Vladimir Šćekić

vladimir šćekić
Vladimir Vlado Šćekić
Lični podaci
Datum rođenja	(1917-05-07)7. maj 1917.
Mesto rođenja	Babino, kod Berana, Kraljevina Crna Gora
Datum smrti	29. oktobar 2004.(2004-10-29) (87 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija, Srbija i Crna Gora
Profesija	vojno lice
Porodica
Supružnik	Ljubica Šćekić
Delovanje
Član KPJ od	1937.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 – 1977.
Čin	general-pukovnik
Predsednik SUBNOR Jugoslavije
Period	1982 – 1983.
Prethodnik	Mito Dimitrijevski
Naslednik	Bojan Polak
Heroj
Narodni heroj od	27. novembra 1953.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja: Orden otadžbinskog rata prvog stepena

Vladimir Vlado Šćekić (Babino, kod Berana, 7. maj 1917 — Beograd, 29. oktobar 2004) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-pukovnik JNA, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 7. maja 1917. godine u selu Babino, kod Berana, u porodici gostioničara Gavrila Šćekića i njegove žene Tale. Pored Vladimira, Šćekići su imali još dva sina, Jagoša i Miluna—Muja, koji su takođe bili istaknuti učesnici Narodnooslobodilačke borbe. Osnovnu školu završio je u selu Polici, a gimnaziju u Beranama. Posle završetka gimnazije 1937/38. godine, upisao se na Pravni fakultet u Beogradu. Već u višim razredima gimnazije priključio se revolucionarnom omladinskom pokretu. Odmah posle mature 1937. godine, postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) u partijskoj ćeliji rodnog kraja.

Posle dolaska u Beograd, povezao se sa tamošnjom partijskom organizacijom. Zbog revolucionarne aktivnosti, policija ga je nekoliko puta hapsila. Godine 1940, aktivno je učestvovao u demonstracijama omladine u Beranama. Policija je rasterala demonstrante, a među uhapšenima je bio i Vladimir Šćekić. Državni sud za zaštitu države osudio ga je na četiri meseca zatvora. Kaznu je služio u Pančevu i na Adi Ciganliji. Posle izlaska iz zatvora, postao je profesionalni partijsko-politički radnik. Izvesno vreme bio je sekretar partijske organizacije, a zatim sekretar Partijskog biroa budimske opštine sreza Berane.

Narodnooslobodilačka borba

Aprilski rat 1941, zatekao ga je u rodnom mestu. Ubrzo se pridružio u organizovanju oružanog ustanka u Crnoj Gori i postao član Sreskog komiteta KPJ za Berane i sekretar biroa partijskih ćelija opštine. Kao partijsko-politički radnik u Beranskom partizanskom odredu, učestvovao je u Trinaestojulskom ustanku. Bio je odgovoran za rad s omladinom na oslobođenoj teritoriji. Posle nekoliko meseci borbi u Odredu, javio se kao dobrovoljac za odlazak u Sandžak i Srbiju.

U napadu na Pljevlja 1. decembra 1941. godine, bio je politički komesar čete Komskog bataljona. Dvadeset dana posle toga, s grupom odabranih dobrovoljaca stupio je u Prvu proletersku brigadu i tamo postao zamenik političkog komesara njenog Prvog bataljona. S bataljonom je učestvovao u borbama i akcijama u istočnoj Bosni i u Igmanskom maršu. Učestvovao je u borbama tokom maja i juna 1942, u Poljima kolašinskim, na Sinjajevini i Durmitoru. U vreme prodora proleterskih brigada u zapadnoj Bosni juna i jula 1942, učestvovao je u borbama na Treskavici, u jurišima na Konjicu, Bugojnu, Duvnu, Borovoj Glavi, Livnu, a takođe i u bitkama na Neretvi i Sutjesci. Od početka 1943. godine, bio je zamenik političkog komesara Prve dalmatinske brigade.

Avgusta 1943. godine, vratio se u Prvu proletersku brigadu na dužnost političkog komesara, nakon čega je učestvovao u borbama oko Travnika i Turbeta, u pohodu jedinica NOVJ u Dalmaciju do Splita tokom Šeste neprijateljske ofanzive. Krajem 1943, postao je politkomesar Prve proleterske divizije NOVJ, s kojom je učestvovao u borbama po zapadnoj i centralnoj Bosni. Tokom 1944. godine, borio se u Sedmoj neprijateljskoj ofanzivi i učestvovao u borbama za oslobođenje Zlatibora, Valjeva i Beograda, a 1945. na Sremskom frontu, kod Pleternice, te u oslobođenju Zagreba i Trsta.

Posleratni period

Posle rata, postao je politički komesar Prve armije JA. Tri godine kasnije, postao je politkomesar Korpusa narodne odbrane Jugoslavije (KNOJ), a potom politkomesar Jugoslovenske ratne mornarice (JRM) od 1952. do 1953. godine. Bio je i pomoćnik Načelnika Generalštaba JNA, komandant Graničnih jedinica i ostalo.

Završio je Višu vojnu akademiju JNA. Vršio je i visoke partijske funkcije u JNA. Bio je rukovodilac Opunomoćstva za JRM, član Opunomoćstva Centralnog komiteta SKJ za JNA, delegat na Petom kongresu KPJ i ostalo.

Bio je penzionisan u činu general-pukovnika JNA, 1977. godine. Kao penzioner, bio je član Saveta federacije i predsednik Saveznog odbora SUBNOR-a Jugoslavije od 1982. do 1983. godine.

Umro je 29. oktobra 2004. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih i inostranih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem i dva Ordena za hrabrost. Od inostranih, ističe se sovjetski Orden otadžbinskog rata. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.

Galerija

• 
  Vlado Šćekić (prvi sleva) sa Štabom Prve dalmatinske brigade, sleva na desno: Pero Ćetković, Ante Kronja i Božo Bilić Marjan
• 
  Vlado Šćekić i Vaso Jovanović (levo)
• 
  Vlado Šćekić kao general-potpukovnik JNA, 1961.
• 
  Partizanska spomenica 1941.
• 
  Orden narodnog heroja

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji — biografski podaci o jugoslovenskim savremenicima. Beograd: Sedma sila. 1957.  COBISS.SR 4864263
• Ko je ko u Jugoslaviji — jugoslovenski savremenici. Beograd: Hronometar. 1970.  COBISS.SR 4897031
• Vojna enciklopedija tom IX. Beograd. 1975.  COBISS.SR 73018375
• Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945. tom II. Beograd—Ljubljana: Narodna knjiga—Partizanska knjiga. 1980.  COBISS.SR 49300743
• Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.  COBISS.SR 48703239