Benčuk
Benčuk | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Kosovskomitrovački |
| Opština | Vučitrn |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  487[1] |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 43′ 35″ S; 20° 58′ 15″ I / 42.72639° S; 20.97083° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 619 m |
.svg)  Benčuk Benčuk na karti Srbije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 42000 |
| Pozivni broj | +383 (0)28 |
| Registarska oznaka | 02 |
Benčuk (alb. Beçuk) je naselje u opštini Vučitrn, Kosovo i Metohija, Republika Srbija. Prema popisu stanovništva iz 2011. godine, selo je imalo 487 stanovnika, većinu stanovništva činili su Albanci.[1]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Selo je na valovitom zemljištu, razbijenog tipa, oranice smoničave, uspevaju sve žitarice. Selo je na padini Čičavice, na granici pojasa njiva i šume, na nadmorskoj visini od 620 do 700 m. Kroz selo protiču Crkveni izvor (alb. Kroni Kishes) i Džamijski potok (alb. Proni Hhamies). Selo je udaljeno od Vučitrna oko 19 km.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Selo se prvi put spominje u turskom popisu oblasti Brankovića iz 1455. upisano je selo Benčuj sa 35 srpskih kuća i dva sveštenika. Sada u selu postoje ostaci crkve koju Albanci zovu Dušanova crkva (Kišes Dušanit) (alb. Kishes Dushanit). Ostaci su do pre nekoliko decenija obuhvatali veći prostor na kome su bile i zgrade crkvenih konaka u kojima je po predanju bilo 70 manjih soba. Džamija u selu pokrivena je po nalogu prištinskog Jašar-paše olovom koje je skinuto sa crkve Samodreže. Na jednoj su otkopanoj građevini seljaci našli 30 kg. olova u pločama. U mahali Muratovića otkriven je stari vodovod sa zemljanim čunkovima.
Početkom 18. veka kada su Albanci naselili ovo selo, kažu da nisu nisu zatekli stanovništvo, ali su još poznavale međe i njive koje su počele da obrastaju šumom.
Poreklo stanovništva po rodovima[uredi | uredi izvor]
Hodžović (9 kuća.), Ahmetović (alb. Ahmetovi) (11 kuća.) i Muratović (alb. Murati) (11 kuća.), svi od fisa (plemena) Krasnića. Doseljeni su iz Skadarske Malesije sredinom 18. veka i to prvo Hodžovići, za njima Ahmatovići i najzad Muratovići. Pojasevi za Muratoviće u 1934. od doseljenja bili su: Miftar, Musa, Jašar, Musli, Murat, Bajram, Miftar (40 godina).[a]
Demografija[uredi | uredi izvor]
| Godina | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stanovništvo | 365 | 387 | 471 | 601 | 725 | 787 | 487 |
 |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Etnički sastav stanovništva na Kosovu i Metohiji iz 2011. godine (jezik: engleski)
- ^ Urošević 1965, str. 397.
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ Atanasije Urošević je prezimena albanskih porodica zapisivao u srpskom obliku
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Urošević, Atanasije (1965). Kosovo, naselja i poreklo stanovništva. Beograd: SANU. str. 397.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
