Blagoje Kastratović
Blagoje Kastratović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 9. februar 1904. |
| Mesto rođenja | Trešnjevo kod Andrijevice, Kneževina Crna Gora |
| Datum smrti | 20. oktobar 1941. (37 god.) |
| Mesto smrti | Kraljevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Zanimanje | Profesor i publicista |
Blagoje Kastratović (Trešnjevo kod Andrijevice, 9. februar 1904 — Kraljevo, 20. oktobar 1941) bio je srpski profesor i publicista.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Blagoje Kastratović je rođen 9. februara 1904. godine u selu Trešnjevo kod Andrijevice. Njegovi roditelji Milonja i Marija bili su zemljoradnici. Osnovnu školu je završio 1919. godine u selu Trepča kod Andrijevice. Višu gimnaziju je završio 1923. godine u Beranama. U Beogradu je na Filozofskom fakultetu studirao jugoslovensku književsnost sa teorijom književnosti, istorijom srpskog naroda i francuskim jezikom. Diplomirao je 1928. godine.[1]
Nakon završetka studija postavljen je za nastavnika niže gimnazije u Đakovici, a početkom 1929. godine je premeštenu Debar, gde je jedno vreme bio i direktor gimnazije. Iste godine je postavljen i za profesora više gimnazije u Prištini, gde je ostao 11 godina. Bio je i sekretar, a kasnije i predsednik Narodnog univerziteta i predsednik Profesorskog društva u Prištini.[1]
Kastratović se književnim radom bavio još kao student. Prvu pesmu Letnje jutro na planini objavio je 1922. godine u Vencu. Pesme, pesme u prozi i druga književna dela je objavljivao u Kosovskim novinama, Glasniku Profesorskog društva, Vardaru, Južnom pregledu, Glasu sa Zvečana. Po dolasku u Prištinu postao je i povremeni dopisnik Pravde i Vremena, a zatim samo Politike. Pisao je o prirodni Kosova i Meothije, kulturno-istorijskim spomenicima, običajima i prosvetnim prilikama.[1]
_02.jpg)
Pored književnog, bavio se i naučnim radom. Pred izbijanje Drugog svetskog rata završio je disertaciju Narodne pripovetke našega Juga i dve studije (Narodna književnost u naseljima Toplice posle migracije Crnogoraca u Toplicu i O pesmama našega Juga). Nažalost, ovi njegovi naučni radovi su, zajedno sa drugim neobjavljenim radovima, izgoreli u njegovoj kući koja je bila pogođena tokom savezničkog bombardovanja Kraljeva 1944. godine.[2]
Kada je 1941. godine počeo Aprilski rat, Kastratović je sa porodicom pobegao u Kraljevo. U Kraljevu je počeo da radi u Višoj mešovitoj gimnaziji. Tokom nemačke racije oktobra 1941. godine bio je uhapšen i nekoliko dana kasnije je streljan. Sačuvane su poruke koje je neposredno pred streljanje napisao svojoj supruzi Dari, u kojima je moli da ode u Komandaturu kako bi izdejstvovala njegovo oslobođenje. Streljan je 20. oktobra 1941. godine, poslednjeg dana masovnih streljanja u Kraljevu.[1][3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Srpski biografski rečnik.Knj. 4, I-Ka. Novi Sad: Matica srpska. 2009. str. 889. ISBN 978-86-7946-037-0.
- ^ Srpski biografski rečnik. Knj. 4, I-Ka. Novi Sad: Matica srpska. 2009. str. 890. ISBN 978-86-7946-037-0.
- ^ „Poslednja poruka Blagoja Kastratovića pred streljanje u Kraljevu oktobra 1941. godine | Narodni muzej Kraljevo” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-11-28.
