciji Uelva i u njemu se čuva slika Bogorodice. U ovoj verskoj svečanosti učestvuje oko milion ljudi, a događaj se obeležava pesmom i igrom seviljans (lokalna igra koja se izvodi na prašnjavim ulicama Rosija ili kasetama). Proslava dostiže vrhunac u trenutku kad se statua Bogorodice iznese iz svetilišta i pronese kroz selo, kako bi Majka Božja blagoslovila sve hodočasnike.

Hrišćanska pobožnost u Andaluziji izražava se i svečanim obredima, kao za vreme Uskrsa kada se obeležava Hristovo stradanje pre njegovog uskrsnuća. U ovim prilikama monasi iz verskih bratstava iz čitave Andaluzije idu ulicama u povorci, odeveni u nošnje s kapuljačama, a u drvenim ramovima nose religiozne statue i slike. U Sevilji se svečane ceremonije održavaju u četvrtak uveče (pred Uskrs) i na Veliki petak, kada publika pljeska i pozdravlja procesiju, a gradski barovi su otvoreni celu noć. U Andaluziji je mešavina sakralnog i svetovnog duboko ukorenjeno obeležje lokalne kulture.

Literatura

• Ferera, Mirela (2006). Narodi sveta. Novi sad: Međunarodni istraživački insitut za kulturu. str. 30—36. ISBN 978-86-86331-01-4. 
• Nedeljković, Mile (2001). Leksikon naroda sveta. Beograd: Srpska književna zadruga. str. 10. ISBN 86-355-099-2.