Božidar Timotijević
Božidar Timotijević | |
|---|---|
 Božidar Timotijević | |
| Datum rođenja | 30. oktobar 1932. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 6. maj 2000. (67 god.) |
Božidar Timotijević (Beograd, 30. oktobar 1932[1] — 6. maj 2000) bio je srpski književnik, pesnik, novinar i urednik.[2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je i odrastao u Beogradu, u radničkoj Rakovici.[3]
Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Rakovici za koju je bio vezan čitavog života. Prve stihove je napisao još u gimnaziji (1950—1951), a prvu knjigu „Kvartet“ je objavio sa još tri prijatelja (Branko Jovanović, Tomislav Mijović, Prvoljub Pejatović).[4]
U Udruženje književnika je primljen već 1955.
Apsolvirao je Filološki fakultet u Beogradu, grupa za svetsku i jugoslovensku književnost.
Iste godine (1958) objavljuje svoju prvu knjigu „Veliki spavač“.
Tokom studija, zajedno sa Brankom Miljkovićem i Žikom Lazićem osniva neosimbolističku grupu.
Potom je bio urednik i novinar listova i časopisa „Mlada kultura“ (1954-1956), „Savremenik“ (1961-1964), „Poletarac“ (starija serija), (1966-1969) i „Književne novine“ sedamdesetih godina.
U izdavačkoj kući „Mlado pokolenje“ bio je urednik (1964—1969).
Radio je kao novinar u većem broju jugoslovenskih listova i na Radio Beogradu (1971—1980). Tu, na radiju, je pokrenuo akciju „Knjiga solidarnosti“. Donatori su davali knjige koje su potom usmeravane ka školama u zabitima gde je knjiga bila retkost. Na taj način je prikupljeno 2.000.000 knjiga.
Po svojoj želji sahranjen je na planini Tari, na planini na kojoj je mnogo vremena provodio baveći s svojim hobijem - stolarstvom
Njegova celokupna zaostavština nalazi se u Bajinoj Bašti, dok se jedan deo knjiga iz Timotijevićeve lične biblioteke nalazi u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”.[5]
Pesničke zbirke[uredi | uredi izvor]
- Kvartet (1954)
- Veliki spavač (1958)
- Slovo ljubve (1960)
- Srebrno brdo (1960)
- Dan se rađa (1963)
- Večernje (1966)
- Vasilisk (1974)
- Čarna ptica (1977)
- Bezdanica (1977)
- Kuka i motika (1984)
- Minuše ptice svetom“ (1986)
- Nož i rana (1966)
- Pesme (1998)
Knjige posvećene najmlađima[uredi | uredi izvor]
- tri zbirke pesama
- devet dramskih komada
- mnoštvo slikovnica
- nekoliko bukvara
- čitanke
- zbornici
- antologije skoro 25 godina njegovi su bukvari i čitanke bili zvanični udžbenici u Srbiji
Tekstovi za muziku[uredi | uredi izvor]
- „Devojko mala“ je bio svetski mega-hit
- „Kada vojnik svoju pušku ljubi"
- „Mornarski marš"
- „Na vez"
- „Bravo škola, ura za igranje"
Scenarija[uredi | uredi izvor]
Scenario za film „Vihor zove Anđeliju“
Prevodi[uredi | uredi izvor]
Prevodio je sa više jezika. Sa engleskog „Porodični skup“ T. S. Eliota, sa slovenačkog „Sonetni venac“ Franceta Prešerna, i sa ruskog „Konjić grbonjić“ P. P. Jeršova
Prevođen je 25 svetskih jezika
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada za mlade pesnike – srednjoškolce
- Prva nagrada lista „Mlada kultura“
- Prva nagrada na međunarodnom konkursu za poeziju u Italiji
- Nolitovu nagradu (u konkurenciji 138 kandidata)
- Nagrada vojvođanske sekcije Udruženja književnika Srbije
- Zmajeva nagrada Matice srpske
- Plaketa srpskog kraljevskog Književnog Kluba „Karađorđević“
- Plaketa za dugogodišnju saradnju sa Kolarčevim narodnim univerzitetom
- Plaketa Disovo proleće za celokupno pesničko delo
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Na dan 30.10.1932.: Rođen Božidar Timotijević, srpski književnik,...”. www.nadanasnjidan.net. Pristupljeno 2024-01-30.
- ^ „Muzej poezije”. www.muzejpoezije.rs. Pristupljeno 2024-01-30.
- ^ Timotijević, Božidar. Bezdanica : pesme. Beograd : Nolit, 1977. str. 54.
- ^ „Božidar Timotijević | Vreme je za Novi Sad”. www.digitalizacija.ns.rs. Pristupljeno 2024-01-30.
- ^ Lazić, Viktor (februar 2019). „Srbija među knjigama”: 21.
