Gavrilo Lesnovski
Sveti Gavrilo Lesnovski je bio hrišćanski podvižnik sa Balkana iz 10. veka.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Gavrilo Lesnovski je rođen u Osičkom Polju (Osiči) kod Krive Palanke u 10. veku.[1] Kao jedino dete bogatih roditelja dobio je svu pažnju i omogućeno mu je najbolje obrazovanje. Kada je odrastao, oženio se devojkom carskog roda koja je ubrzo umrla.[1]
Bio je balkanski Sloven,[2] drug Prohora Pčinjskog i Jovana Rilskog. Podvizavao se u X veku kod Kratova na gori Lesnovskoj, gde je sagradio hram svetom Arhangelu Mihailu i bio iguman istog, sa mnogobrojnim bratstvom koje mu je ubrzo prišlo. Bio je čudotvorac i za života i po smrti. Sadašnji hram na tom mestu podigao je vojvoda cara Dušana Jovan Oliver.[3]
O prepodobnom Gavrilu postoje tri žitija. Prvo Žitije napisao je 1330. godine monah Stanislav u Lesnovskom manastiru. Verovatno je to skraćeni prepis nekog ranijeg žitija. Druga dva žitija potiču iz 15. i 16. veka i pružaju više pojedinosti o Gavrilu. Ona navode da su trnovski patrijarh i bugarski car Jovan Šišman (1371—1391) preneli mošti prepodobnog Gavrila Lesnovskog u hram Dvanaest apostola, blizu crkve Jovana Rilskog, gde se i danas nalaze. Sveti Gavril je preminuo krajem 10. veka.
Srpska pravoslavna crkva slavi ga 15. januara po crkvenom, a 28. januara po gregorijanskom kalendaru. Njegov lik sačuvan je na freskama u manastirima Lesnovo, Pećka patrijaršija, Gračanica, Orahovica i Žurča kod Bitolja.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Prepodobni Gavrilo Lesnovski”. SPC. Arhivirano iz originala 04. 08. 2020. g. Pristupljeno 29. 1. 2021.
- ^ Srbi, Bugari i Makedonci ga smatraju svojim
- ^ „Prepodobni Gavrilo Lesnovski”. SPC Kotor. Pristupljeno 29. 1. 2021.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ohridski prolog, Vladika Nikolaj Velimirović
- Slobodan Mileusnić, Sveti Srbi. Lazarica-pres, Beograd, 2003
