Vidovdansko naselje
Vidovdansko naselje | |
|---|---|
 Panoramski pogled na Vidovdansko naselje. | |
| Administrativni podaci | |
| Grad | Novi Sad |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 16′ 49″ S; 19° 50′ 08″ I / 45.2802° S; 19.8355° I |
  Vidovdansko naselje Vidovdansko naselje na karti Novog Sada | |
Vidovdansko naselje je gradska četvrt Novog Sada. Nalazi se na severnoj obali kanala Dunav—Tisa—Dunav.
Položaj naselja[uredi | uredi izvor]
Zapadnu granicu Vidovdanskog naselja čini Sentandrejski put, severnu granicu čini Primorska ulica, istočnu granicu čine ulice Temerinski put, Živojina Ćuluma i Emanuila Jankovića, dok južnu granicu čini kanal Dunav—Tisa—Dunav. Prema drugom tumačenju istočne granice naselja, ovu granicu čini samo Temerinski put i naselje se ne proteže do ulice Emanuila Jankovića.
Susedne gradske četvrti su: Slana bara (na severu), Mali Beograd (na istoku), Salajka (na jugu, preko kanala) i Klisa (na zapadu).
U administrativnom smislu, Vidovdansko naselje je deo mesne zajednice „Vidovdansko naselje“, koja pored ovog naselja obuhvata i naselje Mali Beograd, naselje Mišin salaš i južni deo naselja Veliki rit. Istočnu granicu mesne zajednice „Vidovdansko naselje“ čini put Novi Sad—Zrenjanin.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema podacima preduzeća JKP Informatika Novi Sad, na području mesne zajednice „Vidovdansko naselje“ živi 5.138 stanovnika (2010. godina). [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. oktobar 2018) Procenjuje se da samo naselje, izuzimajući ostatak mesne zajednice, ima oko 2.000 stanovnika.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Na mestu današnjeg Vidovdanskog naselja bila su nekada gumna zemljoradnika sa Salajke i Podbare. Posle Prvog svetskog rata, kada je broj žitelja u gradu naglo rastao, gradske vlasti su od 1923. godine na ovom mestu dodeljivale placeve za gradnju kuća. Stanovnici naselja su imali tramvajsku vezu sa gradom.
Godine 1926, naselje je stradalo u velikoj poplavi, a posle podizanja nasipa ovaj kraj je zaštićen od velike vode, pa je izgradnja nastavljena. Stanovnici su osnovali Udruženje za zaštitu od poplave i unapređenje Vidovdanskog Naselja, a 1929. godine su podigli kameni krst u slavu svog zaštitnika, svetog Vida. Pre Drugog svetskog rata je razvijan i kulturni i sportski život u naselju.
Tokom NATO bombardovanja 1999. godine, projektilima su pogođene porodične kuće na Vidovdanskom Naselju. Jedan broj kuća je tom prilikom potpuno uništen, a veći broj znatno oštećen.
Karakteristike i privreda naselja[uredi | uredi izvor]
Stambene zgrade, pretežno prizemne, zauzimaju južni i srednji deo naselja, a na severu su privredno-poslovni objekti sa Najlon pijacom kao dominantnim tržnim prostorom, gde se svake nedelje prodaju automobili i razna stara i švercovana roba i gde se prve nedelje u mesecu održava zanatlijsko-trgovački i stočni vašar.
Zanatstvo u naselju je oskudno, ali ima više auto-mehaničarskih radionica, kao i ugostiteljskih objekata. Ovde se nalazi i prostor, na kojem se stacioniraju i popravljaju vozila preduzeća PTT. „Bazar“ ima ovde svoj šoping centar, a tu je smeštena i trgovinska radnja mešovite robe „Rodić“. Manji deo stanovništva bavi se ratarstvom, stočarstvom i povrtarstvom.
Obrazovanje[uredi | uredi izvor]
Pre Drugog svetskog rata ovde je podignuta osnovna škola „Kralj Petar I", a posle rata je naziv ove škole promenjen u „Đura Jakšić“. U njoj se danas nalaze isturena odeljenja klisanske osnovne škole „Dušan Radović“.
Saobraćaj[uredi | uredi izvor]
Vidovdansko naselje je sa glavnim delom Novog Sada povezano autobuskim linijama 5, 5N, 30, 31, 32, 33, 34.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Dr Jovan Romelić, Vidovdansko naselje, Enciklopedija Novog Sada, sveska 5, Novi Sad, 1996.
- Jovan Mirosavljević, Brevijar ulica Novog Sada 1745-2001, Novi Sad, 2002.
- Jovan Mirosavljević, Novi Sad - atlas ulica, Novi Sad, 1998.
- Milorad Grujić, Vodič kroz Novi Sad i okolinu, Novi Sad, 2004.
- Zoran Rapajić, Novi Sad bez tajni, Beograd, 2002.
- Program radova na uređivanju građevinskog zemljišta za 2003. godinu, Zavod za izgradnju grada, Novi Sad.
