Vlaho Orlić
| Vlaho Orlić | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 16. mart 1934. | ||
| Mesto rođenja | Kotor, Jugoslavija, danas Crna Gora | ||
| Datum smrti | 10. jun 2010. (76 god.) | ||
| Mesto smrti | Beograd, Srbija | ||
| Državljanstvo |
 Srbija | ||
| Trenerska karijera | |||
Vlaho Orlić (Kotor, 16. mart 1934 — Beograd, 10. jun 2010) je bio jugoslovenski i srpski vaterpolista i trener.[1] Orlić je bio jedan od najzaslužnijih što je beogradski Partizan u 20. veku osvojio šest titula prvaka Evrope.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Otac Vlahe Orlića je bio stomatolog. Posle Drugog svetskog rata u Kotoru mu nije bilo dozvoljeno da otvori privatnu ordinaciju, pa se sa porodicom preselio u Dubrovnik. U Dubrovniku Orlić je počeo da se bavi veslanjem i vaterpolom. Posle završetka gimnazije u Dubrovniku, upisao je Medicinski fakultet u Sarajevu. Studije je nastavio u Zagrebu i Beogradu, ali nikada ih nije završio pošto se više bavio sportom. Zbog incidenta na vaterpolo turniru u Rijeci izbačen je iz ekipe Juga. Prihvatio je poziv VK Partizan, tada drugoligaša, da bude njihov igrač i trener. Partizan je sledeće godine postao prvoligaš. Sa Orlićem VK Partizan je osvojio 6 titula prvaka Evrope.
Posle rada u Partizanu Orlić je 1990. godine prešao u Crvenu zvezdu, gde je radio sa Nikolom Stamenićem i osvojio titulu prvaka Jugoslavije. Od 1993. godine Orlić je nastavio rad u Bečeju, a pod njegovim vođstvom klub je osvojio je i prve trofeje u istoriji tog kluba.
U reprezentaciji Jugoslavije je dugo bio trener, a osamdesetih je bio predsednik Stručnog saveta. Sa malom pauzom 1996. godine, na tom mestu je bio do maja 2000. Godine 2009. Orlić je ponovo tri meseca bio na tom mestu, a zatim se opredelio za rad u Partizanu.
Umro je u Beogradu 10. juna 2010. nakon duže bolesti. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Vlaho Orlić”. Delfini (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-02-01.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
