Boris Kalinkin
| boris kalinkin | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Boris Kalinkin | ||||||
| Lični podaci | ||||||
| Datum rođenja | 19. april 1913. | |||||
| Mesto rođenja | Dubasovo, Saratovska gubernija, Ruska Imperija | |||||
| Datum smrti | 10. jun 1945. (32 god.) | |||||
| Mesto smrti | Sovjetska okupacina zona Nemačke | |||||
| Profesija | pilot | |||||
| Delovanje | ||||||
| Učešće u ratovima | Veliki otadžbinski rat Narodnooslobodilačka borba | |||||
| Služba | Crvena armija | |||||
| Čin | kapetan | |||||
| Heroj | ||||||
| Heroj SSSR od | 20. juna 1944. | |||||
| Narodni heroj od | 25. septembra 1944. | |||||
| Odlikovanja |
| |||||
Boris Tihonovič Kalinkin (rus. Кали́нкин Бори́с Ти́хонович; Dubasovo, Saratovska gubernija, 19. april 1913 — 10. jun 1945) bio je gardijski kapetan Crvene armije, Heroj Sovjetskog Saveza i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 19. aprila[1] 1913. godine[2] u Dubasovu, Saratovska gubernija. Godine 1915, preselio sa porodicom u selu Rtiščevu[1]. Posle završetka 1928. godine školovanja, Boris se zaposlio u Kombinatu za preradu mesa. Tu se učanio u Komsomol (Komunistički savez mladih)
Godine 1931. poslat je u avijatičarsku školu, koju je završio 1932. godine, i postao pilot. U periodu od 1933. do 1941. godine radio je u civilnoj avijaciji kao pilot-instruktor, komandant jedinice, i leteo je na Kavkazu. Od početka Otadžbinskog rata, Kalinkin je, kao drugi pilot vojno-transportnog aviona, leteo do sovjetskih partizana, učestvovao u izvršavanju vazdušnih desanta, dopremanju oružja i vojne opreme jedinicama na frontu. Od jula 1943. bio je drugi pilot u posadi Aleksandra Šornikova.
U članstvo Komunističke partije Sovjetskog Saveza primljen je januara 1941. godine.[2]
U zimu 1944. godine, Boris je, kao drugi pilot, učestvao u prebacivanju sovjetske Vojne misije u Jugoslaviju, i leteo je do aerodroma na Medenom polju.
Prema sećanjima komandanta ovog aviona, Aleksandra Šornikova, Heroja Sovjetskog Saveza i narodnog heroja Jugoslavije, engleski i američki vazduhoplovni stručnjaci i piloti, koji su se nalazili u avio-bazi u Bariju (Italija), tvrdili su da je spuštanje aviona na takvom improviziranom aerodromu u brdima, kao što je Medeno polje, nemoguće, a još manje uzletanje s njega s ukrcanim teretom, zimi.
Da bi se „nevernici“ uverili u to da je sovjetski avion uspešno sleteo na Medeno polje, trebalo je doneti „materijalne dokaze“. Sovjetski piloti su kupili u italijanskoj prodavanici nekoliko pletenih korpi, napunili ih snegom u jugoslovenskim brdima, i posle redovnog noćnog leta doneli ih u Bari i pokazali svojim zapadnim saveznicima.
Sovjetski avion, na kome je leteo gardijski kapetan Boris Kalinkin, izvršio je, u zimu 1944. godine, niz letova, nalazeći se na raspolaganju jedinicama Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije, dopremajući im sovjetsku vojnu opremu i prebacujući, u povratku, ranjene jugoslovenske borce i starešine u bolnice u Italiji.
Boris Kalinkin je bio drugi pilot sovjetskog aviona koji je, po naređenju sovjetske Komande, poleteo iz Barija na Kupreško polje, da bi na sigurnije mesto prebacio najviše rukovodstvo NOVJ, na čelu sa maršalom Titom. Let je obavljen u izuzetno teškim vremenskim uslovima, trasa je vodila preko područja gde je okupator imao snažnu protivavionsku odbranu. Osim toga, posada je ostala bez iskusnog navigatora, Pavela Jakimova (on se nalazio na Kupreškom polju), Boris Kalinkin bio je spreman da u svakom trenutku preuzme upravljanje avionom, ako bi se bilo šta dogodilo komandantu Aaleksandru Šornikovu.
Zahvaljujući odvažnosti i veštini sovjetskih pilota, dva složena i opasna noćna leta obavljena su uspešno. Za izvršenje specijalnog zadatka sovjetske Komande, Prezidijum Vrhovnog saveta Sovjetskog Saveza proglasio je, 20. juna 1944. godine, gardijskog kapetana Borisa Kalinkina Herojem Sovjetskog Saveza. A Predsedništvo Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije proglasilo ga je, 25. septembra 1944. godine, narodnim herojem Jugoslavije.
Odlikovan je i Ordenom Lenjina i Medaljom za odbranu Kavkaza.
Boris Tihonovič Kalinkin je tragično izgubio život, u saobraćajnoj nezgodi, mesec dana posle završetka rata, protiv fašističke Nemačke, 10. juna 1945. godine. Sahranjen je na moskovskom groblju Novodevičje u Aleji heroja. Jedna ulica u njegovom rodnom mestu, Rštičevu, nosi njegovo ime.
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
- Geroi Sovetskogo Soюza: Kratkiй biografičeskiй slovarь v dvuh tomah/ Pred. red. kollegii I. N. Škadov. — M.: Voenizdat, 1987-88
- Rumяncev N. M. Lюdi legendarnogo podviga. Kratkie biografii i opisaniя podvigov Geroev Sovetskogo Soюza — teh, kto rodilsя, žil i živёt v Saratovskoй oblasti. — Saratov: Privolžskoe kn. izd-vo, 1968
Narodni heroji Jugoslavije — strani državljani | ||
|---|---|---|
| Sovjetski Savez |  | |
| NR Albanija | ||
| Ostalo | ||
.svg){kind=small}