Volubilis
| Volubilis | |
|---|---|
 | |
| Svetska baština Uneska | |
| Zvanično ime | Svetska baština u Maroku |
| Mesto | Maroko |
| Koordinate | 34° 04′ 16″ S; 5° 33′ 13″ Z / 34.071111111111° S; 5.5536111111111° Z |
| Površina | 42 ha (4.500.000 sq ft) |
| Uključuje |
|
| Kriterijum | kulturno dobro: ii, iii, iv, vi |
| Veb-sajt | http://whc.unesco.org/en/list/836 |
Volubilis (arap. وليلي) je arheološki lokalitet rimskog grada 29 km severno od grada Meknes, između Fesa i Rabata u severnom Maroku.[1] Njegove ruševine se smatraju najboljim rimskim spomenicima u severozapadnoj Africi, zbog čega su 1982. godine upisane na UNESKO-ova lista mesta svetske baštine u Africi .
Istorija[uredi | uredi izvor]
Na ovom lokalitetu pronađeni su tragovi ljudskog obitovanja još iz doba neolita, a pronađene vaze podsećaju na one iskopane u Anaiz-Vilenu ( Španija ) 2000. godine koje pripadaju bakarnom dobu. Rimljani su 40. godine podigli svoj grad na ostacima feničkog mesta koje je ovde postojalo najkasnije u 3. veku p. n. e..[2]
Volubilis je postao važan grad na zapadnoj granici Rimskog carstva i središte proizvodnje maslinovog ulja i uzgoja pšenice, što je dovelo do bogaćenja grada koji je postao središte rimske provincije Tingitanska Mauritanija . Grad je privukao mnoge strance koji su se naselili. Između ostalog, pronađeni su i tragovi jevrejske zajednice[3].
Nakon što su Rimljani naglo napustili grad 285. godine (za vreme cara Dioklecijana), lokalna plemena su ga nastavila naseljavati sve do 17. veka. Iako ga je srušio potres krajem 4. veka, delimično je obnovljen u 6. veku o čemu svedoči i grupa nadgrobnih spomenika sa natpisima na latinskom jeziku (od 599. do 655. godine) koji je dugo ostao živim jezikom u gradu.
Abasidi su ga osvojili u 7. veku, što je dokazano pronađenim novcem i nazvao ga Valijem. Godine 788. lokalno pleme Avraba je primilo Alijevog potomka, Idrisa I., i proglasili ga svojim imamom. Nakon što je organizovao svoju imovinu, postao je gospodar celokupnog područja i osnovao svoju prestonicu Fes, gdje je počeo da su kuje novac. Posle njegove smrti 791. godine, njegov verni rob Rašid je upravljao Volubilisom, dok je njegov sin, rođen od princeze Avre, Idris II, nije odrastao. U 11. veku, kao i drugi "kraljevski gradovi Maroka", uništili su ga Almoravidi.
1755. Volubilis je zadesio katastrofalan zemljotres, nakon čega je uništen kako bi se njegovo kamenje iskoristilo za gradnju palate Mulaija Ismaila u obližnjem Meknesu. Pre toga, to je bio jedan od najbolje očuvanih rimskih gradova na svetu.
1915. Francuska je započela arheološka iskopavanja koja su trajala do 1920-ih. Od 2000. godine, Londonski univerzitet, u saradnji sa Marokanskim institutom za nauku i arheologiju, nastavio je istraživati lokalitet, otkrivajući ostatke srednjevekovnog grada. Većina nalaza sa lokacije izložena je u Arheološkom muzeju u Rabatu.
Znamenitosti[uredi | uredi izvor]
Granice arheološkog lokaliteta od 48 hektara čine rimske niske zidine izgrađene od 168-169. godine. Zidovi su imali oko 40 kula i osam gradskih portala. Južni i zapadni delovi su izgrađeni na blagoj padini brda, na nekoliko terasa, a severoistočni deo na ravnom polju je monumentalno područje sa slavolukom od kojeg se pruža mreža pravilnih ulica. U centru foruma bilo je kapitola, banja i bazilika. Pronađeno je mnogo rimskih spomenika, uključujući mozaike, mermerne i bronzane skulpture i stotine natpisa koji su i dalje zaštićeni.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Volubilis Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. februar 2012) na kuhmann.com Šablon:Eng oznaka Preuzeto 24. maja 2011.
- ^ C. Michael Hogan, Volubilis na Megalithic Portal, ed. A. Burnham (2007)
- ^ Haim Zafrani, Two Thousand Years of Jewish Life in Morocco, Ktav, (2005). str. 2.
-
Decumanus maximus -
Kapitolij -
-
Bazeni termi -
Mozaik in situ
| Geografske | |
|---|---|
| Ostale | |