Armavir (Rusija)
| Armavir rus. Армавир | |
|---|---|
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Južni federalni okrug |
| Pokrajina | Krasnodarski kraj |
| Osnovan | 1839 |
| Status grada | 1914 |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2010. | 188.897 |
| — gustina | 674,63 st./km2 |
| Aglomeracija | 207.300 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 00′ 00″ S; 41° 07′ 00″ I / 45° S; 41.116667° I |
| Vremenska zona | UTC+4 |
| Aps. visina | 190 m |
| Površina | 280 km2 |
.svg)  Armavir Armavir na karti Rusije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 352900 |
| Pozivni broj | +7 86137 |
| Registarska oznaka | 23, 93, 193 |
| OKATO kod | 03405 |
| Veb-sajt | |
| www.armawir.ru | |
.png)
.png)
Armavir (Rusija) (rus. Армавир) grad je u Rusiji u Krasnodarskom kraju, 220 kilometara jugoistočno od Krasnodara. Smješten je na lijevoj obali rijeke Kubanj. Armavir je važna željeznička tačka, kroz koju prolaze pruge Sjeverno-kavkaskih željeznica do Tuapinskog i Rostovskog rejona. Prema popisu stanovništva iz 2010. u gradu je živelo 188.897 stanovnika.
Geografija[uredi | uredi izvor]
![[ikona]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/20px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small} | Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
Istorija[uredi | uredi izvor]
Godine 1839. osnovano je selo Jermenski aul, na obali rijeke Kubanj, preko puta ruske tvrđave Pročnog Okopa. Tu je, po nalogu generala Grigorija Hristoforoviča Zasa[1] preseljeno oko 800 jermenskih porodica iz čerkeskih sela (čerkesogaja). Početkom 19. vijeka, kada je završena islamizacija Adigejaca i u ratnim uslovima na Kavkazu, položaj Jermena je postao kritičan.
Godine 1848. naselje je, na inicijativu jermenskog sveštenika Petrosa Patkanjana[1] dobilo ime Armavirski aul, u čast drevne jermenske prestonice, Armavira. Godine 1875. kroz Armavir je puštena Vladikavkaska željeznička pruga, da bi već sljedeće godine ovaj aul dobio status sela.
Godine 1908. započeta je gradnja željezničke pruge Armavir-Tuapinski, a 6 godina kasnije, 23. marta 1914, po nalogu cara Nikolaja II, Armavir je dobio status grada.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema preliminarnim podacima sa popisa, u gradu je 2010. živelo 188.897 stanovnika, 5.067 (2,61%) manje nego 2002.
| 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 83.651 | 110.994 | 145.384 | 161.539 | 160.983 | 193.964[2] | 188.897 |
Ekonomija[uredi | uredi izvor]
U Armaviru postoje mliječna, uljna i mesna industrija. Od mašinske i metalne industrije, tu su elektromehanički i elektrotehnički zavod, željeznička industrija i teška metalurgija. U gradu još postoje i hemijska i petrohemijska industrija (Armavirski zavod za proizvodnju gumenih predmeta, АЗРИ), laka industrija, proizvodnja konzervi itd.
Kultura[uredi | uredi izvor]
U Armaviru se nalazi 262 istorijska i kulturna spomenika, 13 nalazišta iz ranog gvozdenog i ranog i srednjeg bronzanog doba[1]. Tu su još i istorijski muzej iz 1904. godine, dvije škole za muziku i slikarstvo, četrnaest biblioteka, gradski dvorac kulture, osam klubova, dva bioskopa i dramsko i humorističko pozorište.
Partnerski gradovi[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Istorija grada na zvaničnoj stranici grada (jezik: ruski)
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Ostale | |
