BPL Pegaz 011
 | |
| Opšte | |
|---|---|
| Dimenzije | |
| Masa | |
| Proizvođač | Vojnotehnički institut |
| Performanse | |
| Status | U fazi razvoja |
| Prvi korisnik | Srbija |
| Broj primeraka | 3+ |
| Dužina | 5,395 |
| Razmah krila | 6,34 |
| Površina krila | 4,24 |
| Prazan | 120 |
| Maks. masa pri uzletanju | 230 kg |
| Maks. spoljni teret | 50+ kg |
| Brzina krstarenja | 130 - 150 km/h |
| Maks. brzina na Hopt | 210 km/h |
| Dolet | 150+ km |
| Plafon leta | 5000+ m |
BPL Pegaz 011 je prototip taktičke bespilotne letelice razvijen na Vojnotehničkom institutu, premijerno prikazan na sajmu naoružanja Partner 2011 28. juna 2011.[1]
Razvoj[uredi | uredi izvor]
Pegaz je razvijen kao projekat u Vojnotehničkom institutu u Žarkovu. Razvoj, opit i serijsku proizvodnju je usavršio "BB Kompozit" iz Batajnice. Razvijana je od marta 2010. godine, a prvi put je predstavljena na sajmu naoružanja i vojne opreme „Partner 2011“. Prvi let je obavila 5. juna 2015.[2]
Karakteristike izviđačke bespilotne letelice predviđaju da u vazduhu može da ostane do 12 sati, i da ima operativni radijus od 100 do 150 kilometara. Ispod trupa letelica ima prostor za smeštaj tereta u koji se skladišti dnevna i noćna kamera, laserski obeleživač i laserski daljinomer, a alternativno može da nosi i radar. Na krilima može nositi po jednu protivoklopnu raketu.
Letelica za poletanje i sletanje može da koristi tvrde podloge, betonske ili travnate, dužine do 400 metara a za slučaj prinudnog sletanja ima i padobran. „Pegaz“ ima bokser motor od 43 konjske snage, pokreće je drvena dvokraka elisa a trup i krila su joj izrađeni od kompozitnih materijala. Ima raspon krila od 6,34 metra, dužinu od 5,4 metra i maksimalnu brzinu od 200 kilometra na sat. Može da leti do 6.000 metra visine, uz brzinu krstarenja od 150 kilometara na sat.
U toku 2020.godine, zajedno sa partnerima iz Narodne Republike Kine započet proces reprojektovanja bespilotne letelice Pegaz, kako bi mogla da prihvati dodatnu opremu, avioniku, opto-elektronske sisteme i instalaciju naoružanja. Tako zajednički modifikovana i opremljena letelica biće testirana, uključujući i bojevo gađanje laserski vođenim raketama radi uvođenja u naoružanje Vojske Srbije. Pegaz bi trebalo da bude sličan kineskom CH-92A koje Vojska Srbije već poseduje, s tim što će biti manjih dimenzija i samim tim će imati manju nosivost.
Karakteristike[3][4][uredi | uredi izvor]
- Motor: dvocilindrični bokser motor
- Snaga: 32 KW (43 KS)
- Propeler : drvena, dvokraka potisna
- Raspon krila: 6,34 m
- Površina krila: 4,24 m
- Dužina: 5,395 m
- Masa prazne letelice: 120 kg
- Masa opreme misije: 30-55 kg
- Maksimalna poletna masa: 230 kg
- Maksimalna brzina: 210 km/h
- Brzina krstarenja: 130 -150 km/h
- Operativna visina: 3000 m
- Istrajnost leta: 12 h
- Opseg: 100 - 150 km
- Poletanje: automatsko sa piste /katapult
- Sletanje: automatsko na pistu /padobranom
- Komandni link: UHF Radio, frequency-hopping Video link: Digitalni kodirani Vođenje: Komandovani let (autopiloti) Autonomni let (programirana putanja)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Srpska bespilotna letelica
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 19. 10. 2020. g. Pristupljeno 19. 04. 2020.
- ^ „Bespilotna letelica velikog doleta “PEGAZ” | SDPR - Yugoimport”. www.yugoimport.com. Arhivirano iz originala 20. 08. 2021. g. Pristupljeno 2021-08-20.
- ^ „http://www.vti.mod.gov.rs/index.php?view=actuality&type=projects&category=1&id=138”. www.vti.mod.gov.rs. Pristupljeno 2021-08-20. Spoljašnja veza u
|title=(pomoć)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Pegaz” krstari 150 km na sat, 19.10.2011.