Varvarska kraljevstva
Varvarska kraljevstva,[1] poznata i kao postrimska kraljevstva,[2] zapadna kraljevstva[3] ili rana srednjovjekovna kraljevstva,[3] bile su države koje su osnovali različiti nerimski, prvenstveno germanski, narodi u zapadnoj Evropi i sjevernoj Africi nakon pada Zapadnog rimskog carstva u 5. vijeku.[1] Obrazovanje varvarskih kraljevstava bio je složen, postepen i uglavnom nenamjeran postupak, pošto rimska država nije uspjela da se izbori sa varvarskim doseljenicima na carskim granicama, što je dovelo do invazija i pozivanja na carsku teritoriju, ali je istovremeno uskratila varvarima mogućnost da se pravilno integrišu u rimsko društvo. Uticaj varvarskih vladara, u početku mjesnih vojskovođa i klijentskih kraljeva sa neodređenom teritorijom, porastao je kako su ih rimski carevi i uzurpatori koristili kao pione u građanskim ratovima. Tek nakon propasti djelotivnorne središnje vlasti Zapadnog rimskog carstva, varvrski posjedi su postali kraljevstva sa određenom teritorijom.
Varvarski kraljevi zapada su se oslanjali na legitimitet povezujući se sa Rimskim carstvom kako bi ojačali svoju vlast. Praktično svu su preuzeli zvanje dominus noster („naš gospodar”), koji su ranije koristili carevi, a mnogi su preuzeli i praenomen Flavije, koji su nosili praktično svi rimski carevi u kasnoj antici. Kraljevi su obično zauzimali podređeni položaj u diplomatiji sa Istočnim carstvom. Varvarski kraljevi su takođe usvojili mnoge vidove kasne rimske administracije, ali stari rimski sistem se postepeno raspao i nestao tokom vijekova, ubrzan periodima političkih previranja. Glavna razlika između administracije Zapadnog carstva i varvarskih kraljevstava bila je njihova razmjera, pošto su varvarske vlasti, zbog kontrole znatno manje teritorije, bile manje složenije. Kao rezultat toga, došlo je do značajnijeg pada životnog standarda, kao i društvene i ekonomske složenosti. Uglavnom, varvarska kraljevstva su bila veoma krhka i kratkovječna. U vrijeme krunisanja kralja Franaka Karla Velikog za cara 800. godine, događaj koji se obično smatrao obilježavanjem kraja doba varvarskih kraljevstava, ipak samo je Franačku izdvojio od ogromne i raznolike mreže kraljevstava.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Croke 2003, str. 349; Kulikowski 2012, str. 31; Delogu 2002, str. 84.
- ^ Ghosh 2009, str. 1.
- ^ a b Kulikowski 2012, str. 31.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Croke, Brian (2003). „Latin Historiography and the Barbarian Kingdoms”. Ur.: Marasco, Gabriele. Greek and Roman Historiography in Late Antiquity: Fourth to Sixth Century A.D. (na jeziku: engleski). Brill. ISBN 978-90-04-11275-9. Pristupljeno 3. 3. 2022.
- Kulikowski, Michael (2012). „The Western Kingdoms”. Ur.: Johnson, Scott Fitzgerald. The Oxford Handbook of Late Antiquity (na jeziku: engleski). Oxford University Press USA. ISBN 978-0-19-533693-1. Pristupljeno 3. 3. 2022.
- Delogu, Paolo (2002). Introduction to Medieval History (na jeziku: engleski). Bloomsbury Academic. ISBN 978-0-7156-3079-2. Pristupljeno 3. 3. 2022.
- Ghosh, Shami (2009). The Barbarian Past in Early Medieval Historical Narrative (na jeziku: engleski). University of Toronto. Pristupljeno 3. 3. 2022.