Bitka kod Mantineje
 |
| Bitka kod Mantineje | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Peloponeskog rata | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Sparta |
Argos Atina | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Agis II | nepoznat | ||||||
| Jačina | |||||||
| oko 4.200[traži se izvor] | oko 4.000[traži se izvor] | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| oko 300 | oko 1100 | ||||||
Bitka kod Mantineje odigravala se 418. p. n. e. između Sparte i saveznika sa jedne strane te Argosa i Atine s druge strane. To je bila najveća bitka Peloponeskog rata. Atina je uspešno razbila Peloponeski savez i stvorila proatinski demokratski savez državica Peloponeza. Sparta pobeđuje u bici kod Mantineje i time razbija demokratski savez državica Peloponeza, a većina članova tog saveza se vraća u Peloponeski savez. Sparta se spasava od strateškog poraza i ponovo uspostavlja dominaciju na Peloponezu.
Uvod[uredi | uredi izvor]
Moćna država na Peloponezu Argos, uz atinsku pomoć 420. p. n. e. pravi koaliciju demokratskih državica Peloponeza. Te državice razbijaju vezu Sparte sa njenim saveznicima Korintom i Tebom. Sparta pokušava da razbije koaliciju, ali bezuspešno.
Spartanski kralj Agis II je 418. p. n. e. sklopio primirje sa Argosom. To je bio izuzetno nepopularan potez da je zbog toga skoro zbačen s trona.
Ohrabreni Argos sa saveznicima i uz pomoć malo Atinjana pokušava da zauzme Tegeju, blizu Sparte. Sparta je prinuđena da sa saveznicima porazi Argos. Atina ulazi u bitku da zaštiti saveznika. Nikijin mir je definitivno time prekršen.
Početni raspored[uredi | uredi izvor]
Bitka se odvijala kod Mantineje 418. p. n. e. Na strani Sparte su bili Korint, Arkadija, Teba i drugi saveznici. Spartanski kralj Agis II je krenuo na Mantineju da bi se sukovio sa Argosom, ali Argos se povlači. Sledećeg dana vojska Argosa iznenađuje Spartance, ali Spartanci uspevaju da se reorganizuju i pričekaju saveznike.
Na levoj spartanskoj strani su bile elitne jedinici Spartanaca, Brasidovi veterani i Tračani. U sredini su bili vojnici iz Sparte i Arkadije, a nadesno iz Tege. Nadesnoj strani argoske vojske bili su vojnici iz Mantineje, u centru vojnici iz Argosa, a levo Atinjani. Tukidid nije znao tačno broj ljudi na svakoj strani, ali procenjuje da je bilo 4.200 vojnika Spartanske strane i nešto manje na strani Argosa i Atine.
Bitka[uredi | uredi izvor]
Desna krila svake strane su nastojala zakriliti, tj poluopkoliti leva krila suprotne strane. Agis II uočava slabosti i opasnosti na svojoj levoj strani i zbog toga izdaje komande da se vojnici levee strane izmaknu iz svoje linije i da se poravnaju sa vojnicima iz Mantineje koji su ih okruživali. Pošto se tako u liniji stvara rupa, on istovremeno naređuje popunjavanje rupe u liniji vojnicima sa svoje desne strane. Međutim Spartanci nisu bili dovoljno koordinirani, tako da ne dolazi do popunjavanja rupe na vreme. U rupu ulaze vojnici iz Mantineje.
Međutim Spartanci su bili dosta hrabri vojnici, koji se nisu razbežali, iako su tu gubili. Time su stvorili dovoljno vremena desnoj strani da napreduje. U međuvremenu je spartanska desna strana uspela da okruži dovoljno suprotnu stranu, gde su se nalazili vojnici Argosa i Atine, koji onda beže. Na bojištu ostaju samo vojnici iz Mantineje, koji se sad i sami moraju povlačiti. Atina i Argos su izgubili 1100 vojnika, dok je Sparta izgubila oko 300 vojnika.
Posledice[uredi | uredi izvor]
Pobedom Sparte u toj bici demokratski savez državica Peloponeza je razbijen te većina njegovih članova se vraća u Peloponeski savez. Sparta se spasava od strateškog poraza i ponovo uspostavlja dominaciju na Peloponezu. Sparta i Atina ponovo potpisuju mir na 50 godina, a Argos postaje spartanski saveznik.
