Antonio Polajuolo
| Antonio Polajuolo | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 17. januar 1429./1433 |
| Mesto rođenja | Firenca, Firentinska republika |
| Datum smrti | 4. februar 1498. (69 god.) |
| Mesto smrti | Rim, Papska država |
| Umetnički rad | |
| Pravac | Renesansa |
| Epoha | Slikarstvo Renesanse |
| Regija | Italijansko slikarstvo |
| Uticaji od | Andree del Kastanja |
| Uticao na | Sandra Botičelija |
| Najvažnija dela | |
Antonio di Jakopo Polajuolo ili Polajolo (ital. Antonio di Jacopo Pollaiuolo, Pollaiolo; 1429/1433 — 1498), je italijanski slikar, vajar, grafičar i zlatar iz epohe Renesanse.[1]
Učio je slikarstvo sa Paolom Učelom, vajanje sa Donatelom, a učio se srebrarskom zanatu sa Lorencom Gibertijem. Radio je najčešće zajedno sa bratom Pjerom Polajuolom.[2] Njihova dela pokazuju interes za klasične uzore i ljudsku anatomiju. Secirali su leševe da bi naučili da realističnije predstave ljudski pokret i napor. Njihova umetnička radionica u Firenci je smatrana za najbolju radionicu svoje epohe.
Sačuvana je samo jedna njegova grafika, Borba golih ratnika, ali ona predstavlja jedno od najznamenitijih renesansnih umetničkih dela.
U crkvi Svetog Petra u Rimu projektovao je i oslikao grobnice za pape Siksta IV i Inoćentija VIII.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Art in Tuscany | Antonio del Pollaiuolo | Podere Santa Pia, Holiday house in the south of Tuscany”. www.travelingintuscany.com. Pristupljeno 2022-01-21.
- ^ a b „Antonio Del Pollaiuolo”. National Gallery.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
