Bruno Langer
| Bruno Langer | |
|---|---|
 Bruno Langer 1981. godine | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Bruno Langer |
| Datum rođenja | 21. jul 1949. |
| Mesto rođenja | Rijeka, FNRJ |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1964— |
| Žanr | hard rok |
| Instrument | Vokal, gitara |
| Izdavačka kuća | Jugoton |
Bruno Langer (Rijeka, 21. jul 1949) jugoslovenski i hrvatski muzičar, vođa i jedan od osnivača hard rok grupe „Atomsko sklonište” iz Pule.[1] Prvi javni nastup imao je 2. maja 1965. godine u Domu mladih u Vodnjanu pored Pule.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Bruno Langer rođen je 21. jula 1949. godine u Rijeci.[2] Jedno vreme, tokom detinjstva, proveo je u Zagrebu, da bi se kasnije preselio u Pulu, gde i danas živi i radi. Sa četrnaest godina je dobio prvu bas-gitaru iz kućne radinosti od Dinka Bijažića, pulskog muzičara i koji je bio njegov učitelj gitare. Bruno sa njim započinje saradnju 1964. godine u njegovom sastavu Beat Stones. Iz te će se saradnje izroditi službeni Langerov bend Fantomi, mada je Langer još pre svirao u bendu Apaši.
Po prekidu rada Fantoma, Bruno postaje basista Logaritma. Nakon što Logaritmi prestaju s radom, 1968. godine nastaje Haš, preteča Atomskog skloništa. Bruno Langer je svirao bas, Dragan Gužvan gitaru, Saša Dadić bubnjeve, a Branko Umković je pevao. Kasnije, 1972. Godine u Haš dolazi Serđo Blažić, koji je prvo svirao bubnjeve, a kasnije paralelno pevao sa Brankom. Iste godine Umković se seli u Split i Blažić postaje vokalni solista. Međutim kao i ostali reproduktivni bendovi, ni Haš nije zabeležio značajan uspeh mada su predstavljali veliku atrakciju u Puli.
Langer se 1974. godine priključuje Koparskoj grupi Bumerang koja deluje od 1970. godine i koja je do tad objavila jedan autorski singl. Na Langerov nagovor Đoser se pridružuje Bumerangu. U jesen 1976. Bumerang prestaje sa radom između ostalog i zbog toga što su muzičari bili iz različitih gradova. Blažić i Langer se vraćaju u Pulu i 1976. započinju saradnju sa pulskim pesnikom Boškom Obradovićem, koji se osim pisanja pesama, bavio režijom i organizovanjem različitih umetničkih manifestacija. Godine 1968. Režirao je predstavu „Atomsko sklonište“ koja je premijerno izvedena u Istarskom narodnom kazalištu, a temeljila se na izboru iz svetske antiratne poezije, za tu priliku pojačane nekim njegovim pesmama.
Obradović pristaje na saradnju i 26. februar 1976. daje im svoje tekstove te se taj datum uzima kao službeno osnivanje Atomskog skloništa.
Diskografija sa Atomskim skloništem[uredi | uredi izvor]
Studijski albumi[uredi | uredi izvor]
- 1978. - Ne cvikaj generacijo
- 1978. - Infarkt
- 1980. - U vremenu horoskopa
- 1981. - Ekstrauterina
- 1982. - Mentalna higijena
- 1984. - Zabranjeno snivanje
- 1990. - Kriminal tango
- 1995. - Tera Mistica
Lajv albumi - uživo[uredi | uredi izvor]
- 1980. - Atomska trilogija
- 1985. - Jednom u životu
Atomic Shelter[uredi | uredi izvor]
- 1983. - Space Generation
- 1987. - This Spaceship
- 1992. - East Europe Man
Kompilacije[uredi | uredi izvor]
- 1976—1986. (RTV Slovenija)
- '76 - '86 Kolekcija hitova Vol 2
Singlovi[uredi | uredi izvor]
- 1979. - Pomorac sam majko / Pakleni vozači
- 1980. - Bez kaputa / Tko će tad na zgarištu reći
- 1980. - Generacija sretnika / Gazi opet čizma
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „DSR/Bruno Langer, “Atomsko sklonište””. Arhivirano iz originala 18. 9. 2016. g. Pristupljeno 19. 8. 2016.
- ^ „Biografija, Atomsko sklonište” (PDF). hgu.hr. Hrvatska glazbena unija. Pristupljeno 25. 7. 2023.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Janjatović, Petar (2003). Ex YU rock enciklopedija. Beograd: Čigoja štampa. COBISS.SR 137175308.
