Branislav Kovač
| Branislav Kovač | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. novembar 1946. |
| Mesto rođenja | Beograd, SFRJ |
| Datum smrti | 8. decembar 2013. (67 god.) |
| Mesto smrti | Beograd,  Srbija |
Branislav Kovač (Beograd, 11. novembar 1946 — Beograd, 8. decembar 2013) bio je srpski i beogradski novinar, publicista i pisac.[1][2][3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Autor je 16 knjiga. Od toga tri o sportistima („Poslednji gol Dragana Mancea“, „Piksi - Fudbalski velikan“ [4], „Kvartet za Evropu: Belodedić, Prosinečki, Savićević, Pančev“)[5]. Zatim osam knjiga o uspešnim ljudima raznih profesija. Autor je i jedne knjige iz tzv. urbane proze („33 h pod lipama Pašinog brda“). Onda su došle na red knjige iz serije: „33 h kako postati pisac“, „33 h kako postati novinar“, „33 h kako postati voditelj“ i „33 h kako postati slikar“.[1][2][3]
Kao dugogodišnji novinar objavio je na hiljade tekstova u gotovo svim novinama one tzv. velike Jugoslavije (najviše u izdanjima „Politike“), kao i desetak feljtona, više TV i radio priloga (u radio emisiji „Porodica Jovanović“ „Radio Beograda“ - 100 priloga). Zastupljen je u leksikonu „Ko je ko u Srbiji“ (izdanja 1991,1995,1996). Na „Vukovom saboru“ 1987. osvojio je nagradu za pesmu „Bez strane nastrane“. Dobitnik je godišnje nagrade nedeljnika „Huper“ („Politika“), tada najtiražnije novine za mlade (1994). Zastupljen je jednom svojom pesmom („Slikaru mojih boja“) u antologiji slikara Milića od Mačve - „Slovar o odšelniku“ (1996).[1]
Iz braka sa suprugom Slavicom ima sinove Mihaila i Marka.[3]
